Δεκαπενταύγουστος - Το Πάσχα του καλοκαιριού!

Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια έως και σήμερα οι πιστοί ζητούν από την Μεγαλόχαρη, την κοίμηση της οποίας γιορτάζουμε στις 15 Αυγούστου, να τους δώσει δύναμη, αντοχή, παρηγοριά, αλλά και προοπτική ελπίδας. Γι αυτό άλλωστε την τιμούν με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια και την ευχαριστούν για τα θαύματά της με τάματα και προσευχή.

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο λεκτόρας Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και γγ Τύπου, Ι. Παναγιωτόπουλος, αναφέρεται στα αμέτρητα προσωνύμια που έχει προσδώσει ο πιστός στο πρόσωπο της Παναγίας δείχνοντας την πίστη, αφοσίωση και αγάπη προς το πρόσωπό της.

«Είναι η Θεοτόκος, η Παναγία, και τα προσωνύμια αυτά έχουν να κάνουν με την παράδοση και την πίστη» λέει και συμπληρώνει: «Ο 15αύγουστος είναι το μικρό Πάσχα των Ελλήνων.Είμαστε δεμένοι με αυτή τη γιορτή και επειδή συνδυάζεται με μια περίοδο που έχουμε χρόνο να πάμε στην εκκλησία να τη ζήσουμε, είναι θετικό και ουσιαστικό για τη ζωή μας. Η Θεοτόκος είναι άνθρωπος. Είναι ο άνθρωπος που θα δώσει το σώμα του έτσι ώστε να γίνει η γέφυρα ανάμεσα στην γη και τον ουρανό».

Ο αρχιμανδρίτης Κωνσταντίνος Χαραλαμπόπουλος αναφέρεται στην αγάπη του κόσμου για τη μητέρα του Χριστού: «Κανένας άλλος άγιος δεν έχει τόσα πολλά Θεοτοκονύμια, όσο η Παναγία». Αυτό, όπως επισημαίνει, «δείχνει την αγάπη των πιστών, οι οποίοι έχτισαν αμέτρητους ναούς στο όνομά της ανάλογα με τον τοποθεσία, αλλά και τη στάση που κρατούσε τον Ιησού (Βρεφοκρατούσα, Γαλακτοτροφούσα κλπ)».

Ο αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου περιγράφει πώς έχει καταγραφεί στην ορθόδοξη παράδοση η Κοίμηση της Θεοτόκου: «Τρεις μέρες πριν τον θάνατό της, σύμφωνα με την παράδοσή μας, την επισκέπτεται ο άγγελος Γαβριήλ και της αναγγέλλει: "τα ανθρώπινα για σένα τελειώσαν". Προετοιμάζεται και διανέμει τα ρούχα της και ό,τι άλλο είχε στους γείτονες και ετοιμάζεται προσευχόμενη για να συναντήσει τον θάνατο. Ο θάνατος που γίνεται για κάθε θνητό απαρχή της πραγματικής ζωής. Και φτάνει μέσα από τον θάνατο να επιστρέψει στο χαμένο παράδεισο και να είναι η μοναδική που έχει ήδη βρεθεί στην κατάσταση που όλοι αναμένουμε. Ζώντες και κεκοιμημένοι».

Διαβάστε επίσης:

Τα πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου