Δήλωση - «βόμβα»: Κάποιοι στην κυβέρνηση πάνε χέρι - χέρι με τον Λαυρεντιάδη
Αποκλειστική συνέντευξη του προέδρου των Εργαζομένων Χημικής Βιομηχανίας Ελλάδος Ευθύμιου Θεοχάρη στο Newsbomb.gr και τον δημοσιογράφο Χρήστο Θ. Παναγόπουλο – Ανοίγουν τα στόματα για τα σκάνδαλα του Λαυρεντιάδη – Ένοχη σιωπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ
Του Χρήστου Θ. Παναγόπουλου - Δημοσιογράφου
Καταιγιστικός και με λόγο μεστό, ο πρόεδρος Εργαζομένων Χημικής Βιομηχανίας Ελλάδος και μέλος του προεδρείου της ΓΣΕΕ, Ευθύμιος Θεοχάρης, μιλάει αποκλειστικά στο Newsbomb.gr, για ένα απίστευτο σκάνδαλο που συντελείται εδώ και αρκετό καιρό στην εταιρεία ELFE (πρώην Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων - ΒΦΛ), στην Καβάλα και φέρει την υπογραφή του υπόδικου επιχειρηματία, Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.
Ο κ. Θεοχάρης αναλύει το περίγραμμα μιας πολύκροτης υπόθεσης, η οποία έχει οδηγήσει στην εξαθλίωση εκατοντάδες εργαζόμενους της εταιρείας και στην απαξίωση μιας από τις πιο σημαντικές παραγωγικές μονάδες του τόπου, με πάνω από μισό αιώνα επιχειρηματικής δραστηριότητας.
O πρόεδρος Εργαζομένων Χημικής Βιομηχανίας Ελλάδος και μέλος του προεδρείου της ΓΣΕΕ, Ευθύμιος Θεοχάρης
Από τα λεγόμενά του, διακρίνεται μια περίεργη ολιγωρία από την πλευρά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να πατάξει ένα ειδεχθές οικονομικό έγκλημα, με θύμα τόσο την τοπική κοινωνία της Καβάλας, όσο και, κατ’ επέκταση, την εθνική οικονομία.
Όπως εξηγεί ο ίδιος στο Newsbomb.gr, «η κυβέρνηση θα μπορούσε να είχε δώσει λύση στην ELFE εδώ και τέσσερις μήνες, αλλά δεν το έκανε γιατί είναι φανερό ότι κάποιοι καλύπτουν τον Λαυρεντιάδη και πάνε χέρι – χέρι μαζί του».
Αποκαλεί «τυχοδιώκτη» τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και επιμένει πως τελικά «εδώ στην Ελλάδα, όποιος είναι μεγάλος κλέφτης, αυτός επιβιώνει!».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟΝ ΒΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΛΑΥΡΕΝΤΗ ΛΑΥΡΕΝΤΙΑΔΗ
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:
- Κύριε Θεοχάρη, η υπόθεση της ELFE τραβάει εδώ και αρκετό καιρό. Πώς έφτασε μια εταιρεία και δη μια βαριά χημική βιομηχανία, με ιστορία 55 ετών, να βρίσκεται σε μια τόσο δεινή θέση;
Από το 2009 και έπειτα, ο κ. Λαυρεντιάδης είναι ο ιδιοκτήτης της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων Καβάλας, τη μετέπειτα ELFE. Όπως φαίνεται στο σχέδιό του ήταν και αυτή την επιχείρηση να τη βάλει στο Χρηματιστήριο, να παρουσιάσει την εικόνα ότι υπάρχουν τεράστια αμερικανικά κεφάλαια και ότι όλα θα πάνε καλά, να κλέψει τους μικρομετόχους που θα έμπαιναν εκεί.
- Για εσάς τι σημαίνει το όνομα «Λαυρεντιάδης»;
Για μένα, ο άνθρωπος αυτός δεν υπήρξε ποτέ επιχειρηματίας, ήταν ένας τυχοδιώκτης, που με κάποιους τρόπους προσπαθούσε να βγαίνει κερδισμένος από τις επιχειρήσεις που αγόραζε, ακόμη κι όταν τις έκλεινε. Γιατί, ποτέ του δεν χρησιμοποιούσε δικά του κεφάλαια.
Με το ξέσπασμα της κρίσης στην Ελλάδα το 2010, κι ενώ η εταιρεία είχε σημαντική δουλειά και εξίσου σημαντική κερδοφορία, ο Λαυρεντιάδης την πρώτη δουλειά που έκανε ήταν να μεταφέρει το λογιστήριο από την έδρα της εταιρείας στην Καβάλα, στην Αθήνα. Οπότε πλέον κανείς δεν ήξερε τι γίνεται με τα οικονομικά στοιχεία της εταιρείας.
Ο Λαυρεντιάδης παρουσίαζε συνέχεια ζημιές. Συσσώρευσε ένα ποσό γύρω στα 300 εκατ. ευρώ ως χρέος της εταιρείας. Ενημέρωσε, κάποια στιγμή, το Σωματείο των εργαζομένων ότι για το συμφέρον της επιχείρησης θα ίδρυε τρεις νέες εταιρείες και θα νοικιάσουν τις εγκαταστάσεις της ELFE και οι εργαζόμενοι θα μεταφερθούν στις άλλες εταιρείες ως δανεικοί. Αυτές οι εταιρείες, όπως είπε, θα είναι καθαρές, δεν θα έχουν ποτέ πρόβλημα και οι εργαζόμενοι δεν θα αντιμετωπίσουν κανένα απολύτως πρόβλημα. Αυτό, όπως είπε, γίνεται για φορολογικούς λόγους, για το καλό της επιχείρησης και της εταιρείας.
Δηλαδή, σε τι στόχευε; Τα 300 εκατ. ευρώ χρέος που έχει η μητρική εταιρεία, να δημιουργήσει μια πτώχευση στην επιχείρηση και να φύγουν από πάνω του, ή μέσω του «Μνημονίου 3» να κουρευτεί το χρέος και να φύγει από την πλάτη του ιδιοκτήτη, μέσω συγκεκριμένων διαδικασιών.
Ξαφνικά κι ενώ συζητούσαν ακόμη και για την υπογραφή της συλλογικής σύμβασης, η πλευρά Λαυρεντιάδη παρουσιάζεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και αρχίζει να ζητά περισσότερο χρόνο και λίγο προτού λήξει η μετενέργεια, τον Μάρτιο του 2016, λέει στους εργαζόμενους ότι μετά τη λήξη της μετενέργειας οι μισθοί που θα ισχύουν θα είναι όλοι «μνημονιακοί». Δηλαδή, θα κοπούν όλα τα επιδόματα, τα πάντα.
Στην αντίδραση των εργαζομένων που ζήτησαν να γίνει διαπραγμάτευση μέσω του ΟΜΕΔ (Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας), η διοίκηση Λαυρεντιάδη απάντησε με απολύσεις όλου του προσωπικού. Όλοι οι υπάλληλοι τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και ταυτόχρονα βγαίνει και μια ανακοίνωση της εταιρείας για οικειοθελή αποχώρηση των εργαζομένων, λαμβάνοντας την αποζημίωση που δικαιούνται και εν συνεχεία να προσληφθούν με 14μηνη σύμβαση στις τρεις πλέον εταιρείες που θα έρχονταν ως ενοικιαστές των εγκαταστάσεων της ELFE.
Αυτή τη 14μηνη σύμβαση, όμως, έδινε την ευχέρεια στον εργοδότη να τη λήξει όποια στιγμή επιθυμεί, ακόμη και την επόμενη ημέρα. Σε αυτή τη διαδικασία μπήκαν γύρω στους 60-70 εργαζόμενους, ενώ οι υπόλοιποι, περίπου 200 τον αριθμό, αρνήθηκαν να υπογράψουν τέτοιες συμβάσεις.
Ξεκίνησε ένας αγώνας των εργαζομένων, με διεκδίκηση πλέον, όχι κάποιου οικονομικού οφέλους, αλλά να προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αξιώνοντας να μην γίνουν εργολαβικοί εργαζόμενοι. Επί της ουσίας, αυτό που ζητούσε ο Λαυρεντιάδης ήταν μια βαριά χημική βιομηχανία, που δουλεύει 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, παράγει λίπασμα – δεν υπάρχει πιο ανθυγιεινή δουλειά – να έχει όλους τους εργαζόμενους με εργολαβική σχέση εργασίας και 586 ευρώ μισθό.
Ο αγώνας των εργαζομένων μετά και την εξέλιξη αυτή κλιμακώθηκε, εγκαταστάθηκαν μόνιμα έξω από την εταιρεία και πλέον παλεύουν, για να υπάρξει ένας διάλογος και μία συζήτηση. Κάποια στιγμή, για να τους εξοντώσει και να τους εξαντλήσει οικονομικά, ο Λαυρεντιάδης υπέβαλε μηνύσεις εναντίον των εργαζομένων, χρησιμοποιώντας ψευδομάρτυρες. Με τον τρόπο αυτό, μπλόκαρε αυτόματα οποιαδήποτε αποζημίωση στον εργαζόμενο και τον αποκλείει από το να ενταχθεί στο Ταμείο Ανεργίας του ΟΑΕΔ.
Μάλιστα οι εργαζόμενοι βρέθηκαν απολυμένοι, με την απίστευτη δικαιολογία ότι η ELFE δήθεν δεν έχει πλέον παραγωγή λιπάσματος!
Άποψη του εργοστασίου της ELFE (πρώην ΒΦΛ) στην Καβάλα
- Κατά τη γνώμη σας, πιστεύετε ότι η κυβέρνηση κλείνει το μάτι στον Λαυρεντιάδη ή ότι τον αβαντάρει;
Υπάρχουν φήμες τελευταία ότι η κυβέρνηση θα παρέμβει, αλλά αυτό που γίνεται μέχρι τώρα εκεί πάνω είναι πρωτοφανές. Ο Λαυρεντιάδης δεν έχει κλείσει απλά μια επιχείρηση. Μόνο εδώ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδίας έκλεισε τη «Νεοχημική», που ήταν η κληρονομιά του. Αυτή η εταιρεία έπαιξε τα παιχνίδια της στο Χρηματιστήριο και μετά την έκλεισε. Ύστερα, έκλεισε τον «Alapis», τον «Γερολυμάτο», την «ΙΝΤΕΡΚΕΜ», την εταιρεία «Μπαλλής». Όλες αυτές έφεραν λεφτά στον Λαυρεντιάδη, αλλά οι εταιρείες έκλεισαν και οι εργαζόμενοι απολύθηκαν.
Αυτό που γίνεται είναι απίστευτο από την άποψη ότι δεν υπάρχει πουθενά στη χώρα, αλλά και σε όλο τον κόσμο, επιχείρηση τέτοιου μεγέθους που να δουλεύει με το σύνολο του προσωπικού της με εργολαβική σχέση εργασίας.
Θεωρούμε ότι η κυβέρνηση έπρεπε να παρέμβει άμεσα σε αυτή την κατάσταση, γιατί είναι φανερό ότι στόχος του Λαυρεντιάδη είναι να γλιτώσει 300 εκατ. ευρώ.
Στιγμιότυπο από τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των εργαζομένων της ΒΦΛ στην Αθήνα (12/07/2016)
- Ναι, αλλά γιατί πιστεύετε ότι η κυβέρνηση καθυστερεί αντί να δρα άμεσα, για να δώσει μια λύση σε αυτή την κατάσταση;
Είναι φανερό ότι κάποιοι καλύπτουν τον Λαυρεντιάδη. Φαίνεται πως μέσα στην κυβέρνηση υπάρχουν δύο στρατόπεδα, ένα που λέει ότι «πρέπει να παρέμβουμε» κι ένα που λέει «μην αγγίζετε τον Λαυρεντιάδη».
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Καβάλα, οι οποίοι έχουν δηλώσει ότι θα παραιτηθούν, εάν δεν λυθεί άμεσα το θέμα με τα λιπάσματα. Παρόλα αυτά, βλέπει κανείς μια στασιμότητα από την κυβέρνηση. Το υπουργείο Εργασίας υποστηρίζει ότι υπάρχει ένα πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση και δεν μπορούμε να παρέμβουμε. Αναγκάστηκε δε το υπουργείο να πάρει καθαρή θέση, όταν καταγγείλαμε εμείς ως Ομοσπονδία ότι κάποιοι άνθρωποι στην κυβέρνηση είναι χέρι – χέρι με τον Λαυρεντιάδη.
- Εσείς, λοιπόν, καταγγείλατε στον αρμόδιο υπουργό, τον κ. Κατρούγκαλο, αυτά που συμβαίνουν. Εκείνος τι σας απάντησε;
Για τέσσερις μήνες το θέμα βρισκόταν στην αρμοδιότητα του κ. Νεφελούδη (σ.σ. ενν. τον γ.γ. Εργασίας).
Υποτίθεται ότι κάναμε τριμερείς συναντήσεις, καλούσαν τις άλλες εταιρείες του Λαυρεντιάδη για διαπραγματεύσεις και δεν έρχονταν, υποστηρίζοντας ότι «εμείς δεν έχουμε σχέση με την ELFE, είμαστε άλλες εταιρείες». Αυτές, λοιπόν, οι εταιρείες δεν παρουσιάστηκαν ποτέ στον διάλογο και για τέσσερις ολόκληρους μήνες πηγαινοερχόμασταν απλώς στο υπουργείο Εργασίας χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Κάποια στιγμή, κι έπειτα από μια καταγγελία που έκανε η Ομοσπονδία ότι η κυβέρνηση είναι χέρι – χέρι με τον Λαυρεντιάδη, τότε επενέβη και έγινε μια συνάντηση με τον κ. Κατρούγκαλο και πράγματι εκεί φάνηκε, ο οποίος είπε πως έπρεπε οι εργαζόμενοι να μεταφερθούν στις εταιρείες με τις ήδη υπάρχουσες εργασιακές σχέσεις τους και όχι με τα 14μηνα.
Αλλά και πάλι ο υπουργός είπε: «Τι να κάνουμε; Έχουμε ένα πλαίσιο που δεν είναι εύκολο να το αλλάξουμε με τα εργασιακά...». Ουσιαστικά βλέπεις τι θέλεις και βάζεις στην άκρη τα λαμόγια. Είτε είναι εύκολο είτε δύσκολο, κυβέρνηση είσαι, εσύ πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις.
Ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα βγήκε μια θέση από το Υπουργείο που να δικαιώνει την πλευρά των εργαζομένων. Αυτό σε διαφορετική περίπτωση δεν θα χρειαζόταν πάνω από μια βδομάδα για να γίνει, εφόσον, βεβαίως η κυβέρνηση είχε επιδείξει την ανάλογη αποφασιστικότητα.
- Σήμερα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, σε τι κατάσταση βρίσκονται οι εργαζόμενοι;
Έχουν υποστεί την πλήρη οικονομική εξαθλίωση. Από την άλλη πλευρά, όμως, έχουν ένα πείσμα και μια θέληση και μια δύναμη ψυχής. Έχουν θέληση να ανατρέψουν τον Λαυρεντιάδη. Έχουν θέληση να κινητοποιήσουν την κυβέρνηση. Δεν υπάρχει περίπτωση αυτός ο αγώνας όλου αυτού του κόσμου να σταματήσει, εάν δεν υπάρξει λύση. Εδώ και έξι μήνες έχουν στρατοπεδεύσει κάτω από μια γέφυρα, έξω από το εργοστάσιο.
Το εργοστάσιο, όμως, εδώ και έξι μήνες δεν δουλεύει. Δεν παράγει.
- Με προλάβατε στην ερώτηση... Στην παρούσα φάση, λοιπόν, τι γίνεται με την παραγωγή του εργοστασίου;
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, η παραγωγή του εργοστασίου φτάνει το πολύ στο 30%. Το προσωπικό που έχει μάθει να παράγει λίπασμα είναι εκτός δουλειάς. Τι έχει κάνει ο Λαυρεντιάδης; Για να δημιουργεί τη μεγάλη προπαγάνδα, πηγαίνει προσλαμβάνει προσωπικό με συμβάσεις διάρκειας ενός ή δύο μηνών. Κι αυτό, μόνο και μόνο για να δείχνει ότι υπάρχει προσωπικό μέσα στην επιχείρηση και εργάζεται.
Αλλά η παραγωγή λιπάσματος δεν βγαίνει. Η εταιρεία, στο εξάμηνο αυτό, καταστρέφεται. Επομένως, οποιαδήποτε παρέμβαση πρέπει να γίνει σύντομα, γιατί η επιχείρηση παθαίνει ζημιά με τον τρόπο που λειτουργεί σήμερα.
- Ποια είναι η δική σας εκτίμηση για την υπόθεση αυτή; Πιστεύετε ότι υπάρχουν «υπόγειες διαδρομές» ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον Λαυρεντιάδη;
Ναι, εγώ το πιστεύω. Είναι φανερό ότι υπάρχει. Το πιστεύω ακράδαντα. Κοιτάξτε: Συναντήσαμε τον κ. Φλαμπουράρη, του ζητήσαμε να παρέμβει, του παρουσιάσαμε ό,τι γίνεται. Μας είπε ότι θα κάνει κάθε παρέμβαση και θα μας ενημερώσει. Ε, λοιπόν, δεν είχαμε καμία ενημέρωση.
Η Ομοσπονδία έστειλε ανοικτή επιστολή στον πρωθυπουργό. Του περιγράφουμε πλήρως την κατάσταση. Και ο πρωθυπουργός αδιαφορεί. Το να επικαλούμαι ότι είμαι Αριστερός και να θεωρούμαι ότι έχω ελαφρυντικά κι ότι μπορώ να κάνω εγκλήματα και να επιτρέπω στα λαμόγια να κυκλοφορούν ελεύθερα και να συνεχίζουν να κατακλέβουν τον ελληνικό λαό και να συμπεριφέρονται κατ’ αυτό τον τρόπο στους εργαζόμενους, δεν αποτελεί ελαφρυντικό. Η αγανάκτηση πλέον περισσεύει. Και σας το λέει ένας άνθρωπος που πίστεψε, τελοσπάντων, ότι αυτή η κυβέρνηση θα έφερνε κάτι διαφορετικό στη χώρα. Όλα αυτά είναι μια υποκρισία.
- Ποιες είναι οι συνέπειες από την κατάσταση που σοβεί στην ELFE;
Η πρώτη μεγάλη συνέπεια αφορά αυτή καθαυτή την κοινωνία της Καβάλας. Εκεί, γύρω από τα λιπάσματα απασχολούνταν βιοτεχνίες και εμπορικά πάρα πολύς κόσμος. Στην πόλη της Καβάλας δεν υπάρχει άλλο εργοστάσιο, πέρα από τα λιπάσματα. Και, καταλαβαίνετε ότι αυτή η επιχείρηση συντηρούσε πάρα πολύ κόσμο.
Μια εξίσου σοβαρή συνέπεια αφορά την εθνική οικονομία. Δεν υπάρχει άλλη λιπασματοβιομηχανία στη χώρα, ήταν η μοναδική. Αν αυτή η βιομηχανία είχε μια σωστή και χρηστή διοίκηση, θα πήγαινε πάρα πολύ καλά και δεν θα υπήρχε ανάγκη να εισάγουμε λίπασμα από το εξωτερικό.
Παράλληλα, όσο η επιχείρηση δεν λειτουργεί σωστά και τα μηχανήματα παραμένουν ανενεργά στις γραμμές παραγωγής, το κόστος της συντήρησής τους αυξάνεται κατακόρυφα.
Και βεβαίως οι εργαζόμενοι βιώνουν την απόλυτη εξαθλίωση.
Αυτή είναι η κατάσταση, αλλά ένα είναι βέβαιο: Κανείς δεν πρόκειται να καλύψει τον Λαυρεντιάδη και δεν πρόκειται να μείνει ήσυχη η κυβέρνηση από αυτή την υπόθεση. Όσο και να θέλουν να το καλύψουν, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να αγωνίζονται, υπάρχουν άνθρωποι που δεν πληρώνονται από τον Λαυρεντιάδη κι ούτε δέχονται να μπουν σε αυτό το τρυπάκι κι όσο κι αν προσπαθεί να καλύψει τα εγκλήματά του, θεωρούμε ότι ένας κατάδικος πλέον που του δώσαν χάρη, για να βρίσκεται στο σπίτι του και όχι στη φυλακή, δεν έχει κανένα δικαίωμα να «σφάζει» εργαζόμενους.
Εάν αυτά συνέβαιναν σε άλλη χώρα, θα κόβονταν κεφάλια. Αυτά γίνονται μόνο στην Ελλάδα. Στην Αμερική, λένε, «είναι καλύτερο να σκοτώσεις παρά να κλέψεις από την Εφορία και το Δημόσιο έστω κι ένα δολάριο». Εδώ στην Ελλάδα, όποιος είναι μεγάλος κλέφτης, αυτός επιβιώνει!
- Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Θεοχάρη!
Εγώ σας ευχαριστώ κι εύχομαι το Newsbomb.gr να μη σταματήσει ποτέ να λέει την αλήθεια για μια τόσο σοβαρή υπόθεση.
Σχετικές ειδήσεις
Δημοφιλείς Ειδήσεις
