Ο Τσίπρας πέταξε «λευκή πετσέτα» στους δανειστές και τα δίνει όλα κοψοχρονιά
Είναι πλέον ηλίου φαεινότερον πως ο Αλέξης Τσίπρας έχει βαλθεί να επαληθεύσει την κινεζική παροιμία που λέει «ένας αιώνας να φτιαχτεί, μία στιγμή να σπάσει». Και το χειρότερο είναι πως τόσο ο ίδιος όσο και οι «παροικούντες την κυβερνητική Ιερουσαλήμ» επιχειρούν να πείσουν τον κόσμο πως τα Μνημόνια, όπου να’ναι τελειώνουν!
Μόνο θυμηδία προκαλούν οι εκτιμήσεις στις οποίες προέβη χθες η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη, ότι εάν η χώρα ακολουθήσει τον παρόντα οικονομικό σχεδιασμό, τότε θα μπορέσει σε τρία χρόνια από τώρα να απαλλαγεί οριστικά από τις μνημονιακές συμβάσεις. Ειλικρινά, είναι εύλογο να αναρωτιέται κανείς εάν αυτή η κυβέρνηση απευθύνεται σε νοήμονα όντα ή φέρεται όπως οι αποικιοκράτες, όταν μοίραζαν καθρεφτάκια και διάφορα άλλα μπιχλιμπίδια στους ιθαγενείς της Νέας Γης…
Για τη συμμαχία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συμβαίνει κάτι παράδοξο: δεν υπάρχουν Μνημόνια και δεν πρέπει να ασχολούμαστε με αυτά, αλλά με το τι θα γίνει από εκεί και πέρα. Όμως, όσο κι αν προσπαθούν να κρύψουν τα έργα και τις ημέρες τους, τόσο πιο φαιδροί καθίστανται στα μάτια του κόσμου.
Οι δύο διακυβερνήσεις του «πρώτη φορά Αριστερά» έχουν πλέον μια θλιβερή πρωτιά: μέσα σε μόλις εννέα μήνες «γέννησαν» δύο επαχθείς συμφωνίες με τους δανειστές. Κι όσο κι αν κομπορρημονούν, όσο κι αν επαίρονται για τα κατορθώματά τους, η αλήθεια παραμένει αμείλικτη: «φέσωσαν» μια ολόκληρη χώρα στις «ύαινες» των ξένων funds και στους τεχνοκράτες, αδιαφορώντας για τις ζωές των ανθρώπων.
Το Κοινωνικό Κράτος έχει καταρρεύσει, η δικαστική εξουσία απαξιώνεται αργά και μεθοδικά, η αγορά έχει νεκρώσει και ο πρωθυπουργός σε ρόλο «πάρτα όλα» θριαμβολογεί. Ή στραβός είν’ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε…
Και μέσα σε όλα, η Ελλάδα απέκτησε κι ένα καινούργιο «κοσκινάκι», τον περιβόητο δημοσιονομικό κόφτη δαπανών, ο οποίος θα ενεργοποιείται αυτόματα όποτε η κυβέρνηση παρεκκλίνει από τους στόχους της συμφωνίας, ρίχνοντας άγριο «τσεκούρι» σε μισθούς, συντάξεις και εισοδήματα. Η χώρα σέρνεται αλυσοδεμένη και ταπεινωμένη και οι κυβερνώντες χαμογελούν όπως ο δολοφόνος, όταν στρίβει αργά και βασανιστικά το μαχαίρι μέσα στο σώμα του θύματός του.
Σας το λέμε καιρό τώρα, κύριοι της κυβέρνησης: όσο δεν αλλάζετε βιολί κι όσο χαχανίζετε μπροστά στο διαρκές έγκλημα που συντελείται σε βάρος της πατρίδας, τόσο περισσότερο θα βρίσκεστε απέναντι στην κοινωνία. Τους θυμάστε, άραγε, ακόμα όλους εκείνους που τους φλομώνατε για μήνες ολόκληρους με το σύνθημα «Η ελπίδα έρχεται»;
Ποια είναι η ελπίδα; Το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων με το οποίο ξεπουλάτε και τα τελευταία «ασημικά» έναντι πινακίου φακής; Ή μήπως ο θάνατος του εμποράκου, του ελεύθερου επαγγελματία που χρόνια τώρα στήριζε τον παραγωγικό ιστό της χώρας;
Δυστυχώς και οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πάσχουν από το ίδιο ακριβώς σύνδρομο που έπασχαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις: το «Σύνδρομο της Αργοπορημένης Ανάπτυξης». Την ακούμε να έρχεται, είναι στο δρόμο, μα ποτέ δεν βρίσκει τον προορισμό της, γιατί, όλως παραδόξως, πάντοτε κάτι συμβαίνει.
Εάν η ανάπτυξή σας, κύριοι της δήθεν Αριστεράς, είναι ο ραγιαδισμός και η διαρκής υποδούλωση της χώρας, σα να επρόκειτο για μια «Δημοκρατία της Μπανανίας», τότε να λείπει το βύσσινο. Μαζέψτε τα και φύγετε όσο είναι καιρός, προτού βρεθείτε προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Και μην ποντάρετε στην αιώνια ραθυμία του λαού, γιατί τότε θα έχετε διαπράξει ολέθριο σφάλμα…
Σχετικές ειδήσεις
Δημοφιλείς Ειδήσεις
