Ανέκδοτο : Τα φιλαράκια

Πάνε δύο φίλοι, ο Μήτσος και ο Κώστας, στο βουνό για ορειβασία και πέφτουν σε μια χιονοθύελλα τρομερή. Για καλή τους τύχη πετυχαίνουν εκεί κοντά σε ένα χωριό ένα σπίτι και ζητούν καταφύγιο για να περάσουν την νύχτα. Τους προκύπτει όμως το σπίτι να ανήκει σε μια χήρα όμορφη και σέξι. Επειδή όμως είναι χωριό και ο κόσμος κουτσομπολεύει τους λέει ότι δεν μπορούν να μείνουν στο σπίτι, αλλά στον στάβλο που είναι άδειος και καθαρός.

Φυσικά οι τύποι δέχονται, άλλωστε είχαν και τον κατάλληλο εξοπλισμό: υπνόσακο, κάριματ, θερμικά εσώρουχα, ρούχα κλπ. Βολεύονται λοιπόν την νύχτα και γυρίζουν μετά στην Αθήνα. Μετά από εννιά μήνες έρχεται ένας δικηγόρος στον Κώστα σταλμένος από την χήρα, του λέει κάτι και παθαίνει ζημιά! Τηλεφωνεί λοιπόν στον Μήτσο να ρωτήσει:

- Έλα ρε Μήτσο, θυμάσαι την ωραία χήρα που μας φιλοξένησε;

- Φυσικά, γιατί ρωτάς;

- Μήπως ρε το βράδυ που αποκοιμήθηκα πήγες στο σπίτι της και έκανες σεξ μαζί της ;

- Μμμ, ναι, ρε φιλάρα δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ!

- Μάλιστα, μήπως της έδωσες και το δικό μου όνομα αντί για το δικό σου;

- Ναι, ρε συγγνώμη, ελπίζω να μην σε πειράζει, παντρεμένος άνθρωπος εγώ ε, ξέρεις τώρα!

- Όχι, ρε φίλε μου, καθόλου, γιατί πέθανε και μου άφησε όλη την περιουσία της!