Μαριάννα Βαρδινογιάννη: Η συνάντηση με τον Άντι Γουόρχολ και το πορτρέτο που «γεννήθηκε»

Την τελευταία της πνοή άφησε η Μαριάννα Βαρδινογιάννη την Δευτέρα 24 Ιουλίου. H Πρόεδρος του Σωματείου «ΕΛΠΙΔΑ-Σύλλογος Φίλων Παιδιών με καρκίνο» και Πρέσβυς Καλής Θελήσεως της UNESCO αφήνει πίσω της ένα μεγάλο έργο.

Ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης Άντι Γουόρχολ το 2020, φιλοτέχνησε το πορτρέτο της Μαριάννας Βαρδινογιάννη και της κόρης της, Χριστιάνας.

Ο Άντι Γουόρχολ γνωρίστηκε με την Μαριάννα Βαρδινογιάννη, στο Studio 54 και λίγες ημέρες αργότερα τον επισκέφθηκε στο Factory όπου δημιούργησε τα πορτρέτα τους.

Μάλιστα με ανάρτηση της στο λογαριασμό της ήθελε να αποδώσει φόρο τιμής στο σπουδαίο καλλιτέχνη που έγινε σύμβολο της ποπ κουλτούρας.

«Ο αγαπημένος φίλος και ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες παγκοσμίως, ο Andy Warhol ήρθε στο μυαλό μου σήμερα που τιμάμε τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων. Η ματιά και η αισθητική έχουν επηρεάσει ανεξίτηλα τον χώρο της τέχνης, ενώ τα έργα του συνεχίζουν να ταξιδεύουν στα μουσεία ολόκληρου του κόσμου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που τον συνάντησα στο Studio 54 και λίγο αργότερα όταν, μαζί με την κόρη μου Χριστιάννα, επισκεφθήκαμε το atelier του. Μια χαρισματική προσωπικότητα, ένας πραγματικός πρωτοπόρος. Μέσα από αυτή τη σπάνια φιλία δημιουργήθηκαν και τα πορτραίτα μας. Έφυγε από κοντά μας το 1987 και δυστυχώς δεν πρόλαβε να έρθει στην Ελλάδα. Είχαμε προγραμματίσει μια έκθεση των έργων του για φιλανθρωπικό σκοπό. Τα έργα ήταν έτοιμα να σταλούν στην Ελλάδα. Δυστυχώς η ζωή είχε άλλα σχέδια. – Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη», με αυτά τα λόγια συνόδευσε το πορτρέτο της.

Το μεγάλο έργο που αφήνει πίσω της η Μαριάννα Βαρδινογιάννη

Το Σωματείο «ΕΛΠΙΔΑ-Σύλλογος Φίλων Παιδιών με καρκίνο» ιδρύθηκε το 1990 από μία ομάδα δυναμικών γυναικών με Πρόεδρο την Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη. Δύο χρόνια μετά, το 1992, δημιούργησε την πρώτη αμιγώς παιδιατρική μονάδα μεταμόσχευσης μυελού των οστών στην Ελλάδα.

Παλαιότερα η ίδια είχε αναφέρει συγκινημένη ότι το πιο δυνατό συναίσθημα ήταν εκείνο που γέμιζε την καρδιά της κάθε φορά, που ένα παιδί έφυγε υγιές από το νοσοκομείο και συνέχιζε τη ζωή του.

«Στόχος μας είναι 4 στα 4 παιδιά να καταφέρουμε να σώζονται! H αγάπη μου για το παιδί είναι τόσο δυνατή που μετατρέπεται σε… πείσμα. Κι εκεί που οι άλλοι βλέπουν σκοτάδι, εγώ βλέπω φως! Και δεν ησυχάζω μέχρι να λάμψει αυτό το φως στη ζωή των παιδιών!», είχε τονίσει.

Ακόμα μέσα από τον ρόλο της ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO συμμετείχε σε θέματα που αφορούν τα δικαιώματα και την προστασία των παιδιών καθώς και την πολιτιστική κληρονομιά.

Εκτός από το πολύ σημαντικό φιλανθρωπικό έργο της ήταν μια υπέροχη μητέρα, γιαγιά και προγιαγιά.