ΠΟΛΙΤΙΚΗ

«Ζητάμε να φορολογηθούν οι Έλληνες πλούσιοι κι αυτοί φέρνουν τα λεφτά τους στις γερμανικές τράπεζες»

«Ζητάμε να φορολογηθούν οι Έλληνες πλούσιοι κι αυτοί φέρνουν τα λεφτά τους στις γερμανικές τράπεζες»

«Ο βασιλιάς είναι γυμνός» τόλμησε να πει ο διάσημος γάλλος συγγραφέας Τομά Πικετί στους Γερμανούς ακροατές του σε εκδήλωση στο Βερολίνο, όπου μετέβη για να παραλάβει από το δήμαρχο του Αμβούργου και ηγετικό στέλεχος του SPD, Όλαφ Σολτς, το εφετινό Βραβείο Πολιτικού Βιβλίου που απονέμει το Ίδρυμα Friedrich Ebert.

ΟΜΙΛΙΑ «ΒΟΜΒΑ» ΤΟΥ ΔΙΑΣΗΜΟΥ ΓΑΛΛΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΜΑ ΠΙΚΕΤΙ- «Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ» ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΕ ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ

Της Μαρίνας Πρωτονοταρίου

Τους είπε ότι η λύση του προβλήματος με το ελληνικό χρέος πρέπει να γίνει κατά τα γερμανικά πρότυπα , όπως δηλαδή έγινε το 1953 και για το χρέος της Γερμανίας και τόνισε πόσο υποκριτικό είναι να ζητάνε οι εταίροι από την Ελλάδα να φορολογήσει τους πλούσιους αλλά να μην δίνουν στοιχεία για αυτούς οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες στις οποίες μεταφέρουν τα λεφτά τους.

«Οι νέοι Έλληνες πρέπει να πληρώσουν πιο ακριβά από τους Γερμανούς τα λάθη του παρελθόντος; Γιατί να τους αρνούμαστε όσα δεχθήκαμε να παράσχουμε στους Γερμανούς;», αναρωτήθηκε ο Πικετί.

Ο βραβευθείς συγγραφέας εξήγησε ότι «αν και η χρηματοοικονομική κρίση ξεκίνησε στις ΗΠΑ το 2008, εκεί δεν διήρκεσε πολύ και σύντομα μετατράπηκε σε ευρωπαϊκή κρίση, διότι εμείς οι Ευρωπαίοι δεν πήραμε τις σωστές αποφάσεις και τις πρωτοβουλίες που πήραν οι Αμερικανοί. Θελήσαμε να μειώσουμε τα δημοσιονομικά ελλείμματα υπερβολικά γρήγορα. Γι' αυτό η ανεργία στην Ευρώπη είναι σήμερα τόσο υψηλή».

«Η Γερμανία είδε τα χρέη της να διαγράφονται κατά ένα μεγάλο μέρος από τους Συμμάχους το 1953. Ήταν μια πολύ καλή λύση», είπε ο Τομά Πικετί. Διότι «η διαγραφή της επέτρεψε στις κυβερνήσεις της Βόννης (τότε) να ανοικοδομήσουν τη χώρα και να την ξανακάνουν παγκόσμια οικονομική δύναμη».

«Γιατί να μην προκρίναμε και σήμερα μια ανάλογη λύση για την Ελλάδα;», αναρωτήθηκε ο γάλλος οικονομολόγος.
Ο σοσιαλδημοκράτης δήμαρχος του Αμβούργου πήρε στη συνέχεια το λόγο για να εκφράσει τον «σοβαρό σκεπτικισμό» του σε ό,τι αφορά στις προτάσεις Πικετί. Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα ο Όλαφ Σολτς είπε ότι «έχει ήδη βοηθηθεί πολύ ακόμα και από χώρες, όπως η Σλοβενία, που είναι πιο φτωχές απ' αυτήν».

Για τον Σολτς ενδεχόμενη διαγραφή του ελληνικού χρέους θα ήταν όχι μόνο άδικη αλλά και ανώφελη. «Εκείνο που χρειάζεται είναι η Αθήνα να βρει τη θέση της στις διεθνείς αγορές και να προχωρήσει σε βαθιές μεταρρυθμίσεις, κυρίως φορολογώντας τους πιο πλούσιους», είπε ο γερμανός δήμαρχος.

Ο Τομά Πικετί διαφώνησε με τον Σολτς. «Θα ήταν υποκρισία. Ζητάμε από την Αθήνα να φορολογήσει τους πλούσιους, αλλά αυτοί φέρνουν τα χρήματά τους σε γαλλικές και γερμανικές τράπεζες που αρνούνται να παράσχουν στις ελληνικές αρχές πληροφορίες για τους πελάτες τους», αντέτεινε ο Πικετί.

Κατά τον Πικετί θα ήταν πιο αποτελεσματικό για την Ελλάδα «να αφεθεί να επενδύσει στο μέλλον της». Και θα ήταν ιδανικό να υπήρχε ένα Κοινοβούλιο στο οποίο θα μετείχαν οι 19 χώρες που μοιράζονται το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα κατ' αναλογία του πληθυσμού τους (έτσι ώστε οι Γερμανοί βουλευτές να αποτελούν μια μειοψηφία) που θα αποφάσιζε τον ρυθμό εξυγίανσης των δημοσίων οικονομικών της Ευρωζώνης.

Όπως εξήγησε δεν είναι η πρώτη φορά που μια ευρωπαϊκή χώρα έχει πρόβλημα χρέους,
«Δύο ευρωπαϊκές χώρες είχαν κατά το παρελθόν χρέη υψηλότερα από αυτά που βαραίνουν σήμερα την Ελλάδα», είπε ο συγγραφέας του ευπώλητου «Το Κεφάλαιο τον 21ο Αιώνα»: «Η Μεγάλη Βρετανία τον 19ο αιώνα, μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους, και η Γερμανία μετά το 1945. Και οι δύο χώρες είχαν δημόσιο χρέος που έφθανε το 200% ως ποσοστό του ΑΕΠ…».

Πώς ξεπλήρωσαν τα χρέη τους οι δύο αυτές χώρες; Η Μεγάλη Βρετανία το κατάφερε πετυχαίνοντας πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 3% με 4% ετησίως.

Καθώς το 19ο αιώνα δεν υπήρχε πληθωρισμός (λόγω του κανόνα χρυσού που ίσχυε), το Λονδίνο κατάφερε μέσα σε έναν αιώνα - και εκμεταλλευόμενο ασφαλώς την ευτυχή συγκυρία της βιομηχανικής επανάστασης... - να ξεπληρώσει το χρέος της. Της πήρε βέβαια… 99 χρόνια: από το 1815 έως το 1914. Αλλά ευτυχώς ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος τη βρήκε σε ενάρετο οικονομικό κύκλο.

Αν και το βρετανικό παράδειγμα δεν μπορεί να εφαρμοστεί στο ελληνικό πρόβλημα, μπορεί όμως το γερμανικό σημείωσε ο γνωστός συγγραφέας.

Σχετικές ειδήσεις