ΑΠΟΨΕΙΣ

«Όσα παίρνει ο άνεμος»

«Όσα παίρνει ο άνεμος»

Μόλις 24 χρόνια μετά την αποτυχημένη διαχείριση της κρίσης των Ιμίων, επαναλαμβάνονται δυστυχώς τα ίδια λάθη και μάλιστα, δικαιολογούνται με τα ίδια – πολλές φορές φαιδρά – επιχειρήματα.

Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Σαρακιώτης, Δικηγόρος – Βουλευτής Φθιώτιδας ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Ορούτς Ρέις» εισήλθε στην περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νοτιοανατολικά του Καστελορίζου και εν τέλει αποχώρησε, με κυβερνητικά στελέχη να δικαιολογούν τον πλου του σημειώνοντας ότι «το παρέσυρε ο άνεμος», όπως αντίστοιχα ο άνεμος είχε «παρασύρει» και την ελληνική σημαία από τα Ίμια το 1996.

Είναι να απορεί κανείς πως και γιατί εφευρίσκουν αυτά τα επιχειρήματα, τη στιγμή που μπορούν και οφείλουν να πράξουν απλά το εθνικό καθήκον τους, όπως έπραξε η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σε παρόμοια περιστατικά τα προηγούμενα χρόνια.

Όλοι θυμόμαστε τις προειδοποιητικές βολές, όπως και ορίζεται από τους κανόνες εμπλοκής, εναντίον του τουρκικού ελικοπτέρου, το οποίο πραγματοποιούσε χαμηλή υπέρπτηση πάνω από την Ρω και τα εύσημα, που ακολούθησαν προς τον αξιωματικό της φρουράς του νησιού τον Απρίλιο του 2018. Θυμόμαστε, επίσης, το περιστατικό της εισόδου του ερευνητικού σκάφους «Τσεσμέ» στο Αιγαίο το 2017, η οποία προκάλεσε την αποστολή πολεμικών πλοίων από την Ελλάδα και εν τέλει, την απόσυρση του σκάφους από πλευράς της Τουρκίας πριν την ολοκλήρωση της αποστολής του με την ανάκληση μάλιστα της αντίστοιχης NAVTEX.

Σε αντίθεση με την υλοποίηση των αναγκαίων διπλωματικών κινήσεων σε όλα τα επίπεδα, την εφαρμογή όλων των κανόνων εμπλοκής και την υιοθέτηση μιας δυναμικής στάσης έναντι της τουρκικής επιθετικότητας, η σημερινή κυβέρνηση έχει επιλέξει να είναι εξόχως προβλέψιμη και πάντοτε διαθέσιμη. Στο επίπεδο της διαχείρισης της κρίσης, παρατηρούμε έναν Υπουργό Άμυνας, ο οποίος δημοσιοποιεί δίχως δεύτερη σκέψη τις συνομιλίες του με τον Πρωθυπουργό κατά τη χρονική φάση της εισόδου του «Ορούτς Ρέις» στην ελληνική υφαλοκρηπίδα στο πλαίσιο κομματικής εκδήλωσης (!!!) ωσάν η εξωτερική πολιτική να αποτελεί ένα πεδίο ασύστολης φλυαρίας σε δημόσια θέα.

Παράλληλα, παρατηρούμε και έναν Πρωθυπουργό, ο οποίος χαρακτηρίζει «πρώην μικρή οθωμανική επαρχία» την Ελλάδα, αδυνατώντας να αντιληφθεί τα λάθος μηνύματα που στέλνει τόσο προς το εσωτερικό όσο και προς το εξωτερικό, ενόσω η χώρα μας προσπαθεί να καταδείξει σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς ότι η σημερινή τουρκική εξωτερική πολιτική είναι νεοοθωμανική.

Είναι βέβαιο ότι οι εν λόγω δηλώσεις δεν προκύπτουν εν κενώ, αλλά συνιστούν προϊόν μιας ευρύτερης συλλογιστικής του κόμματος της Ν.Δ. με απώτερο σκοπό την καλλιέργεια των κατάλληλων συνθηκών για την τελική συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, όπως μας έχει προϊδεάσει ο εκλεκτός του κ. Μητσοτάκη Αναπληρωτής Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας κ. Ντόκος.

Εξάλλου, ο κ. Ντόκος αποτελεί μέλος μιας ομάδας καθηγητών, οι οποίοι συναντούν μυστικά τον Πρωθυπουργό όπως μας πληροφορούν έγκριτες εφημερίδες και έχουν ιστορικά ταυτίσει το δημόσιο λόγο τους με τον κατευνασμό και την υποχωρητικότητα έναντι της τουρκικής απειλής.

Άραγε το παραδοσιακό ακροατήριο της Ν.Δ. συμφωνεί με αυτή την πολιτική στάση;

Ποια είναι η άποψη όσων εξαπατήθηκαν πιστεύοντας ότι μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της Ν.Δ. θα ακυρώσει τη «Συμφωνία των Πρεσπών» και τώρα βλέπουν τον εκθειασμό της από κορυφαίους υπουργούς;

Ο κ. Μητσοτάκης, αντί να υλοποιήσει μια αδέσμευτη και πολυεπίπεδη εξωτερική πολιτική προς όφελος της χώρας, επιλέγει τελικά να εφαρμόζει μια πολιτική με μόνο γνώμονα τους εσωκομματικούς συσχετισμούς. Κάπου εκεί η σύγχυση επικρατεί και τα εθνικά συμφέροντα τίθενται σε κίνδυνο.