Η… «Πομπηία» της κυβέρνησης Παπανδρέου

Δεν το κρύβει ούτε μπροστά στις κάμερες. Από τη μια πλευρά, η κυβέρνηση δείχνει έντονα σημάδια κόπωσης και τριβών. Από την άλλη, οι επικεφαλής της τρόικας συμπεριφέρονται με πρωτοφανή αλαζονεία διότι η κυβέρνηση τους έδωσε τέτοια δικαιώματα.

Ήταν αναμενόμενο να ξεφύγουν από τη λογική οι απαιτήσεις τους κι ας λένε τα κυβερνητικά στελέχη τα δικά τους. Από το Παρίσι, ο πρωθυπουργός επικοινώνησε αρκετές φορές με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο. Τα πράγματα είναι άσχημα και θα γίνουν ασχημότερα.

Η πρωϊνή βόλτα του κ. Βενιζέλου στο “Caravel” δεν έγινε μόνο για κούρεμα. Το δίλημμα που προκαλεί σύγκρυο σε ολόκληρη την κυβέρνηση τον απασχολεί περισσότερο απ’ όλους: Χρεωκοπία ή εκλογές. Το προσωπικό δίλημμα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κινείται στο ίδιο επίπεδο: Φοβάται ή εύχεται να χάσει ο κ. Παπανδρέου την εξουσία.

Τα δεδομένα είναι δυσοίωνα. Ο οικονομολόγος κ. Νουριέλ Ρουμπινί δήλωσε ότι η κατάσταση στην παγκόσμια οικονομία είναι χειρότερη συγκριτικά με το 2008 και ελλοχεύει κίνδυνος, κατά 60%, για δεύτερη ύφεση. Οι εκπρόσωποι της τρόικας ήρθαν αποφασισμένοι να προβάλλουν παράλογες αξιώσεις εις βάρος της χώρας και του ελληνικού λαού.
Ο απολογισμός της συνολικής διακυβερνήσεως είναι αρνητικός. Η ύφεση στην εθνική οικονομία κλιμακώνεται διότι αυξάνεται η ανεργία, σημειώνονται πρωτοφανείς πολιτικές αστοχίες και οι λύσεις που δίδονται από τους φωστήρες της κυβέρνησης βυθίζουν περισσότερο στο αδιέξοδο τη χώρα.

Στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου ο κ. Βενιζέλος επανέλαβε αρκετές φορές ότι η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται το πρόβλημα. Αυτό δεν ενδιαφέρει το λαό. Μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα;

Αν ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και (ας πούμε) τα φωτισμένα μυαλά που μετέχουν σ’ αυτήν την κυβέρνηση προσπαθούν να επιλύσουν το πρόβλημα με την αύξηση του Φόρου Προστιθέμενες Αξίας στην εστίαση, μάλλον πλανώνται πλάνην οικτράν. Αυτά τα αντιλαϊκά, φορομπηχτικά και απαράδεκτα μέτρα δεν αποδίδουν. Επιτείνουν το πρόβλημα.

Τόσο ο κ. Γιώργος Παπανδρέου και ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, όσο και όποιος άλλος νομίζει πως μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν του ότι ο λαός έχει δείξει ανοχή αλλά έχει φθάσει στα όριά του. Οι δογματισμοί των τεχνοκρατών δεν απαντούν στο αδιέξοδο και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.

Η κοινωνία δεν τρέφεται και δεν ζει με στατιστικά στοιχεία και αριθμούς. Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να απαιτήσει, να πιέσει και να πείσει τους δανειστές μας ν’ αλλάξουν στάση. Πρέπει να αλλάξει ο τρόπος επιβολής των μέτρων και κυρίως το είδος, το οποίο δίνει την αίσθηση μιας ιδιότυπης «οικονομικής κατοχής» εις βάρος της χώρας μας.

Αυτή είναι η υποχρέωση του κ. Παπανδρέου, ο οποίος πρέπει να τοοποθετηθεί ανοικτά μόλις επιστρέψει από το Παρίσι. Αφορμές υπάρχουν και η επικείμενη Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ αποτελεί μια καλή ευκαιρία να μιλήσει καθαρά και ειλικρινά απέναντι στο λαό και στη βάση του κινηματικού κόμματος στο οποίο ηγείται.

Αν δεν το κάνει, τότε πολύ σύντομα θα έχει το ρόλο του υπολόγου τόσο στους υπολοίπους πολιτικούς αρχηγούς, όσο κυρίως στην κοινωνία. Κι επειδή ο κ. Παπανδρέου ενδιαφέρεται ακόμα και για την υστεροφημία του, είναι προτιμότερο να μελετήσει τι θα έκανε ο Ανδρέας σε μια τέτοια κατάσταση παρά να ακούσει το ιερατείο της καμαρίλας του.
Στις «τελευταίες ημέρες της Πομπηίας» άλλωστε, πολλοί ήταν οι πρωταγωνιστές, το κυριότερο όμως ήταν και το τραγικότερο…