Β. Κυριακίδης: Νιώθω μετανάστης στη χώρα μου

του Αντώνη Ανδρικάκη

Μοιράζει το μεγάλο ταλέντο του σε δύο παραστάσεις φέτος. Τον πέτυχα κάπου ανάμεσα. Πιο επιθετικό, ανατρεπτικό και απόλυτο από ποτέ. «Εμείς έχουμε μια τρομολαγνεία και αυτοί μας έχουν εφαρμόσει έναν εκφοβισμό εδώ και πολλά χρόνια. Η επιλογή τους είναι συνειδητή! Πρέπει να εξυπηρετήσουνε ένα ολόκληρο σύστημα και αυτό κάνουν», εξομολογείται στο newsbomb.gr και συνεχίζει. «Σπέρνουν το φόβο ανάμεσά μας, να μας κρατάνε σε κατάσταση πανικού, να θολώνουν τη σκέψη μας και να μπορούν να εφαρμόζουν ότι θέλουνε. Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή η χώρα έχει πουληθεί, έχει ξεπουληθεί και το μόνο που μας μένει είναι κάποια στιγμή να αφανίσουμε τους προδότες».

Οργισμένος λόγος από έναν τρυφερό άνθρωπο που η ευαισθησία του χάρισε και χαρίζει μοναδικές στιγμές στο ελληνικό θέατρο. «Ακούγομαι λίγο εξτρεμιστής αυτή τη στιγμή, ακούγομαι λίγο τρομοκράτης αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Αν δεν ξηλωθούν οι ακέφαλες –κεφαλές δεν γίνεται τίποτα. Δεν μου άφησαν άλλη λύση. Ή πρέπει να φύγω από την χώρα μου ή να πάρω γκαζάκια να κατεβάζω βιτρίνες. Το σύστημα έχει καταρρεύσει. Και αυτή τη στιγμή πειραματίζονται απάνω μας για να βρουν ένα σύστημα που θα εξυπηρετεί το παλιό σύστημα. Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Δεν θα στείλουν τις ομάδες καταστολής. Θα σπείρουν τον φόβο και θα μας αποσυντονίζουν εκ των έσω»!

Ζητάει συγνώμη που ίσως είναι στενάχωρος. Είναι όμως όπως πάντα αληθινός, αυθεντικός και λέει χωρίς περιστροφές αυτό που πιστεύει. «Ίσως θυμώσουν κάποιοι με αυτά που λέω και ίσως αφυπνιστούν. Τον Έλληνα άρχισα να τον βαριέμαι πάρα πολύ άσχημα. Δηλαδή τι άλλο πρέπει να γίνει για να ξυπνήσουμε; Προσπαθούμε να κάνουμε τους επαναστάτες, αλλά φαίνεται τον αντέχουμε τον ζυγό. Είναι δυνατόν να μας κοροϊδεύουν μες τα μάτια μας»;

Μιλάει για την νέα του ταινία και για τα μελλοντικά του σχέδια. Για την τέχνη και τους καλλιτέχνες στην εποχή μας. «Προσπαθούμε να αποδείξουμε μέσα από τον δρόμο της ψυχής και τα μονοπάτια της ποίησης πως το χρηματιστήριο έχει πεθάνει σαν σύστημα…»

Και εκφράζει ένα παράπονο που σίγουρα δεν είναι μόνο δικό του. «Νιώθω σαν μετανάστης στην ίδια μου την χώρα. Σαν να ήρθα να δουλέψω κα μετά να φύγω. Νιώθω πάρα πολύ άσχημα για αυτήν την μέγιστη προδοσία…»

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ