"Άμα τα πάρω, δεν θα μπορέσουν, 2 διμοιρίες ΜΑΤ να με βολέψουν"

Οι στίχοι αυτοί στριφογυρίζουν στο μυαλό μου από την Παρασκευή το μεσημέρι που άκουσα τους παλικαράδες του ΔΝΤ να δίνουν εντολές για όλα αυτά που θα γίνουν για εμάς, χωρίς εμάς - για να θυμηθώ ένα ακόμη "μαγικό τραγούδι".

"ΚΙ ΑΜΑ ΤΑ ΠΑΡΩ, ΘΑ ΠΑΡΩ ΦΟΡΑ, ΘΑ ΣΑΣ ΡΗΜΑΞΩ ΣΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΑ
ΑΜΑ ΤΑ ΠΑΡΩ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΔΥΟ ΔΙΜΟΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΜΑΤ ΝΑ ΜΕ ΒΟΛΕΨΟΥΝ",
τραγουδάνε τα "Κίτρινα Ποδήλατα" και αναρωτιέμαι αν το έχουν αυτό υπ'όψη τους οι τροϊκανοί αλλά και οι δικοί μας πολιτικοί φωστήρες!

Από την Παρασκευή, δέχομαι μηνύματα που μου λένε "καλά αφού ήταν όλα προσυμφωνημένα με την ελληνική κυβέρνηση, το ότι μας το ανακοίνωσε η τρόικα μας πείραξε;".

Ε, να λοιπόν! ΚΑΙ αυτό μας πείραξε! Το τι κάνουν οι 'Eλληνες πολιτικοί - που καλώς ή κακώς εμείς έχουμε ψηφίσει και στείλει στη Βουλή να μας εκπροσωπούν - είναι εντελώς διαφορετικό από τα να "μπουκάρουν" στη χώρα "ξένες δυνάμεις" και να προχωρούν σε διαγγέλματα! Ανατριχιάζω μόνο που το γράφω, γιατί θυμίζει άλλες εποχές- ο Θεός να μας φυλάει να μην τις ξαναζήσουμε ποτέ!

Τις όποιες αποφάσεις της κυβέρνησης, θα τις κρίνουμε όταν έρθει η ώρα της κάλπης και έχουμε τη δύναμη να στείλουμε από εκεί που ήρθαν όσους πολιτικούς νιώσουμε ότι μας ξεγέλασαν. Τον "ξένο εισβολέα" όμως, που μας ανακοινώνει ξεπούλημα και μας κάνει τη... χάρη να εξαιρέσει τα αρχαία μνημεία μας, δεν πρέπει να τον ανεχτούμε ούτε στιγμή! Με τους δικούς μας, θα τα πούμε όταν πρέπει - με τους "ξένους" δεν έχουμε να πούμε τίποτα!

Για αυτό σας λέω, το τραγούδι "Θα πάρω φόρα..." τους ταιριάζει "γάντι". Αφιερωμένο!

Κίτρινα Ποδήλατα "Θα πάρω φόρα..."

Γίναμε σκλάβοι δέκα τυπάκων που τον πλανήτη τον κρεμάνε σα μπρελόκ
Θερίζουν πλούτη και σπέρνουν πείνα, θέλουν να δουν να φτύνουμε αίμα στη ρουτίνα
Νοιάζονται τόσο για τα παιδιά σου, τους ψηφοφόρους που χεις μέσα στην κοιλία σου
Θα τους σπουδάσουν, δουλειά να πιάσουν και με ρουσφέτια υποκλίσεις να χορτάσουν

Μα εγώ θα ζήσω μέσα στη μέρα, θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
Θέλω τον ήλιο και οξυγόνο κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ανταμώνω
Θέλω οξυγόνο, θέλω να ζήσω, θέλω να ζήσω, ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!

ΚΙ ΑΜΑ ΤΑ ΠΑΡΩ, ΘΑ ΠΑΡΩ ΦΟΡΑ, ΘΑ ΣΑΣ ΡΗΜΑΞΩ ΣΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΑ
ΑΜΑ ΤΑ ΠΑΡΩ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΔΥΟ ΔΙΜΟΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΜΑΤ ΝΑ ΜΕ ΒΟΛΕΨΟΥΝ
Κι έτσι πλανιέμαι, έτσι ξεχνιέμαι, κρύβομαι μέσα μου και κάνω πανικό
Έτσι πλανιέμαι, έτσι ξεχνιέμαι, τη φαντασία μου χορεύω στο κενό

Αξιοπρέπεια κι αρχές λείπουν ταξίδι και την καρδιά μας που διψά ποτίζουν ξίδι
Ματαιόδοξοι μασόνοι κυβερνάνε ρε μα οι μεγάλοι χορηγοί που πολύ μας αγαπάνε
Θα μας γλιτώσουν, είναι σπουδαίοι! Θα μας αφήσουν να ρημάξουμε στα βράχια τελευταίοι
Δημοκρατία κι αξιοκρατία πλέον πωλούνται σε πανέρια σε ευκαιρία!
Μα εμείς πονάμε αυτό τον τόπο, σφίγγουμε δόντια και λουριά για την Ελλάδα ρε γαμώτο
Νομίζουμε ποτέ δε θα μιλάμε, όμως τα πρόβατα τους λύκους θα τους φάνε!

Μα εγώ θα ζήσω μέσα στη μέρα, θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
Θέλω τον ήλιο και οξυγόνο κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ανταμώνω
Αχ Ελλάδα σ αγαπώ και βαθιά σ ευχαριστώ που με έμαθες ποτέ να μην κωλώνω!

Υ.Γ. Το βίντεο προέρχεται από την εκπομπή Ράδιο Αρβύλα στις 05/12/2008- μια ημέρα πριν τον θάνατο του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και τα γνωστά γεγονότα που ακολούθησαν.