Πάλι μιλούν για δεύτερο ευρώ για να τρομοκρατήσουν τους πολίτες
Τα τρομολαγνικά σενάρια με τα οποία τρομοκράτησε τους πολίτες και υφάρπασε την ψήφο τους το 2012 επιστρατεύει και πάλι ο Α. Σαμαράς σε μια απέλπιδα προσπάθεια να περιορίσει το μέγεθος της διαφαινόμενης ήττας του.
Ένα από αυτά τα σενάρια ήταν το ενδεχόμενο θέσπισης ενός «δεύτερου ευρώ», το οποίο μάλιστα είχαν ονομάσει geuro, και το οποίο θα υιοθετούσαν χώρες και οικονομίες που δεν είχαν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν την πορεία του σκληρού πυρήνα τους Ευρωζώνης, με πρώτη την Ελλάδα. Την πρόταση αυτή είχε καταθέσει ο Γερμανός οικονομολόγος Τόμας Μάγερ, στέλεχος της Deutsche Bank.
Τι ήταν το geuro; Μια παραλλαγή του ευρώ, που θα γινόταν νόμισμα των χωρών οι οποίες θα βρίσκονταν στη «δεύτερη ταχύτητα» της ζώνης του ευρώ, χωρίς όμως να φύγουν από αυτήν. Οι προβληματικές χώρες θα υιοθετούσαν το geuro για όσο διάστημα αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους στην ευρωζώνη και, μόλις αποκαθιστούσαν τις αδυναμίες τους και μπορούσαν πλέον να ακολουθήσουν 100% τους ρυθμούς που επέβαλε η Γερμανία, θα επέστρεφαν στο ευρώ.
Αυτή την πρόταση ανέλαβαν να... μεταφέρουν στην ελληνική κοινή γνώμη μια σειρά παραγόντων που ήθελαν την άνοδο Σαμαρά στην εξουσία, όπως ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Ifo Χανς Βέρνερ Ζιν, που πρότεινε «προσωρινή έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ για ένα εξάμηνο», λες κι η χώρα μας ήταν φυλακισμένη κι έπρεπε να λάβει ολιγοήμερη άδεια, ή ο Πολ Κρούγκμαν, που προέβλεπε το Μάιο 2012 ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί να φύγει από το ευρώ «στους επόμενος 12 μήνες».
Μετά την εκλογή Σαμαρά, η φιλολογία για «δεύτερο ευρώ» ξαφνικά εξαφανίστηκε από το δημόσιο διάλογο. Δεν έγινε απολύτως καμία αναφορά σε αυτή την προοπτική. Ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην άλλη Ευρώπη. Κανένα Ινστιτούτο, κανένα κόμμα, κανένας φορέας δεν «έκτισαν» επιχειρήματα πάνω σε αυτή την πρόταση.
Και το ίδιο ξαφνικά, η συζήτηση για το «δεύτερο ευρώ» επανέρχεται στις μέρες μας, παραμονές άλλης μιας εκλογικής αναμέτρησης στην Ελλάδα και με τον κ. Σαμαρά να επιδιώκει ό,τι και το 2012: να τρομοκρατήσει και πάλι τους Έλληνες πολίτες και να υφαρπάσει εκ νέου την ψήφο τους.
Κυρίως όμως, μια τέτοια συζήτηση υπονομεύεται από τους ίδιους που την επιδικώκουν, καθώς αυτοί ισχυρίζονται ότι σήμερα, εν έτει 2015, η υπόλοιπη Ευρώπη είναι αρκετά πιο θωρακισμένη έναντι μιας μείζονος ελληνικής οικονομικής κρίσης κι εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, από όσο ήταν το 2012. Μα, αν είναι έτσι, τότε σε ποιες χώρες θα αφορά το «δεύτερο ευρώ»; Μόνο στην Ελλάδα;
Είναι απολύτως προφανές ότι η σχετική φιλολογία επανέκαμψε ενόψει των αναγκών του κ. Σαμαρά να τρομοκρατήσει τους Έλληνες πολίτες.