Επικύρωση της υπεροχής του δημοσίου έναντι των πολιτών

Το κορυφαίο Δικαστικό όργανο της χώρας ήρε τη διαφωνία μεταξύ ΣτΕ και Αρείου Πάγου σχετικά με την νομοθετική διάταξη που προβλέπει ότι η παραγραφή των αναδρομικών αξιώσεων των υπαλλήλων του δημοσίου τομέα είναι διετής ενώ η παραγραφή των αξιώσεων του δημοσίου έναντι υπαλλήλων του και άλλων πολιτών είναι πενταετής.

Με άλλα λόγια ο υπάλληλος που διεκδικεί αναδρομικά επιδόματα κ.α. από το δημόσιο μπορεί να το πράξει μέσα σε 2 χρόνια από τη στιγμή που υπέστη αδικία, διαφορετικά αυτές οι αξιώσεις παραγράφονται.

Αντίθετα, όταν το δημόσιο εγείρει αξιώσεις έναντι πολιτών μπορεί να το πράξει σε βάθος 5ετίας από τη στιγμή που υπέστη ζημία.

Αξίζει να σημειωθεί για την … ιστορία ότι το Μισθοδικείο από το 2008 έχει κρίνει ότι η παραγραφή των αξιώσεων Δικαστών και Εισαγγελέων δεν παραγράφονται στην 2ετία αλλά στην 5ετία!

Το ΑΕΔ τάχθηκε τελικά με την άποψη του Αρείου Πάγου που έχει κρίνει απο το 1983 (απόφαση 1270/1983) ότι η παραγραφή των αξιώσεων υπαλλήλων-πολιτών είναι διετής. Αντίθετα, το Συμβούλιο της Επικρατείας με τις υπ΄ αριθμ. 953 και 954/2011 αποφάσεις του έκρινε ότι είναι αντισυνταγματική η ρύθμιση του άρθρου 91 παράγραφος 3 του Ν.Δ. 321/1969 που προβλέπει διετή παραγραφή για τις αξιώσεις των απασχολουμένων στον δημόσιο τομέα.

Κι αυτό διότι, όπως ανέφεραν «η θέσπιση της διετούς παραγραφής δεν δικαιολογείται ούτε από τη φύση της εννόμου σχέσεως που συνδέει το δημόσιο με τους υπαλλήλους του, εφόσον οι χρηματικές αξιώσεις του δημοσίου κατ΄ αυτών δεν υπόκεινται στην ίδια βραχεία παραγραφή.

Η διάταξη του άρθρου 91 παράγραφος 3 του Ν.Δ. 321/1969 δεν θα έπρεπε να εφαρμοσθεί ως αντισυνταγματική και ως εκ τούτου ως ανίσχυρη, με συνέπεια οι απαιτήσεις των υπαλλήλων του δημοσίου από καθυστερούμενες αποδοχές ή απολαβές οιασδήποτε φύσεως ή αποζημιώσεως από αδικαιολόγητο πλουτισμό να υπόκεινται στην προβλεπόμενη από την παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου 91 και ισχύουσα για όλες τις άλλες χρηματικές αξιώσεις κατά του δημοσίου πενταετή παραγραφή».