Γερμανία: Υποχρεωτική εργασία για τους αιτούντες άσυλο; - Ήδη εφαρμόζεται στην Θουριγία

Ο Όλαφ Σολτς και οι πρωθυπουργοί των γερμανικών 16 κρατιδίων τον περασμένο Νοέμβριο συμφώνησαν για τους αιτούντες άσυλο να μην του παρέχονται μετρητά αλλά προπληρωμένες κάρτες.

Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, aμέσως ένας δήμος στη Θουριγία προχώρησε στην εφαρμογή της μεταρρύθμισης θέτοντας και ορισμένους περιορισμούς στην έκδοση των καρτών.

Οι κάτοχοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις προπληρωμένες κάρτας μονάχα για αγορές επί τόπου. Δεν μπορούν ωστόσο να κάνουν αναλήψεις μετρητών, ούτε και να μεταφέρουν τα χρήματα σε άλλους λογαριασμούς. Σταδιακά ολοένα και περισσότεροι δήμοι εισάγουν τις προπληρωμένες κάρτες και μέχρι το τέλος του 2024 το μέτρο θα εφαρμοστεί σε ολόκληρη τη Γερμανία.

Το μέτρο της υποχρεωτικής εργασίας

Η Θουριγγία όμως πρωτοπόρησε και με ένα ακόμη μέτρο στην πολιτική ασύλου, το οποίο έγινε πρωτοσέλιδο σε όλη τη χώρα: ένας περιφερειακός διοικητής, με αρμοδιότητες αντίστοιχες ενός δημάρχου, εισήγαγε την υποχρεωτική εργασία για όλους τους αιτούντες άσυλο που φιλοξενούνται στα καταλύματα της περιοχής του. Οι νεοαφιχθέντες οφείλουν πλέον να καθαρίζουν τα καταλύματα και την ευρύτερη περιοχή γύρω από αυτά. Για όσους αρνηθούν προβλέπεται μείωση, έως και κατά 180 ευρώ τον μήνα, στα κοινωνικά επιδόματα που εισπράττουν.

Η υποχρεωτική εργασία διαφοροποιείται από την κανονική αμειβόμενη εργασία. Δεν είναι κάτι καινούριο, καθώς υπάρχει εδώ και χρόνια σχετικό κανονιστικό πλαίσιο. Από καθαρά νομική σκοπιά οι αιτούντες άσυλο δεν επιτρέπεται να εργαστούν κατά το πρώτο τρίμηνο παραμονής τους στη Γερμανία. Εν συνεχεία υπάρχουν κλιμακωτές ρυθμίσεις, οι οποίες διαφοροποιούνται ανάλογα με τον τόπο κατοικίας του πρόσφυγα ή το πόσα παιδιά έχει. Κατά κανόνα, έξι μήνες αργότερα τους χορηγείται άδεια εργασίας.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι οι αιτούντες άσυλο βρίσκουν αμέσως δουλειά. Χαρακτηριστικό είναι ότι, αν και τον Φεβρουάριο του 2024 είχαν άδεια εργασίας περίπου 700.000 άτομα από τις οκτώ κυριότερες χώρες προέλευσης, λιγότεροι από τους μισούς μπόρεσαν να ξεκινήσουν να εργάζονται.

«Αποζημίωση εξόδων» αντί για μισθό

Τόσο οι αιτούντες άσυλο, όσο και εκείνοι που κατόπιν απόρριψης της αίτησής τους οφείλουν να εγκαταλείψουν τη χώρα μπορούν νομικά να υποχρεωθούν σε παροχή έως και τεσσάρων ωρών κοινωφελούς εργασίας ημερησίως, με αντάλλαγμα 80 λεπτά ανά ώρα, ως «αποζημίωση για τα έξοδά τους».

Μέχρι στιγμής ελάχιστοι δήμοι έχουν εφαρμόσει κάτι τέτοιο. Ο περιφερειακός διοικητής Κρίστιαν Χέργκοτ του CDU ωστόσο, υποστηρίζει πως μία τέτοια ρύθμιση έχει πολλά πλεονεκτήματα. Η υποχρεωτική εργασία προσφέρει απασχόληση πρωτίστως σε εκείνους που δεν επιτρέπεται να εργάζονται, αλλά και «μία δομημένη καθημερινότητα», λέει. Επιπλέον, γλιτώνοντας τα χρήματα που θα δίνονταν σε ομάδες καθαρισμού, το μέτρο αυτό γίνεται αποδεκτό και από τους πολίτες.

Πώς θα γίνει η Γερμανία… λιγότερο ελκυστική;

Υπό την πίεση του μεταναστευτικού εξετάζονται τρόποι για να γίνει η Γερμανία λιγότερο ελκυστική για τους πρόσφυγες – για παράδειγμα με τη θέσπιση των προπληρωμένων καρτών και της υποχρεωτικής εργασίας.

Ο επικεφαλής του CDU, Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος φιλοδοξεί να θέσει υποψηφιότητα για την καγκελαρία το 2025, δεν κρύβει πως η πρόθεση είναι πράγματι αυτή: «Στους δήμους όπου θεσπίστηκε το μέτρο των προπληρωμένων καρτών […] ο αριθμός των αιτούντων άσυλο μειώθηκε εν μία νυκτί, επειδή έπαψε να υπάρχει ένας από τους κύριους λόγους παραμονής, δηλαδή οι απολαβές σε μετρητά», δήλωσε ο Μερτς τον Φεβρουάριο στην Μπούντεσταγκ.