"Η κρίση κάνει τους μικρομεσαίους να βλέπουν την σύνταξη ως μέσο επιβίωσης"

Σε αφανισμό θα οδηγηθούν σταδιακά οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις , καθώς στους στόχους του μνημονίου είναι και στη χώρα μας ο αριθμός τους να μην υπερβαίνει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, με αντίστοιχη άνοδο της μισθωτής εργασίας στο 75-80% της απασχόλησης .

Την άποψη αυτή εκφράζει, σε συνέντευξη στο newscode.gr , ο Αλέξης Μητρόπουλος Διδάκτωρ του Συγκριτικού και Εργατικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, παρουσιάζοντας παράλληλα και τους όρους και τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης των επιχειρηματιών και επιτηδευματιών με το νέο καθεστώς, επισημαίνοντας ότι έχει αρχίσει να παρατηρείται και σημαντική αύξηση των συνταξιοδοτήσεων από το ΟΑΕΕ, το ταμείο των εμπόρων και ελεύθερων επαγγελματιών.

Κύριε καθηγητά συνεχώς εκφράζεται αρνητικές θέσεις για το Μνημόνιο . Που στηρίζετε αυτή σας την θέση;

Έχω πει πολλές φορές ότι η κυριαρχία της χρηματοοικονομικής βιομηχανίας και η απελευθέρωσή της από τα προβλήματα της πραγματικής οικονομίας και του κοινωνικού συνόλου, δημιουργούν ένα ολοένα και πιο αβέβαιο οικονομικό περιβάλλον. Αυτοί που δημιούργησαν την κρίση έχουν αναλάβει πλέον, με τη βοήθεια της πολιτικής υπερδομής, να μας «βγάλουν» από αυτήν, εφαρμόζοντας μεγαλύτερη δόση τού φαρμάκου που την προξένησε.

«… Τα συμφέροντά της είναι τόσο ισχυρά που το σύγχρονο πολιτικό σύστημα εξαρτάται πλέον σε μεγάλο βαθμό για τη λειτουργία του από το χρηματοοικονομικό κεφάλαιο…», είπε πρόσφατα ο καθηγητής Τζεφ Φρίντεν της διάσημης Σχολής Διακυβέρνησης του Χάρβαρντ.

Εξάλλου, πριν λίγες ημέρες η Μπριγκίτε Ούνγκερ, καθηγήτρια των Δημοσίων Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία, είπε ότι «η αύξηση των επενδύσεων στον χρηματοοικονομικό τομέα είναι τεράστια σε σχέση με τις επενδύσεις στην πραγματική οικονομία …… και το ζήτημα είναι ότι ο χρηματοοικονομικός τομέας δεν έχει κανενός είδους δημοκρατική νομιμοποίηση…».

Όσον αφορά την Ευρώπη των 27, που υπακούει στη γερμανική σφαίρα επιρροής, και απαντώντας στο ερώτημα γιατί οι άλλες χώρες δεν πείθονται να ψηφίσουν διαφορετικά στις γερμανικές προτάσεις, απαντά «…Προφανώς γιατί φοβούνται μήπως τιμωρηθούν. Οι Αγορές μπορούν να τιμωρήσουν όποια χώρα δεν υπακούει. Και ξαφνικά να βρεθεί στην ίδια ή και σε χειρότερη κατάσταση από την Ελλάδα…».

Το τελευταίο διάστημα έχει γίνει πολύ μεγάλη κουβέντα για την αναγκαιότητα ιδιωτικοποιήσεων. Εκτιμάται ότι οι ιδιωτικοποιήσεις θα βοηθήσουν στην λειτουργία της αγοράς και γενικότερα στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας ;

Δεν μπορούμε να αποτιμήσουμε από τώρα τις οικονομικές συνέπειες που θα έχει στη λειτουργία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων η εσπευσμένη πώληση ή ιδιωτικοποίηση όλου του σημαντικού άυλου και υλικού στοιχείου που συγκροτεί τη διαχρονική εθνική μας υπόσταση. Το βέβαιο, πάντως, είναι, ότι η υλοποίηση αυτής της ολοκληρωτικά αλλοτριωτικής πολιτικής θα αποξενώσει πολλούς κλάδους μικρομεσαίων από την περιφερειακή-συμπληρωματική τους λειτουργία πέριξ των μεγάλων επιχειρήσεων κοινωφελούς ενδιαφέροντος. Κάτι που θα οδηγήσει στην περαιτέρω αποσυγκρότηση των λεγόμενων «μεσαίων στρωμάτων» και στην προϊούσα προλεταριοποίησή τους.

Και επειδή στην πατρίδα μας μεγάλος όγκος των μικρομεσαίων επαγγελματιών εναλλάσσεται στις θέσεις μισθωτού και ελεύθερου επαγγελματία, το ίδιο δε, συμβαίνει και με πολλούς εργαζομένους, αυτό που προέχει είναι οι πλειοψηφικές αυτές κοινωνικές διαστρωματώσεις να συγκροτήσουν μιαν ισχυρή συμμαχία, ώστε να αποτραπούν τα χειρότερα. Πολύ περισσότερο που όλο και συχνότερα ακούγονται από τους εκπροσώπους τους τεκμηριωμένες και ριζοσπαστικές εναλλακτικές προτάσεις για το πρόβλημα του χρέους, την αποσυμπίεσή του και την δημιουργία ενός -κατά το δυνατόν- αυτοδύναμου και αυτοτροφοδοτούμενου οικονομικού μοντέλου.

Προβλέπετε δηλαδή μπαράζ λουκέτων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις;

Ήδη οι συνθήκες ύφεσης, που επικρατούν στην χώρα μας, εξ αιτίας του Μνημονίου, καταδικάζουν όλο και περισσότερους επαγγελματίες και επιχειρηματίες σε υπολειτουργία των επιχειρήσεών τους ή στο κλείσιμό τους. Και πέραν της επώδυνης εκδοχής της πτώχευσης, η πιστωτική ασφυξία που δυστυχώς συνεχίζεται, η πτώση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών και συνταξιούχων εξαιτίας της δραστικής αποκοπής των αποδοχών τους, πολύ δε περισσότερο η αποσυγκρότηση του παραγωγικού ιστού, έχουν συμβάλλει ώστε όλο και περισσότεροι μικρομεσαίοι να προσβλέπουν στη σύνταξη ως μοναδικό πόρο ζωής.

Αν σ’ αυτά προστεθεί και η επερχόμενη απελευθέρωση των γεωγραφικών, πληθυσμιακών και όλων των άλλων περιορισμών για την ίδρυση πολυκαταστημάτων, (το Μνημόνιο στην τρίτη και στην τέταρτη επικαιροποιημένη εκδοχή του διατάσσει την άρση των 30 πλέον σημαντικών διατηρούμενων περιορισμών, χωρίς να ξέρουμε ποιους εννοεί), τότε μία νέα δυσμενής συνθήκη θα προστεθεί στις προηγούμενες και θα φέρει στα όρια της λειτουργίας πολλούς άλλους μικρομεσαίους επιχειρηματίες.

Ήδη το αρμόδιο Υπουργείο -και κατόπιν των επανειλημμένων ρυθμίσεων του Μνημονίου- ετοιμάζει το νομοθετικό πλαίσιο για την ενσωμάτωση στην ελληνική έννομη τάξη της περίφημης Οδηγίας Μπολγκενστάιν. Οι διατάξεις αυτού του νόμου για την επαγγελματική ελευθερία θα εφαρμοστούν προς πάσα κατεύθυνση, με αποτέλεσμα να καταληφθεί από τα ολιγοπώλια μεγάλο μέρος τού ζωτικού χώρου των μικρομεσαίων.

Επί των ζητημάτων, πάντως, της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης και του εργασιακού καθεστώτος , υπάρχουν πολλοί υποστηρικτές των νέων μέτρων.

Θα πρέπει να ξέρουμε όλοι ότι, ό,τι εξαγγέλλεται ως «μεταρρύθμιση» σημαίνει ότι συμβάλλει στην εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους. Μαζί με την προσπάθεια εξομοίωσης στο κατώτερο δυνατό επίπεδο όλων των εργασιακών συστημάτων δημόσιων και ιδιωτικών, υπάρχει πρωτίστως η επιδίωξη, της συρρίκνωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ώστε και στη χώρα μας ο αριθμός τους να μην υπερβαίνει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, με αντίστοιχη άνοδο της μισθωτής εργασίας στο 75-80% της απασχόλησης. Τώρα , μάλιστα , που με την άνοδο των τιμών των δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών, ως προϋπόθεση της ιδιωτικοποίησής τους, το λειτουργικό κόστος των μικρομεσαίων θα εκτιναχθεί σε δυσθεώρητα ύψη, η λειτουργία τους θα καταστεί εξαιρετικά δύσκολη και τα ξένα μεγαθήρια του ετοιμάζονται να καταλάβουν όποιον ζωτικό χώρο απέμεινε στην ελληνική αγορά.

Ένα ακόμη μείζον πρόβλημα είναι αυτό της έξαρσης της ανεργίας. Θα βοηθήσουν τα προγράμματα που εξαγγέλλει η κυβέρνηση;

Τα προγράμματα που εφαρμόζονται για την επιδότηση διατήρησης ή δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, δεν μπορούν να ανακόψουν τις καταιγιστικές εξελίξεις. Μπορεί το Μνημόνιο να απέτυχε παταγωδώς, και αυτό να το αντιλαμβάνονται όλο και περισσότεροι Έλληνες, αποκρούοντας επιτέλους την καταιγιστική μνημονιακή δημοσιολογία, εν τούτοις όμως η χώρα όλο και περισσότερο εισέρχεται στον κατήφορο της οικονομικής ετερονομίας, της ύφεσης και της ανεργίας, που είναι και τα μείζονα ζητήματα.

Πηγή: newscode.gr