Στο μυαλό του Ανδρέα…

Διότι ο Γιώργος είναι ξεκάθαρος: θα γαντζωθεί από το κόμμα, για το οποίο η οικογένεια έχει ιδιοκτησιακή αντίληψη -κι όπου τον βγάλει. Ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος είναι περίπου δεδομένος: θεωρεί ότι δικαιούται μια δεύτερη ευκαιρία στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ και, κατ’ επέκτασιν, στην πρωθυπουργία σε βάθος χρόνου –λογικό. Ο Μιχάλης ο Χρυσοχοΐδης έκανε πολύ κακή αρχή, βγαίνοντας πρώτος και άγαρμπα κατά του πρώην πρωθυπουργού.

Ο Ανδρέας, όμως… Κατάφερε να ακολουθήσει απόλυτα διακριτή πορεία, όταν ο Παπανδρέου κέρδισε κατά κράτος τον Βενιζέλο –τον οποίο ο Α. Λοβέρδος είχε στηρίξει και, μάλιστα, από μια θέση που έμοιαζε με υπαρχηγού. Έπειτα, χάραξε μια πολύ προσεκτική (και αξιοπρεπή) στρατηγική: ενώ κανείς δε μπορεί να του προσάψει ότι τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια του Γιώργου, διαφοροποιήθηκε όπου έπρεπε, ώστε να δικαιούται τώρα –σε ένα βαθμό, έστω- να ασκήσει και κριτική για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Παπανδρέου. (Όχι όπως ο Μιχάλης, που τώρα θυμήθηκε ότι διαφωνούσε! Δρυός πεσούσης το λένε αυτό στο χωριό μου, τον Ροδόκηπο…).

Τι λέει, λοιπόν, αυτές τις μέρες ο Ανδρέας στο στενό του κύκλο; Ότι ίσως η πιο ενδιαφέρουσα κίνηση στο σκάκι είναι το tempo. Όταν απλά περιμένεις τον αντίπαλο να κάνει την επόμενη κίνηση, να φανερωθεί. Ασχολείται με τα θέματα του υπουργείου και αφήνει τις πρωτοβουλίες στον Γιώργο. Θεωρεί ότι, όπως και να ‘χει, στον πρώην πρωθυπουργό ανήκει το επόμενο βήμα. Κι όταν τον ρωτούν «κι αν ο Γιώργος δεν κάνει καμία κίνηση;», απαντά ότι είναι κι αυτό μια κίνηση.

Ο Λοβέρδος θεωρεί ότι ο Γιώργος δεν έχει άλλη επιλογή παρά να δρομολογήσει τη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου από τη βάση, είτε επιλέξει να είναι ξανά υποψήφιος ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός, είτε όχι. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος: ό,τι λέει το καταστατικό. Πόσο μάλλον, αφού τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και η Ν.Δ. με τον Σαμαρά. Δε μπορεί να κάνει, τώρα, πίσω το ΠΑΣΟΚ, αφού τόσο «πούλησε» η πρωτοπορία του. Κι ας εμφανιστούν στις κάλπες πολύ λιγότεροι από το 1.000.000 που –υποτίθεται ότι- ψήφισε την πρώτη φορά και τις 600.000 της δεύτερης προσφυγής στη βάση. Ασε που ο Ανδρέας δεν πιστεύει πραγματικά πως οι ψηφοφόροι θα γυρίσουν την πλάτη στο ΠΑΣΟΚ. Και έχει σκεπτικό: όσο περισσότεροι εμπλακούν με τη διεκδίκηση της αρχηγίας –άσχετα με το πόσοι θα φτάσουν μέχρι τις εκλογές- τόσο περισσότερο κόσμο θα ιντριγκάρουν, θα κινητοποιήσουν. Ασε που –σε αυτό και μόνο- συμφωνεί με τον Μιχάλη: «πρέπει να το υποστούμε κι αυτό».

Όμως, ακόμη και η προσφυγή στη βάση μπορεί να λάβει διάφορες μορφές. Το ΠΑΣΟΚ του 2012 δε μπορεί να σηκώσει μια δίμηνη προεκλογική περίοδο, με περιοδείες ανά την επικράτεια και μετωπικές συγκρούσεις (διάβαζε: βρισίδια) μεταξύ των υποψηφίων αρχηγών. Ασε που το κόμμα δεν έχει και φράγκο. Σύμφωνα με τον Λοβέρδο, λοιπόν, η προεκλογική περίοδος πρέπει να αρχίσει και να τελειώσει την ίδια εβδομάδα. Από Κυριακή σε Κυριακή.

Βέβαια, στην Αριστοτέλους δεν πιστεύουν ότι θα φτάσουν στην τελική ευθεία όλα τα ονόματα που «παίζουν» σήμερα. Όπως παραδοσιακά συμβαίνει, οι περισσότεροι θα στοιχηθούν πίσω από τρεις (το πολύ τέσσερις) υποψήφιους που θα μπουν πιο δυνατοί στην τελική ευθεία.

Από την άλλη, ο Λοβέρδος δεν πιστεύει καθόλου στο σενάριο περί καθόδου του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές με επικεφαλής τον Παπανδρέου. Πρόκειται για σκέψη που προωθούν κάποιοι, με σκεπτικό ότι το ΠΑΣΟΚ θα φάει τα μούτρα του στις επόμενες εκλογές, όποιος κι αν είναι ο αρχηγός του. Αρα, σου λένε, ας πάμε με τον Γιώργο που είναι ήδη καμένος, ώστε να μην αναλωθεί το πολιτικό κεφάλαιο του επόμενου αρχηγού. Αντίθετα, ο Ανδρέας πιστεύει ότι πέσιμο από πέσιμο έχει διαφορά. Αλλιώς ξανασηκώνεσαι μετά από μια διαχειρίσιμη ήττα. Ασε που, από ένα μονοψήφιο ποσοστό, μπορεί να μην ξανασηκωθείς και ποτέ.

Σε κάθε περίπτωση, ο Λοβέρδος πιστεύει ότι, πριν το τέλος του έτους, ο Γιώργος θα έχει δώσει επαρκείς ενδείξεις για το τι θέλει να κάνει. Ενας λόγος παραπάνω, λοιπόν, να θεωρεί ότι ο τρόπος του Μιχάλη (Χρυσοχοΐδη) κάνει γενικότερο κακό. «Ο,τι και να έγινε, ο Παπανδρέου δεν παύει να είναι πρώην πρωθυπουργός», λέει στους κοντινούς του ανθρώπους.

Σε ό,τι αφορά τον Βαγγέλη (Βενιζέλο), με τον οποίο δεν αποκλείεται να βρεθούν αντιμέτωποι στη διεκδίκηση της αρχηγίας, ο Ανδρέας ξεκαθαρίζει -σε όποιον τον ρωτάει- ότι πάνω απ’ όλα τους δένει μια προσωπική φιλία δεκαετιών. Κι αυτό δεν μπαίνει σε καμία ζυγαριά, απέναντι σε οποιαδήποτε φιλοδοξία και διεκδίκηση.

Όλα αυτά καλά. Ο ίδιος, όμως, θα είναι υποψήφιος για την προεδρία του κόμματος; Όταν τον ρωτούν, απαντά ότι δεν είναι και υποχρεωτικό. Θα μείνει πιστός στην απόφασή του να ενώσει τις δυνάμεις του με την ομάδα που έχει μιντιακά καταγραφεί ως η «τριάδα» (αφού ξεκίνησαν με την Αννα Διαμαντοπούλου και τον Γιάννη Ραγκούση) ή «τετράδα» (όταν, στην πορεία, προστέθηκε και ο Ηλίας Μόσιαλος). Αρα, δεν είναι και υποχρεωτικό –εξηγεί- ότι θα εκπροσωπήσει ο ίδιος την «τετράδα» στην εκλογική διαδικασία. Μπορεί να είναι και κάποιος άλλος, λέει, αφήνοντας πάντως να εννοηθεί σαφώς ότι η ομάδα θα είναι παρούσα.

Γιώργος Ε. Χριστοφορίδης

Κάντε στη σελίδα του blog στο facebook!

Κάντε στη σελίδα του blog στο twitter!