Η απάντηση της Μελέτη στην Γκολεμά!

Το πρώτο G το έμαθα όταν ήμουν στο γυμνάσιο και ισούται με τον σταθερό αριθμό 9,81m/sec2, που ορίζει την επιτανχυνση της βαρύτητας. Το δεύτερο G το έμαθα αργότερα(;), και ισούται με την γυναικεία απόλυτη απόλαυση. Το τρίτο G το πληροφορήθηκα γύρω στα 27 και ισούται με Ντέπυ Gολεμά. Δηλαδή, με μία γυναίκα που δεν έχει γράψει και δεν έχει πει καλή κουβέντα για άνθρωπο και πράγμα όσα χρόνια την ξέρω. Εδώ και πέντε χρόνια. Το πρώτο G με δυσκόλεψε, το δεύτερο μου άρεσε , το τρίτο ; Θα δείξει.

Ως συνδυαστικό μυαλό μου αρέσει να συσχετίζω τις γνώσεις και να φτιάχνω νέες θεωρίες ζωής. Αναζητώντας λοιπόν απαντήσεις όσον αφορά στο τρίτο G κατέληξα στη διατύπωση και έκφραση του εξής νέου τύπου :

Golema= -g1 + {-g2}.

Σας μπέρδεψα; Μην τρομάζετε. Θα σας παραδώσω τη θεωρία όπως είθισται, και θα καταλάβετε και τον τύπο.

Όπως είπαμε και στην αρχή του ...μαθήματος , καλά μου παιδιά, το παγκόσμιο g έχει να κάνει με τη βαρύτητα. Στην περίπτωση του δικού μας τύπου, ταυτίζεται με την βαρύτητα στην άποψη. Καθώς όμως παρουσιάζεται με το αφαιρετικό σύμβολο (-) έχουμε να κάνουμε με την έλλειψη βαρύτητας στην άποψη.

Είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι η κυρία Γκολεμά, έχει γνώσεις, πείρα και εμπειρία στον χώρο της, έχει περάσει από καίριες θέσεις και έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα του δημοσιογραφικού χώρου. Παρ’ όλα αυτά όμως, κατά τη δική μου ταπεινή άποψη, και νομίζω πως έχω και εγώ κάθε δικαίωμα να την εκφράζω όπως και εκείνη, η κυρία Γκολεμά, από μόνη της έχει συμβάλει τα μάλλα, για να μειώσει την υπόσταση , την εγκυρότητα και την ...βαρύτητα της άποψης της.

Όταν είσαι κριτικός, σημαίνει πως εντοπίζεις τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά σημεία ενός προσώπου ή ενός φαινομένου, και τα παρουσιάζεις με εποικοδομητικό τρόπο προς όφελος όλων. Όταν όμως η κριτική σου έχει να κάνει με τον εντοπισμό, την καταγραφή και την παρουσίαση μόνο των αρνητικών αντικειμενικών ή πολλές φορές υποκειμενικών στοιχείων, ενώ την ίδια ώρα γίνεται στα γραπτά σου εμφανής η εμμονική τάση στον αρνητισμό και τον ακυρωτισμό , τότε δεν λέγεσαι τηλεκριτικός αλλά τηλεπικριτικός.

Ένας κριτικός, οφείλει να επιβραβεύσει να αναγνωρίσει και να προωθήσει και ότι θετικό βλέπει ή συμβαίνει γύρω του. Δεν γίνεται στην κυρία Γκολεμά να μην αρέσει κανείς και τίποτα. Δεν μιλάω για την προσωπική της άποψη για μένα. Έχει κάθε δικαίωμα να μη με συμπαθεί , να μην της ταιριάζω να μην της αρέσω. Ας κρίνει όμως την επίδοση μου ως παρουσιάστρια, αν είμαι καλή , ή όχι στη δουλειά μου με επιχειρήματα και δεδομένα. Αυτός είναι ο ρόλος της. Όχι να μιλάει για μένα και για κάθε συνάδελφο , πολλές φορές χωρίς να μας γνωρίζει προσωπικά και τις δικές τις υποθέσεις και εικασίες να τις παρουσιάζει δημόσια ως γεγονότα.
Όταν δεν είσαι αντικειμενικός αυτοαμφισβητείσαι , και αυτοακυρώνεσαι, άρα χάνεις την αξιοπιστία σου. Αυτήν βέβαια την χάνεις και όταν αποτελείς μέρος της φάρας με την οποία τα βάζεις. Δεν γίνεται να είσαι αντικειμενικός όταν είσαι μέσα στα πράγματα. Για να είσαι αντικειμενικός πρέπει να είσαι στην

«απ΄εξω» , να έχεις καθαρό μάτι, ξεκάθαρη σκέψη για να μπορείς να είσαι αποστασιοποιημένος. Η κυρία Γκολεμά κρίνει ανθρώπους της τηλεόρασης και τις φερόμενες «ψωνίστικες» συμπεριφορές τους, την ώρα που η ίδια έχει συχνότερη τηλεοπτική παρουσία και από έναν επαγγελματία της tv ενώ φωτογραφίζεται για περιοδικά life style με περίσσια άνεση και ενώ καταδικάζει το όλο πανηγύρι όταν το κάνει κάποιος άλλος, που στο κάτω -κάτω της γραφής προωθεί τη δουλειά του μέσω των περιοδικών.

Κάποιος κακοπροαίρετος θα μπορούσε να πει πως τελικά η κυρία Γκολεμά, χρησιμοποιεί την τηλεόραση που τόσο βρίζει προκειμένου με τις αυστηρές κριτικές της στα τηλεοπτικά πρόσωπα να γίνεται και η ίδια τηλεοπτικό προϊόν χάρη στις αναπαραγωγές που θα ακολουθήσουν τα πικρόχολα σχόλια της. Εμείς ωστόσο δεν το παρατραβάμε ως εκεί και δεν υιοθετούμε μία τέτοια καχύποπτη στάση.

Υπάρχουν ωστόσο και άλλες αξιόλογες κυρίες της κριτικής, πολύ όμορφες μάλιστα , που ενώ έχουν ποικίλες προτάσεις για εμφανίσεις τηλεοπτικές , ελέγχουν το που και κάθε πότε θα βγαίνουν , ενώ ποτέ δεν τις έχω δει να φωτογραφίζονται σε προεδρικές καρέκλες αγκαλιά με τετράποδα ή να έχουν τηλεοπτικό ρόλο σε ριάλιτι ταλεντοπαίχνιδα. Θα μου πεις, ο Ντοστογιέφσκι έχει πει πως κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα κρίνεις αν δεν τα δοκιμάσεις. Από την άλλη, ο Εντισον, έχει ανταπαντήσει ότι ο αποτυχημένος στο είδος του, είναι ο πρώτος που το κρίνει και μάλιστα μόνο αρνητικά.

Θέλω να πιστεύω πως δεν θα βρεθεί κανείς κακεντρεχής να πει πως η κυριά Γκολεμά έχει χάσει την αξιοπιστία της και από άλλα λάθη στα οποία έχει περιπέσεί. Όπως η ανακοίνωση συνεργασίας της κυρίας Μπεκατώρου με το Μega που διαψεύσθηκε από την ίδια τη Μαρία Μπεκατώρου στην κάμερα της «Πρωινής Μελέτης», λίγες ώρες μετά την κυκλοφορία της είδησης. Ας μην είμαστε όμως υπερβολικοί! Όλοι οι δημοσιογράφοι έχουμε κάνει πατατιές στην καριέρα μας.

Όπως και όλοι μας έχουμε βγάλει και τα αποκλειστικά μας! Εδώ όμως θέλει προσοχή. Όταν έχεις να κάνεις με αποκλειστικό άλλου, αναγνώριζε του τα πνευματικά δικαιώματα, γιατί δεν είναι σωστό να δανείζεσαι ειδήσεις που έχουν παρουσιάσει άλλοι και να της περνάς ως δικές σου αποκλειστικές, γιατί καραδοκούν κίνδυνοι.

Πρόσφατα στην «Πρωινή Μελέτη», αναφέραμε την πληροφορία ευρείας κατανάλωσης ότι τούρκος παραγωγός θα σκεφτόταν να αγοράσει το «Νησί» και να το προβάλλει στη χώρα του όπως εμείς το «Χίλιες και μία νύχτες». Την πληροφορία την είχα από φίλο Τούρκο παραγωγό που ζει μόνιμα στην Κωνσταντινούπολη και μου είχε πει χαρακτηριστικά πως «εμείς έχουμε καλά σήριαλ, αν φέρναμε απ έξω όμως, θα ήταν καλή ιδέα , το Νησί».

Ανέφερα αυτήν την πληροφορία χωρίς να σταθώ καθόλου , γιατί δεν επρόκειτο για είδηση. Το ίδιο τόνισα και σε πολλούς εκλεκτούς συνάδελφους που θέλοντας να δώσουν συνέχεια στο ρεπορτάζ με πήραν τηλέφωνο για περισσότερες πληροφορίες. Είδαν όμως πως έχουν να κάνουν απλά με μία άτυπη πληροφορία από κουβεντούλα του καφέ, και το άφησαν εκεί. Η κυρία Γκολεμά όμως , λίγες μέρες μετά , παρουσίασε στο site της θέμα με τίτλο «αποκλειστικό» την αγορά του σήριαλ νησί, από Τούρκους παραγωγούς, μεταφέροντας ουσιαστικά όλα όσα είπαμε στην «Πρωινή Μελέτη». Αν ισχύει, έχασα την είδηση μέσα από τα χέρια μου. Θα ήθελα όμως περισσότερες λεπτομέρειες για να παρουσιάσω το ρεπορτάζ πιο εμπλουτισμένο από Δευτέρα. Θα ήθελα να μάθω ποιοι τελικά αγόρασαν το «Νησί» πότε θα προβληθεί και όλα τα σχετικά, γιατί εγώ αδυνατώ να προχωρήσω την έρευνα.

Για να μην σας κουράζω άλλο, γιατί ήδη έχουμε πει πολλά, δεν θα σταθώ με την ίδια αναλυτική διάθεση στο δεύτερο σημείο g (g2) , του οποίου η άγνοια σε συνδυασμό με την απουσία του πρώτου g οδηγεί στην επιβεβαίωση της εξίσωσης μας. Απλά θα αναφέρω πως όταν μία γυναίκα δεν χαμογελά, σίγουρα έχει λόγο. Και η κυρία Γκολεμά , δεν χαμογελά ποτέ. Δεν έχω δει ούτε ένα καρέ, μία φωτογραφία της με το χαμόγελο να σκαει αμυδρά από τα χειλάκια της.

Κλείνοντας θέλω να πω πως το κείμενο αυτό, δεν αποτελεί τη "νέα επίθεση", τη "νέα σκληρή κόντρα" , τη "νέα απάντηση" της Μελέτη στην Γκολεμά. Πρόκειται απλά για μία προσωπική άποψη που τολμώ επιτέλους να εκφράσω χωρίς φόβο, χωρίς πάθος, αλλά με επιχειρήματα, δημόσια. Γιάτι άλλωστε τόσα χρόνια να είμαι υποχρεωμένη να ακούω και να διαβάζω και όχι να παίρνω και εγώ τη δική μου θέση. Δεν φοβόμαστε κανέναν. Σίγουρα όλοι το ίδιο άξιοι δεν είμαστε, αλλά το ίδιο ίσοι, τουλάχιστον.

Κατά βάθος όμως , πιστεύω και το λεω με επιμονή, ότι μέσα της η κυρία Γκολεμά, κρύβει έναν άνθρωπο πολύ γλυκό και πολύ τρυφερό, ευαίσθητο. Απλά δεν έχει βρει τον τρόπο για να τον εκδηλώσει και να τον αφήσει να βγει στην επιφάνεια. Ακριβώς όπως η Νάταλι Πόρτμαν στον «Μαύρο Κύκνο». Γι αυτό και εγώ, θα την καλέσω να κάνει μία νέα αρχή, αφιερώνοντας της ένα τεράστιο από καρδιάς γλυκό ζεστό χαμόγελο, και ας μη με συμπαθεί!

Πηγή: www.queen.gr