Η μείωση του δημοσίου χρέους κατά 20% μέσα σε 40 μήνες κεντρικός στόχος της κυβέρνησης

Δεδομένου ότι στο τέλος του 2022 το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης ανήλθε στο 171,3% του ΑΕΠ και στο τέλος του 2023 εκτιμάται πως θα μειωθεί περαιτέρω στο 160% του ΑΕΠ, η κυβερνητική εξαγγελία συνεπάγεται πως μέσα σε 40 σχεδόν μήνες το δημόσιο χρέος θα μειωθεί κατά 20% για να ανέλθει στις αρχές του 2027 κάτω από το 140% του ΑΕΠ.

Αυτή η μείωση του χρέους κατά 0,5% του ΑΕΠ σε μηναία βάση για τους επόμενους 40 μήνες θα στηριχθεί αφενός από τα «λογικά» πρωτογενή πλεονάσματα στο πλαίσιο του νέου Συμφώνου Σταθερότητας (όπως είπε ο ίδιος ο πρωθυπουργός), αλλά κυρίως από την αναπτυξιακή δυναμική της χώρας. Η διατήρηση του πληθωρισμού σε σχετικά υψηλά επίπεδα την επόμενη περίοδο είναι και αυτή βοηθητική στην προσπάθεια περιορισμού του χρέους,

Το ονομαστικό χρέος της Γενικής Κυβέρνησης διαμορφώνεται σήμερα κοντά στα 355 δισ. ευρώ. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός δεσμεύθηκε για μείωση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι ως προς το ονομαστικό του ύψος.

Σε κάθε περίπτωση, η πρωθυπουργική εξαγγελία για πρόωρη αποπληρωμή δανείων του πρώτου Μνημονίου (ανερχόταν σε 32,3 δισ. ευρώ) θα εξυπηρετήσει και αυτή τη συνολική διαχείριση του χρέους. Να σημειωθεί πως τα διμερή δάνεια από τις ευρωπαϊκές χώρες αναλογούν στο 11,2% του συνολικού χρέους της χώρας. Ακόμη, το 48% του ελληνικού χρέους διακτρατείται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM & EFSF) και αυτό διασφαλίζει χαμηλά επιτόκια και μεγάλη περίοδο αποπληρωμής.

Όλα αυτά σημαίνουν πως το ελληνικό χαρτοφυλάκιο είναι καλά θωρακισμένο από μελλοντικές αυξήσεις των επιτοκίων με αποτέλεσμα το κόστος εξυπηρέτησής του να είναι προβλέψιμο και ιδιαίτερα χαμηλό για τα επόμενα χρόνια. Το γεγονός αυτό δίνει μια μεγάλη ανάσα στην ελληνική οικονομία και την ανάπτυξή της. Αυτό, άλλωστε, αποδεικνύεται και με τις συνεχείς αναβαθμίσεις και θετικές συστάσεις του αξιόχρεου της Ελλάδας από τους οίκους αξιολόγησης.

Σήμερα ο μέσος σταθμικός δείκτης της φυσικής διάρκειας του χρέους είναι πάνω από 19 έτη, γεγονός που δίνει χρόνο στην Ελλάδα να βελτιώσει ακόμα περισσότερο το χαρτοφυλάκιό της και το σημαντικότερο να διοχετεύσει πόρους στους παραγωγικούς τομείς της οικονομίας ενισχύοντας έτσι την πραγματική οικονομία και το ΑΕΠ.