ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Μείωση του αριθμού σκαφών και αδειών για την αλιεία του τόνου

Μείωση του αριθμού σκαφών και αδειών για την αλιεία του τόνου
Μόλις 114 άδειες αλιείας θα χορηγηθούν φέτος από το υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων...

Μόλις 114 άδειες αλιείας θα χορηγηθούν φέτος από το υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας για την αλιεία του τόνου στην χώρα μας από 299 που ήταν το 2008 και 256 το 2010.

Η ποσόστωση για την αλιεία τόνου που έχει κατανεμηθεί στη χώρα μας για το 2011 βάσει Κανονισμού του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μόλις 124,37 τόνοι από τους συνολικά 12.900 τόνους που επιτρέπεται να αλιευθούν (δηλαδή ποσοστό 0,96%), ενώ στον ίδιο Κανονισμό προσδιορίζεται ο μέγιστος αριθμός των σκαφών που θα δραστηριοποιηθούν, που για την Ελλάδα είναι 250 σκάφη με διάφορα αγκιστρωτά εργαλεία και ένα σκάφος με το εργαλείο γρι γρί (για ζωντανό τόνο με σκοπό την πάχυνση).

Η χώρα μας έστειλε στις 26-1-2011 στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το Ετήσιο Σχέδιο Αλιείας που εκπονήθηκε με βάση το ήδη εγκεκριμένο πολυετές της για το διάστημα 2010 - 2013 και τα όσα αναφέρονται στον Κανονισμό (ΕΚ) 57/2011 και προχώρησε στην έκδοση των αδειών.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι η μείωση αφορά κυρίως μικρά παράκτια σκάφη που τα περισσότερα εργάζονται σε νησιωτικές και απομακρυσμένες περιοχές.

Η Επιστημονική Επιτροπή του Διεθνούς Οργανισμού ICCAT που ρυθμίζει την αλιεία του τόνου στον Ατλαντικό και την Μεσόγειο έχει ανακοινώσει ότι τα μέτρα που εφαρμόζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να αποδίδουν ώστε το 2022 να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα, αλλά απαιτείται πιστή εφαρμογή των ρυθμίσεων και συμμόρφωση όλων των χωρών.

Στη Ελλάδα γίνεται χρήση κυρίως αγκιστρωτών εργαλείων (δηλαδή παραγάδια, πετονιές και συρτές), μία μέθοδος επιλεκτική που στοχεύει σε ψάρια μεγάλου μεγέθους, τα οποία είναι μεν σχετικά λίγα ως συνολική ποσότητα, συμβάλλουν όμως σημαντικά στη βελτίωση του εισοδήματος μεγάλου αριθμού αλιέων, ιδίως στις απομακρυσμένες νησιωτικές περιοχές (κατά τα προηγούμενα έτη αντιστοιχούσε κατά μέσο όρο μόλις ένα ψάρι ανά σκάφος τον μήνα, το οποίο όμως ήταν 25% του μέσου μηνιαίου εισοδήματος των αλιέων που απασχολούντο).