Αυστηρότερες ποινές για τις ρευματοκλοπές και τον «ενεργειακό τουρισμό» σε νέο νομοσχέδιο

Πιο αυστηρές ποινές για τις ρευματοκλοπές και τον «ενεργειακό τουρισμό» προβλέπονται σε νομοσχέδιο που φέρνει προς ψήφιση στη Βουλή τον επόμενο μήνα το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, το κόστος των ρευματοκλοπών ετησίως υπολογίζεται από το ΥΠΕΝ σε 400 εκατ. ευρώ. Η αντιμετώπιση του φαινομένου, που εντοπίζεται κυρίως σε επιχειρήσεων μικρού και μεσαίου μεγέθους, θα οδηγήσει σε χαμηλότερο κόστος για τους καταναλωτές, που επιβαρύνονται με επιπλέον κόστος 4%.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας οι ρευματοκλοπές υπολογίζονται στο 4,8% της συνολικής αγοράς ενέργειας και εκτιμάται ότι ο αριθμός τους ξεπερνά τις 13.000 ετησίως. Το 50% των περιπτώσεων αφορούν σε ρευματοκλοπές αξίας μέχρι 4.500 ευρώ, το 25% μεταξύ 4.500 - 10.000 ευρώ και 25% άνω των 10.000 ευρώ και αφορούν κυρίως επιχειρήσεις μικρού μεγέθους.

Στόχος του ΥΠΕΝ, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις που έχει κάνει ο υπουργός από το περασμένο φθινόπωρο, είναι η αυστηροποίηση των ποινών που επιβάλλονται στις περιπτώσεις διαπιστωμένων ρευματοκλοπών. Οι παρεμβάσεις αφορούν κυρίως το συνδυασμό των ποινών που επιβάλλονται και προβλέπουν προσωρινή αναστολή λειτουργίας για επιχειρήσεις που διαπράττουν ρευματοκλοπή, φυλάκιση μέχρι τρία χρόνια, αλλά και αφαίρεση της άδειας τους ηλεκτρολόγου που εμπλέκεται.

Απλήρωτοι λογαριασμοί ρεύματος

Ο «ενεργειακός τουρισμός» και η τροποποίηση του άρθρου 42 του Κώδικα Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας είναι το δεύτερο θέμα που θα αντιμετωπιστεί μέσω του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.

Η ανάγκη αλλαγής του Κώδικα έχει προκύψει από το 2020 όταν εκδόθηκε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που προέβλεπε ότι θα πρέπει να τηρείται η αρχή της αναλογικότητας όσον αφορά την μετακίνηση των καταναλωτών από προμηθευτή σε προμηθευτή ωστόσο ακόμη δεν έχει προχωρήσει. Η δομή των αλλαγών έχει γίνει γνωστή από τον ίδιο τον υπουργό τον περασμένο Οκτώβριο όταν δήλωσε ότι θα τροποποιήσει το άρθρο 42 του Κώδικα Προμήθειας ώστε να θέσει φραγμούς στην ελεύθερη μετακίνηση των καταναλωτών από προμηθευτή σε προμηθευτή σε περίπτωση ληξιπρόθεσμων οφειλών, επιχειρώντας έτσι να σταματήσει τη συσσώρευση ληξιπρόθεσμων οφειλών στους παρόχους. Υπολογίζεται ότι το 2023 οι ληξιπρόθεσμοι λογαριασμοί που άφησαν πίσω, στην προηγούμενη ή τις προηγούμενες εταιρείες προμήθειας, οι κακοπληρωτές ξεπέρασαν τα 500 εκατ. ευρώ.

Ο κ. Σκυλακάκης έχει ζητήσει σχετική εισήγηση από τη ΡΑΑΕΥ, η οποία έχει παραδοθεί αλλά δεν έχει δοθεί ακόμη το πράσινο φως στην Αρχή να την θέσει σε δημόσια διαβούλευση. Κάτι το οποίο αναμένεται να γίνει το επόμενο διάστημα εν όψει της τελικής διαμόρφωσης του νομοσχεδίου το οποίο θα προσδιορίζει επακριβώς την έννοια του «στρατηγικού» κακοπληρωτή, ο οποίος θα είναι αυτός που θα έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές σε δύο προηγούμενους προμηθευτές και ληξιπρόθεσμες οφειλές στον τρέχοντα, σε διάστημα 5 ετών, με χρόνο εκκίνησης την 1.1.2020. Παράλληλα ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο να υπάρξει ρύθμιση για την καθολική υπηρεσία ώστε να καθοριστεί μέγιστη διάρκεια παραμονής και όχι αορίστου όπως είναι τώρα.