Η κεντροαριστερά είναι εδώ

Και μετά πολλά χρόνια ένας διευθυντής τηλεοπτικού σταθμού από τον οποίο είχα φύγει, μου είπε όταν επέστρεψα: «Έφυγες και το κενό που δημιουργήθηκε το κάλυψε η καθημερινότητα από μόνη της».

Το μήνυμα ήταν το ίδιο και από τους δύο. Δεν υπάρχουν τρύπες και κενά διάρκειας στη ζωή.

Τα σκέφτομαι όλα αυτά τώρα που γράφω για την κεντροαριστερά που πάει να γεννηθεί, αν και για μένα υπάρχει, ήταν πάντα εδώ, γιατί η κεντροαριστερά δεν είναι θεώρημα αλλά άνθρωποι, άνθρωποι που πιστεύουν βασικά στη δημοκρατία και την ελευθερία λόγου και πράξης.

Η εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ για τους γνωστούς λόγους αλλά και της ΔΗΜΑΡ στη συνέχεια, επίσης για τους γνωστούς λόγους, δημιούργησαν ένα τεράστιο κενό στο πολιτικό μας σύστημα, που τελικά οδήγησε στο γνωστό διπολισμό ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή δεξιά-αριστερά, ένα δίπολο πολύ παλιό, πολύ σκουριασμένο, πολύ ξεπερασμένο στη σύγχρονη εποχή.

Όσο κι αν θυμίζει κεντροδεξιά η ΝΔ και κεντροαριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ, ο διαχωρισμός είναι σαφής: από εδώ οι δεξιοί και από εκεί οι κομμουνιστές.

Κάπως έτσι φτάσαμε στην άμεση ανάγκη δημιουργίας ενός φιλελεύθερου, σύγχρονου, ευρωπαϊκού πολιτικού σχήματος με κυρίαρχο στοιχείο το σοσιαλισμό, την ελεύθερη δημοκρατική έκφραση, το σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και κυρίως το σεβασμό στο διάλογο.

56 σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες υπέγραψαν ένα μανιφέστο για τη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα (που προφανώς δεν είναι κόμμα με την έννοια που ξέρουμε), ενός φορέα με αυτές τις αρχές που θα τον δούμε να μετέχει στις προσεχείς ευρωεκλογές.

Καλωσορίζω αυτή την πρωτοβουλία των ευαίσθητων Ελλήνων της κεντροαριστεράς και αντιγράφω τη δήλωση του συγγραφέα Πέτρου Μάρκαρη, με την οποία αιτιολογεί γιατί υπέγραψε το μανιφέστο των 56:

«Δηλώνω ενεργός οπαδός μίας πρωτοβουλίας που στόχο έχει τον εκπολιτισμό της πολιτικής προς την κατεύθυνση της γεφύρωσης των πολιτικών διαφορών και όχι της μεγέθυνσής τους».