ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πετροβολώντας … «ΤΟ ΒΗΜΑ»

Πετροβολώντας … «ΤΟ ΒΗΜΑ»

Στο σημερινό εκδοτικό της σημείωμα η ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος» προχωρά σε μια διακήρυξη εναντίον του πολυκομματισμού, μιλά για ευρωπαϊκό κεκτημένο που δεν πρέπει να χαθεί, και για αστικές δυνάμεις που οφείλουν να αντιδράσουν με κάθε κόστος υπερασπιζόμενες τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας.

Συγκεκριμένα και για να μην κατηγορηθούμε για στρεβλώσεις και επιλεκτικές αναφορές, το εκδοτικό σημείωμα του «Βήματος», υπό το τίτλο
«Οι κίνδυνοι της αμοιβαδοποίησης» έχει ως εξής:

«Κόμματα και κομματίδια ξεφυτρώνουν δεξιά και αριστερά και μαζί κινήσεις αντιδημοκρατικές, επιθετικές, προϊόντα περιθωριακών, έως πρότινος, ιδεών και αντιλήψεων. Κάθε πικραμένος κι ένα κόμμα, κάθε «θρησκόληπτος» και μια κίνηση.

Το πολιτικό σύστημα οδεύει προς αμοιβαδοποίηση, επιβεβαιώνοντας ακριβώς τη φθορά και την απαξίωσή του. Ωστόσο οι στιγμές είναι κρίσιμες για το Έθνος, για τη χώρα, για τους πολίτες. Αν επικρατήσουν οι στρατηγικές των άκρων, η Ελλάδα θα μεταβληθεί σε ζώνη ερειπίων, θα μοιάζει με απέραντο πεδίο συγκρούσεων και θα κατατείνει να μεταβληθεί σε ανελεύθερο στρατόπεδο. Δεν ταιριάζει αυτή η τύχη στη χώρα μας..

Η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός έχουν κατακτήσει το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Είναι μια ζώνη ελευθερίας και δημιουργίας η οποία δεν μπορεί να μετατραπεί σε σχήμα μεσανατολικής ή βορειοαφρικανικής καθυστέρησης.

Ο αστικές δυνάμεις, οφείλουν να αντιδράσουν σ' αυτή την προοπτική, να προτάξουν τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και να επιμείνουν στην υπεράσπιση του ευρωπαϊκού πολιτικού πολιτισμού που η χώρα κατέκτησε εδώ και δεκαετίες. Είναι η μόνη αξιοπρεπής επιλογή για τον ελληνικό λαό. Και, επιβάλλεται, άπαντες να την υπερασπίσουν με όποιο κόστος.»

Αξιολογούμε το σημείωμα ως μία χαρακτηριστική προσέγγιση μιας μεταπολιτευτικής ιντελιγκέντσιας που , έχοντας την ιδεολογική πολιτική ευθύνη για το ότι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε , μια αποικία εξαθλίωσης και υποταγής στη Γερμανική Ευρώπη συνεχίζει και σήμερα , να ομφαλοσκοπεί και να προσπαθεί να παρουσιάσει ως μονόδρομο τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό.

Το σημείωμα αυτό επί της ουσίας αποτελεί τη διακήρυξη των υποστηριχτών της τρόικας και των Μνημονίων, που συνεχίζουν να θέλουν να πάμε και άλλο στον ίδιο δρόμο, άσχετα με τα συμφέροντα των πολλών και την κατάσταση της χώρας.

Σημειώνουμε ως αντίλογο:

- Το ότι γίνονται νέα κόμματα και κινήματα πολιτών δεν είναι κακό. Ο παλαιοκομματισμός και ο δικομματισμός έχει καταρρεύσει δημοσκοπικά και μάλλον εκλογικά, όπως θα δείξουν οι κάλπες, όχι από μια διαστροφή των ψηφοφόρων, αλλά γιατί οδήγησαν στην Ελλάδα της απαξίωσης, της χρεοκοπίας, της διαφθοράς, της εξαθλίωσης. Οι νέες προσπάθειες που γίνονται επιβεβαιώνουν το δημοκρατικό κεκτημένο και αποτελούν τις πρώτες συσπάσεις , εξόδου από την σημερινή Ελλάδα της ντροπής.

- Άκρα δεν είναι η Δεξιά και η Αριστερά, αλλά η στρέβλωση ενός ξενόδουλου, φραγκολεβαντίνικου Κέντρου, εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων της διαπλοκής των τραπεζών, επιχειρηματιών, εκδοτών, με τους πολιτικούς υπαλλήλους τους, σοσιαλφιλελευθερης αντίληψης, που βρίσκονται εντός του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Όλοι αυτοί οι παρουσιαζόμενοι ως εκσυγχρονιστές και μεταρρυθμιστές δεν θα είχαν καμία τύχη καλύτερη από αυτή που έχει η Μπακογιάννη ή ο Μάνος ή οι Μπίστηδες και οι Ρεπούσηδες του ύστερου Σημιτισμού, αν δεν είχαν την κομματική και παραταξιακή κάλυψη της Δεξιάς Ν.Δ και του Αριστερού ΠΑΣΟΚ. Άκροτητα είναι λοιπόν αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες με την δεσπόζουσα θέση της Κλεπτοκρατίας των εργολάβων και των κρατικών προμηθευτών και του «μεσαίου χώρου» μιας φανταστικής «μεσαίας τάξης» , που μέσα στον χορό των δεκάδων δις που προσπορίσθηκε δεν σκέφθηκε ότι έπρεπε να φροντίσει και να μην χρεοκοπήσει η Ελλάδα. Τέτοια επαίσχυντη ανευθυνότητα και ρυπαρότητα.

- Και πάμε στο αν επικρατήσει η στρατηγική των άκρων η Ελλάδα θα μεταβληθεί σε ζώνη ερειπίων, συνεχών συγκρούσεων και στρατόπεδο ανελευθερίας. Είμαστε σοβαροί; Σήμερα που έχουν επικρατήσει την τελευταία δεκαετία οι ευρωλάγνοι, οι φεντεραλιστές της παγκοσμιοποίησης, οι μάγιστροι της μοντέρνας χρηματιστικής οικονομίας, οι πολυπολιτισμικοί των ΜΚΟ και των δικαιωμάτων του λαθρομετανάστη, οι θιασώτες και οι σκηνοθέτες των Ανεξάρτητων Αρχών, οι «ροζουλί» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κεκτημένων, που κατάντησε η Ελλάδα; Χωρίς Σύνταγμα εν λειτουργία, χωρίς εθνική κυριαρχία, ένα Μπαγκλαντές του Ευρωπαϊκού Νότου, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, ασφαλιστικές καλύψεις , με ληστευμένα ασφαλιστικά ταμεία, χωρίς δημόσια υγεία, παιδεία , ασφάλεια, όμηρος ο Έλληνας ως προς τα εισοδήματα του, την περιουσία του, τα παιδιά του, τα όνειρα του στις διαθέσεις του μέσου υπαλλήλου των Βρυξελλών ή της Καγκελαρίας του Βερολίνου. Βγέστε από τα γραφεία σας να δείτε την Ελλάδα των ερειπίων των συγκρούσεων, το στρατόπεδο ανελευθερίας που δημιουργήσατε; Είναι εδώ και δεν είναι δημιούργημα των Άκρων , αλλά των κυβερνήσεων και των υπουργών , που εσείς αναδείξατε και εν πολλοίς επιβάλατε. Βγείτε από τα γραφεία σας να απολαύσετε το έργο σας και την κληρονομία σας στους Έλληνες και αφήστε τη φιλοσοφία και τους διγματισμούς σας. Η εξαθλίωση δεν έχει πρόσωπο, έχει μάζα. Η απόγνωση δεν έχει τάξη, αλλά ομογένεια. Η χαμένη τιμή της Ελλάδας, δεν είναι θεώρημα αλλά πραγματικότητα.

- Σε ποιο κοινοτικό κεκτημένο αναφέρεσθε, που είναι η ζώνη ελευθερίας και δημιουργίας, ποιο είναι το σχήμα που δεν πρέπει να μετατραπεί σε μεσανατολική και βορειοαφρικανική καθυστέρηση; Που είναι όλα αυτά ; Στη Γερμανία του Ράιχ, στην Ελλάδα του Ραϊχενμπαχ, στην πρώτη αποικία των ειδικών ζωνών της νέας εφιαλτικής Ευρώπης που έρχεται; Ποια είναι η αλληλεγγύη και τα κεκτημένα στα οποία αναφέρεσθε. Γιατί η Ελλάδα θα πρέπει να γίνει Λετονία η Βουλγαρία για να μείνει στο ευρώ και να μην στραφεί στην Μεσόγειο, το δολάριο και μια νέα κοσμοθεωρία αντί για τον τρόμο της δημοσιονομικής πειθαρχίας των επόμενων πολλών δεκαετιών; Που είναι η Ευρώπη σας και που είναι το αναπτυξιακό μοντέλο σας; Πως θα λειτουργήσει η οικονομία χωρίς κύκλο χρήματος; Γιατί να θεωρηθεί ιδεολογία η ευρωζώνη; Τραπεζίτες είναι όλοι οι Έλληνες;


- Ποιες είναι οι αστικές δυνάμεις, οι μεταπράτες, οι κρατικοδίαιτοι, τα αρπαχτικά των προμηθειών , οι διεφθαρμένοι της δημόσιας διοίκησης, οι πολιτικοί λακέδες πολλών αφεντάδων; Και ποιος είναι ο ευρωπαϊκός πολιτικός πολιτισμός; Η Δημοκρατία που δεν λειτουργεί, το Σύνταγμα που από τις πολλές αναθεωρήσεις έγινε κουρελόχαρτο, οι νόμοι «ασπίδα» ασυλίας εξωνυμένων , επίορκων υπουργών; Πολιτικός πολιτισμός είναι να χαθεί όλη η δημόσια περιουσία, να βρίσκεται η Ελλάδα υπό κατοχή ; Να χαθούν τα σπίτια και οι ιδιωτικές περιουσίες του μέσου Έλληνα ; Και ποια είναι η Ευρώπη, που πρέπει να προσκυνάμε ; Το κλάμπ των δανειστών μας ;

Τέλος το με κάθε κόστος θυμίζει καταστάσεις εκτροπής μιας ολιγαρχίας κοτζαμπάσηδων, που υπηρετεί τα δικά της και ξένα αποικιοκρατικά συμφέροντα. «ΤΟ ΒΗΜΑ» γνωρίζει από το παρελθόν και από τα χρόνια του 1960, ότι τα εκδοτικά συγκροτήματα όσο κατεστημένα, σεβαστά και παραδοσιακά και αν είναι έχουν ένα όριο, στο τι προτείνουν κι υπερασπίζονται. Αν δεν δείτε γρήγορα την κατάσταση στους δρόμους και μείνετε κλεισμένοι στα πολυτελή σαλονάκια σας, η φωτιά της εξόδου από το ευρώ, θα ακουμπήσει εσάς για αρχή. Οι αγανακτισμένοι δεν είναι μύθος. Είναι όλος αυτός ο κόσμος που έχει χάσει κάθε πιθανότητα να ζήσει με αξιοπρέπεια και επάρκεια , σύμφωνα με τα ελληνικά δεδομένα της μεταπολεμικής περιόδου. Η αστική τάξη που παραπέμπετε είναι η Κλεπτοκρατία, που πλέον όμως βρίσκεται σε ευθεία σύγκρουση με τη μεγάλη μάζα της κοινωνίας , τους «ξαφνικά» πληβείους .

Απέναντι σας θα βρείτε τον όχλο των μικροαστών, αυτούς που τόσα χρόνια τώρα με την πολιτική και την αρθρογραφία σας δομούσατε ως «περιούσιο λαό» και ξέρετε πολύ καλύτερα από πολλούς ότι οι μικροαστοί δεν συγχωρούν όταν τα χάνουν όλα. Ούτε αυτοκτονούν ! Επιτίθενται στον πρώτο του καταρρέοντας συστήματος που βρίσκουν μπροστά τους.

Ψυχραιμία λοιπόν και όλα θα πάνε καλύτερα απ’ ότι δείχνουν…