Γιώργος Αρβανίτης: «Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ήταν απαιτητικός αλλά είχε δίκιο»
Ο σπουδαίος διευθυντής φωτογραφίας, Γιώργος Αρβανίτης μιλάει στο newsbomb.gr για την πολύχρονη πορεία του στον κινηματογράφο όλου του κόσμου
Με αφορμή την κυκλοφορία της βιογραφίας του «Γιώργος Αρβανίτης – Μια ζωή στο φως» της Ελισάβετ Χρονοπούλου (εκδ. Πατάκη), ο διακεκριμένος διευθυντής φωτογραφίας μίλησε στο Newsbomb.gr για την πολύχρονη συνεργασία του με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, τη συνεργασία του με άλλους μεγάλους σκηνοθέτες στην Ελλάδα και το εξωτερικό και την κατάσταση στον ελληνικό κινηματογράφο σήμερα.
Όταν είδα για πρώτη φορά κάμερα, με ταρακούνησε
Ξεκινώντας, στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο Γιώργος Αρβανίτης ανακάλεσε τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια και την πρώτη φορά που είδε κινηματογράφο στη ζωή του. «Όταν ήρθα στην Αθήνα και με πήραν σπίτι τους οι μπαρμπάδες μου, έγινε ο πρώτος θερινός κινηματογράφος στην Πεντέλη και επειδή δεν είχα χρήματα, σκαρφάλωσα σε ένα δέντρο και είδα για πρώτη φορά την οθόνη. Και μαγεύτηκα».
Συνέχισε λέγοντας ότι αρχικά ήθελε να γίνει ηθοποιός. «Θυμήθηκα ότι στο σχολείο κάναμε παραστάσεις για την 25η Μαρτίου και την 28η Οκτωβρίου και όλοι έλεγαν ότι ήμουν πολύ καλός. Μου βίδωσε η ιδέα να πάω να γίνω ηθοποιός και πήγα σε μια σχολή για ένα χρόνο. Συνάντησα πολύ καλούς καθηγητές εκεί και μπήκα λίγο στον κινηματογράφο. Στην ίδια σχολή ερχόταν ένας ηλεκτρολόγος του κινηματογράφου που είχε το ίδιο ψώνιο με εμένα. Του είπα ότι έχω πάρει πτυχίο ηλεκτρολόγου και τον ρώτησα αν μπορώ να έρθω να δουλέψω σε μια ταινία. Αυτός ρώτησε και μου είπε τη Δευτέρα να ερχόμουν στο γύρισμα σε ένα πλατό που ήταν στα Πατήσια. Πρέπει να ήμουν 17-18 χρόνων. Σφουγγάριζα το χώρο, μάζευα τα καλώδια, πήγαινα τους καφέδες και εκεί είδα για πρώτη φορά την κάμερα. Με ταρακούνησε η κάμερα. Όταν οι άλλοι πήγαιναν για φαγητό, εγώ την περιεργαζόμουν. Έμαθα τα πάντα χωρίς να την έχω αγγίξει γιατί απαγορευόταν».
Με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο
Για τη συνεργασία του με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο που κράτησε 21 χρόνια, ο Γιώργος Αρβανίτης υπογράμμισε ότι «στο Φίνο έμαθα την τεχνική, την κατέκτησα και μετά βρέθηκε στο δρόμο μου ο Αγγελόπουλος και γνώρισα έναν άλλο κινηματογράφο. Έναν κινηματογράφο που μου πήγαινε. Δέσαμε από την πρώτη ταινία, την “Αναπαράσταση” γιατί ο Θόδωρος είχε ονειρευτεί αυτή την εικόνα κι εγώ την έβγαλα. Όταν έφτασα στα Zαγοροχώρια να κάνουμε τα πρώτα πλάνα που γυρίζει ο μετανάστης σπίτι του, λέω εγώ τον ξέρω αυτόν, τον έχω δει. Πώς να τον φωτογραφίσω αλλιώς; Έπειτα σε αυτή την ταινία και σε αυτό το χώρο, βγήκε το φως των παιδικών μου χρόνων από το χωριό μου. Σε αυτό το συννεφιασμένο πράγμα δέσαμε πολύ με τον Θόδωρο».
Ήταν απαιτητικός αλλά είχε δίκιο
Για τον ίδιο τον βραβευμένο σκηνοθέτη, ο Γιώργος Αρβανίτης λέει ότι «ο Θόδωρος ήταν απαιτητικός αλλά είχε δίκιο. Γιατί για να κάνεις τη δουλειά πρέπει να είσαι σκληρός. Έκανε ταινίες μέσα στη χούντα που θα μπορούσε να τον είχαν κλείσει και φυλακή. Η μανία του ήταν να τελειώσει την ταινία και σε αυτό δεν τον σταματούσε τίποτα, κανένας. Εγώ τον καταλάβαινα. Τσακωνόμασταν πολλές φορές αλλά έκανα πίσω γιατί είχε πείσμα. Αν δεν είχε αυτό τον χαρακτήρα δεν θα τις έκανε αυτές τις ταινίες. Ευτυχώς που η τύχη τα έφερε έτσι και τον γνώρισα και είμαι κι εγώ μέρος αυτών των ταινιών». Πρόσθεσε ότι «Ήμουν πολύ δεμένος μαζί του, 21 χρόνια μαζί. Στο τέλος δεν μιλούσαμε, με το βλέμμα κάναμε συνεννόηση».
Διαβάστε επίσης
Κατερίνα Γιαννοπούλου: Οι millennials αντιμετωπίζουν τον κόσμο με αγνό τρόμο
Φίλιππος Κουτσαφτής: «Η Ελευσίνα είναι σαν να σε καλεί πάντα»
Εμέ Μπεσόν: Μου αρέσουν πολύ οι ταινίες της Φίνος Φιλμ
