Γ. Μαρκόπουλος: «Ο ελληνικός λαός, ο ελληνικός κόσμος επιβιώνει»

τ

Σήμερα σκέφτηκα τον Διονύσιο Σολωμό. Τους «Ελεύθερους πολιορκημένους» και θέλησα να μιλήσω με έναν μεγάλο συνθέτη που η μουσική του ιδιοφυΐα πλούτισε τον πολιτισμό μας με ένα έργο μοναδικό και διαχρονικό. Τον Γιάννη Μαρκόπουλο. Ο ήχος του ξεκινώντας από τις αστείρευτες ρίζες της παράδοσης, ταξίδεψε στο μέλλον με την έμπνευση και το ταλέντο του συνθέτη και πιστεύω πως άνοιξε τον ορίζοντα όχι μόνο στη δική μου γενιά αλλά και στις επόμενες. «Η Ελλάδα δεν είναι μια εθνική αναταραχή. Είναι μια θέση, μια φιλοσοφία, μια δύναμη, ένας πολιτισμός που εξακολουθεί να είναι συνεχής μέσα σε μια ασυνέχεια των άλλων πραγμάτων», λέει στο newsbomb.gr, με μια σιγουριά και μία υπερηφάνεια που τόσο χρειάζεται σήμερα ο Έλληνας.

Ο συνθέτης δούλευε στο ποίημα 14 χρόνια πριν το παραδώσει σε εμάς σαν λαϊκή λειτουργία. Θυμηθήκαμε τι έγραφε ο Σολωμός στους στοχασμούς του. «Κάνε ώστε αυτός ο μικρός κύκλος να εμφανίζει όλα τα μεγάλα συμφέροντα της οικουμένης». Και έγραψε τον στίχο «Αραπιάς άτι, Γάλλου νους, βόλι Τουρκιάς, τοπ Άγγλου. Πέλαγο μέγα πολεμά το δόλιο καλυβάκι…..». Και σημειώνει ο Μαρκόπουλος. «Ας μην ξεχνάνε οι σύγχρονοι Έλληνες και προπαντός οι νέοι πως υπήρχε και μια άλλη συμμορία που τα έβαλε με την χώρα. Το ίδιο νομίζω πως έχουμε και τώρα».

Μιλάει για την πατρίδα, για την ιστορία και για την γλώσσα. «Ο Σολωμός τα κατάφερε. Πήρε την γλώσσα του λαού. Είχε βέβαια ένα πολύ δυνατό στοιχείο προγενέστερα που λεγόταν Βιτσέντζος Κορνάρος. Είχε τη γύρω λαλιά και βέβαια είχε μια πάρα πολύ οργανωμένη σκέψη, μεγάλη γνώση και μόρφωση. Έτσι έφτιαξε ένα έργο που είναι ισάξιο των αρχαίων μεγάλων ποιητών. Μέσα από τις δυνάμεις και τις αντιθέσεις τελικά δεν ολοκλήρωσε τους «Ελεύθερους πολιορκημένους». Ίσως δεν ολοκληρώθηκε ακόμα στη δύναμη της η χώρα. Ίσως αυτή να είναι η μεγαλύτερη συμβολική δύναμη που είχε μέσα του και η ενόραση που είχε απέναντι σε ένα χώρο που αντέχει και που όπου τον αγγίξεις ξεπετάγεται ο πολιτισμός».

Λόγια παράξενα για την εποχή μας. Τόσο θαρραλέα, στιβαρά και απόλυτα σαν την μουσική του. «Είναι πολύ σημαντικό για μας να περπατάμε γύρω από την Ακρόπολη. Ίσως να είναι ψυχή για μας. Εγώ όταν συνθέτω αυτό το νοιώθω σαν ψυχή. Ότι πατάμε στα ίδια βήματα που πάτησε το μέλλον ή αν θέλεις το παρελθόν».

Ο Γιάννης έχει κατακτήσει τον κόσμο με την μουσική του. Έργα του παίζονται σε χώρες του εξωτερικού αποσπώντας πάντα τις καλύτερες κριτικές και ενθουσιάζοντας το κοινό. Τα βλέπει λοιπόν τα πράγματα πιο καθαρά ίσως. «Ο ελληνικός λαός, ο ελληνικός κόσμος επιβιώνει με όλα τα τρομακτικά ελαττώματα που του προσάπτουν. Ένα είναι το μεγάλο του προτέρημα. Ότι μπορεί ακόμα να φτιάχνει δικιά του κοινωνία. Το μεγάλο προσόν σ΄αυτόν τον ηλιόφωτο χώρο είναι ο διάλογος… ο μόνιμος διάλογος…»

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ