Η ΠΡΙΟΝΟΚΟΡΔΕΛΑ

Ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στ' αλεύρι

Ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στ' αλεύρι

«Πουλάμε το παλιό σακάκι για να πάρουμε ένα κιλό ρύζι;». Με αυτό το δόγμα περιμένουν η χώρα να σηκώσει κεφάλι; Και μετά τι άλλο θα κάνουν; Θα πουλήσουν άραγε τη μισή ΕΥΔΑΠ για να πάρουμε άλλο ένα σακί ρύζι; Και στη συνέχεια το Μουσείο της Ακρόπολης για να πάρουμε και λίγο χοιρινό;

Του Κώστα Τσιτούνα - Δημοσιογράφου

«Να πουλήσουμε ένα κομμάτι της ΔΕΗ για να σώσουμε την υπόλοιπη». Αυτό είναι το βασικό επιχείρημα των αρμοδίων κυβερνητικών παραγόντων για την ανάγκη ψήφισης του νομοσχεδίου που αφορά την Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού.

Αναρωτιέμαι λοιπόν βλέποντας όλους αυτούς τους τηλεαστέρες αν αυτή την «επαρχιώτικη» και «μπακάλικη» λογική του επιχειρείν στην κυβέρνηση την ονομάζουν «επιθετική στρατηγική ανάπτυξης»;

Το success story που οραματίστηκε ο πρωθυπουργός και οι σύμβουλοι του που... έφαγαν τα νιάτα τους στα κολέγια των ΗΠΑ και του Λονδίνου είναι αυτό που ζούμε τις τελευταίες ημέρες;

Αυτές είναι οι επενδύσεις που θα φέρουν χρήμα στη χώρα και θα μειώσουν την ανεργία σε μονοψήφιο αριθμό;

«Πουλάμε το παλιό σακάκι για να πάρουμε ένα κιλό ρύζι;». Με αυτό το δόγμα περιμένουν η χώρα να σηκώσει κεφάλι; Και μετά τι άλλο θα κάνουν; Θα πουλήσουν άραγε τη μισή ΕΥΔΑΠ για να πάρουμε άλλο ένα σακί ρύζι; Και στη συνέχεια το Μουσείο της Ακρόπολης για να πάρουμε και λίγο χοιρινό;

Αλήθεια, σε ποια σχολή έμαθαν ότι πουλάς όταν οι αγοραίες τιμές είναι στον πάτο;

Έλεος κύριοι. Μετά από πέντε χρόνια ύφεσης αυτή η χώρα δεν έχει κανένα απολύτως μοντέλο ανάπτυξης και δεν ντρέπεται κανείς; Μετά από όσα θλιβερά συνέβησαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις το σχέδιο για να πάει ο τόπος μπροστά είναι «να πουλήσουμε κανα χρυσό δόντι μπας και σωθούμε»;

Κατά τα λοιπά θέλουν λέει να αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχει άλλη λύση ενώ αφήνουν να εννοηθεί ότι τα πράγματα έφτασαν εδώ επειδή οι καταναλωτές της εταιρείας δεν είναι συνεπείς στις οφειλές και στους λογαριασμούς.

Όχι κύριοι δεν μπορούμε να χωνέψουμε μια εταιρεία με 64 χρόνια «μονοπωλίου» έχει ζημιές, χρέη, ανοίγματα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ!

Μπορεί να μας το εξηγήσει κάποιος από εσάς που έχετε φάει τα νιάτα σας στο LSE και στο Harvard;

Μπορείτε να μας δώσετε να καταλάβουμε πώς μια εταιρεία που για πάνω από έξι δεκαετίες την πλήρωνε στο ακέραιο ο ελληνικός λαός καταβάλλοντας τον οβολό του στις αλλεπάλληλες και δυσθεώρητες αυξήσεις τιμολογίων, «μπήκε μέσα», έτσι απλά;

Κανείς από εσάς δεν ξέρει ποιοι διοίκησαν την εταιρεία;

Ποιοι ήταν στα διοικητικά συμβούλια, ποιοι έπαιρναν τα δάνεια και ποιοι έδιναν τις δουλειές στους εργολάβους;

Κανείς δεν άκουσε και δεν είδε ποτέ με τι τιμολογήσεις μοίραζαν τα έργα στους μικρούς και στους μεγάλους εργολάβους;

Κανείς δεν γνωρίζει για ποιο λόγο αφού όλα τα έργα της εταιρείας τα έκαναν ιδιώτες, η Επιχείρηση Ηλεκτρισμού απασχολούσε πάνω από 30.000 υπαλλήλους;

Κανείς δεν ξέρει ποιοι διατέλεσαν υπουργοί όλα αυτά τα χρόνια και είχαν στο χαρτοφυλάκιο τους την ΔΕΗ;

Όχι, δεν θυμάται κανείς απολύτως τίποτα. Η κυβέρνηση καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες να θυμηθεί, αλλά μάταια... Θέλει μόνο να ξεφορτωθεί και το θέλει πολύ.

Ακόμη κι αν γίνουμε ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στ ' αλεύρι. Άλλωστε το έργο έχει παιχτεί και στο παρελθόν με την ίδια επιτυχία σε αρκετούς τομείς του δημοσίου.