Ε. Μελέτη: Το δικό μου Dancing with the stars...
Ένα πολύ όμορφο χορευτικό ταξίδι έκλεισε. Μία διαδρομή που μόνο έντονες θετικές στιγμές μου άφησε να θυμάμαι.
Από πέρσι ο ΑΝΤ1 μου είχε κάνει την πρόταση για να πάρω μέρος στο φιλανθρωπικού χαρακτήρα παιχνίδι, αλλά κάτι με κράτησε πίσω και δεν το τόλμησα πριν έναν χρόνο.
Και φέτος, εκεί κοντά στα Χριστούγεννα, οι άνθρωποι της παραγωγής με πλησίασαν ξανά. Η απάντηση μου ήταν αρνητική. Λίγο η έλλειψη χρόνου, λίγο το γεγονός ότι δεν είχα χορέψει ποτέ στη ζωή μου και το ότι είχα την αίσθηση πως δεν μπορώ με τίποτα να πάρω τα πόδια μου, με έκαναν και πάλι να πω όχι. Μέχρι που χώρισα. Κάτι έπρεπε να κάνω για να μην με πάρει από κάτω. Ένα βράδυ, είμαι με κάτι φίλους σε ένα μπαρ πίνοντας ποτά. Ήταν τέλη Φεβρουαρίου. «Ας αρχίσουν οι χοροί,» είπα από μέσα μου, και πήρα εγώ η ίδια τους υπευθύνους και τους ρώτησα: «Ισχύει ακόμα η πρόταση για το Dancing;» Λίγες μέρες αργότερα, 11 Μαρτίου, γνώρισα τον Ηλία.
Στην αρχή, όταν μου ανακοίνωσαν ότι θα χορέψω με τον Ηλία Λαδά, δεν ενθουσιάστηκα και τόσο. Παρά το γεγονός ότι είναι ο καλύτερος χορευτής χορογράφος, δεν τον συμπαθούσα και τόσο όταν τον έβλεπα στον πρώτο κύκλο του σόου.
Άλλαξα γνώμη από το πρώτο λεπτό. Ήταν πολύ πιο γλυκός, πιο χαμογελαστός και πιο γήινος απ΄ότι φαινόταν και έδειχνε μέχρι τώρα. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή ήταν λίγο σφιγμένος, συγκρατημένος, σαν να φοβόταν να εκφραστεί ελεύθερα. Του έδωσα να καταλάβει πως μαζί μου μπορεί να είναι όσο χύμα θέλει, και πως παρά το γεγονός ότι είμαι βαθιά χωμένη στον χώρο της σόου μπιζ, δεν έχω πάρει τον εαυτό μου στα σοβαρά, άρα δεν χρειάζεται να το κάνει και εκείνος. Άρχισε να νιώθει άνετα μαζί μου, το ίδιο και εγώ, από τις πρώτες κιόλας συναντήσεις μας. Πέσαμε με τα μούτρα στη δουλειά. Δεν ήμουν και η πιο εύκολη μαθήτρια. Δεν είχα καμία εμπειρία με τον χορό, καμία θηλυκότητα στις κινήσεις μου, αν και ο Ηλίας ισχυρίζεται πως την έχω έντονη, απλά κρυμμένη. Ευτυχώς, είχα και έχω ρυθμό. Αυτό ανακούφισε τον Ηλία, γιατί είναι και το πιο σημαντικό για τον χορό. Από τις 11 Μαρτίου, 9 μέρες πριν το live, ο χορός, έγινε το μεγαλύτερο κομμάτι της καθημερινότητας μου. Αμέσως μετά την εκπομπή, έφευγα από το γραφείο για τις πρόβες. Ευτυχώς έχω τους καλύτερους συνεργάτες και δεν χρειάστηκε ποτέ να ανησυχήσω για την εκπομπή. Είχα απόλυτη ανάγκη να αλλάξω εικόνες και δραστηριότητες στην καθημερινότητα μου προκειμένου να απασχολώ το μυαλό μου από τον πρόσφατο χωρισμό μου, και ο χορός με βοήθησε σε αυτό. Αντιθέτως εκείνο το διάστημα, δεν είχα καθόλου μα καθόλου δύναμη και όρεξη να δουλέψω.
Ξεκινήσαμε με 3 ώρες την ημέρα πρόβες, και όσο περνούσαν οι εβδομάδες οι ώρες αυτές αυξάνονταν. Μου άρεσε τόσο πολύ που ανακάλυπτα καινούργια πράγματα για το σώμα μου και τον εαυτό μου, τον χαρακτήρα μου και τον τρόπο που αντιμετωπίζω τη ζωή μέσα από τον χορό. Είναι υπέρτατο μέσο αυτοέκφρασης, ψυχανάλυσης και δημιουργικότητας. Ο Ηλίας είναι υπέροχος δάσκαλος. Με περίσσια υπομονή, πηγαίο ταλέντο, απίστευτα εξειδικευμένες γνώσεις και βαθιά μεταδοτικότητα. Ο Ηλίας ξέρει χορό, αγαπάει τον χορό και μπορεί να τον διδάσκει. Δεν είχα σκεφτεί καθόλου αυτό που είχα πάρει απόφαση να κάνω, και οι ανασφάλειες μου για το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής, ήταν μεγάλες. Λίγα λεπτά πριν βγούμε στο παρκέ, κόντευα να λιποθυμήσω. Φοβόμουν ότι θα ξεχάσω τα βήματα, ότι θα τα χάσω, ότι θα γλιστρήσω, ότι θα γίνω ρεζίλι και πως όλος ο κόσμος θα γελάει μαζί μου. Με ηρεμούσε η σιγουριά και η αυτοπεποίθηση του Ηλία που πάντα μου έλεγε ότι δεν υπάρχει τύχη, αλλά μόνο καλή προετοιμασία. Και αυτήν φρόντισε πάντα να μου την κάνει σωστά. Οι χορογραφίες του Ηλία, τεχνικά ήταν πάντα ανώτερες και εξαιρετικά εντυπωσιακές. Η εκτέλεση τους φρόντιζε να είναι εξίσου άρτια. Ο Ηλίας με έκανε να χορεύω καλά.
Στα πρώτα live το άγχος μου και η αγωνία μου ήταν μεγάλα. Η Κυριακή ήταν μία τρομακτική μέρα για μένα. Αλλά ταυτόχρονα και τόσο μαγική. Από νωρίς μαζευόμασταν στο στούντιο Κάπα για την τελευταία πρόβα λίγο πριν το ζωντανό. Γνώρισα όμορφους ανθρώπους μέσα από αυτό το σόου. Από τεχνικούς, πρόσωπα της παραγωγής, μέχρι την κριτική επιτροπή, τη Ζέτα, τους συμπαίχτες μου, με κάποιους από τους οποίους μάλιστα ήρθαμε και πιο κοντά, όπως με τον Κώστα Μαρτάκη, που πραγματικά λάτρεψα, τον Αργύρη Αγγέλου στο πρόσωπο του οποίου βρήκα έναν νέο φίλο, την Ναταλία Δραγούμη... Συνάντησα εκ νέου και παλιούς γνώριμους, όπως η Μαριέττα και ο Τρύφωνας. Έκανα «παρεάκι» στο Dancing και αυτά που λένε για ανταγωνισμούς, εγώ τα ακούω βερεσέ. Δουλειά έχω, προβολή έχω, δεν περίμενα από το σόου αυτό για να αναζητήσω ταυτότητα. Ούτε και οι συμπαίχτες μου. Οι Κυριακές μου ήταν γεμάτες με το σόου. Γεμάτες όμορφες στιγμές, γεμάτες ένταση, αδρεναλίνη στο κόκκινο και πληθώρα συναισθημάτων να εναλλάσσονται με ταχείς ρυθμούς. Μία εμπειρία πανέμορφη και άκρως εθιστική.
Πολλοί με ρωτάνε αν νιώθω αδικημένη που έφυγα. Όχι. Ξέρω να χάνω όπως ξέρω και να κερδίζω. Αν και στην προκειμένη δεν νιώθω να έχω χάσει το παραμικρό. Δεν έχουν γίνει συνομωσίες, δεν είναι στημένο το παιχνίδι, δεν με έφαγε ο Αντ1. Τίποτε από όλα αυτά. Μαθηματικά αποδεικνύεται πως έπρεπε να φύγω. Είχα τη δεύτερη χειρότερη βαθμολογία από όλους τους συμπαίκτες μου. Ακόμα και η αγάπη του κόσμου, που αυτή την Κυριακή με έφερε στη δεύτερη θέση της λίστας των τηλεφωνημάτων, δεν ήταν αρκετή να με κρατήσει μέσα απέναντι σε 4 άλλους συμπαίκτες μου με 3 και 4 βαθμούς περισσότερους από μένα στη βαθμολογία των κριτών. Και στο σημείο αυτό, θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους που με την ψήφο τους στήριξαν τον Ηλία και εμένα, καθ όλη την πορεία μας στο παιχνίδι, και απ όσο ενημερώθηκα το έκαναν κάθε Κυριακή με πάθος και ζήλο κρατώντας μας μόνιμα στις πρώτες θέσεις της προτίμησης τους. Με την ψήφο τους συνέβαλαν και εκείνοι σε έναν πολύ σημαντικό και ιερό σκοπό, για τον οποίο άλλωστε όλοι καλούμασταν να χορέψουμε. Βοήθησαν στο να γίνουν στο μέλλον πραγματικότητα οι ευχές κάποιων παιδιών που η μοίρα τα χτύπησε άδικα. Και αυτό είναι η νίκη του κόσμου.
Πολλές και όμορφες αναμνήσεις θα μου αφήσει αυτό το σόου, αλλά και ανθρώπους που έβαλα στη ζωή μου, όπως ο Ηλίας τον οποίο επίσης νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω για όλα όσα μου έμαθε. Είχαμε τις καλές , είχαμε και τις κακές μας στιγμές. Περάσαμε όμορφα, είχαμε όμως και τις εντάσεις μας. Ειδικά τις Πέμπτες και τις Παρασκευές, τα καυγαδάκια μας ήταν πιο συχνά, γιατί ήταν οι μέρες που ο Ηλίας θεωρούσε πιο κρίσιμες και γινόταν πιο αυστηρός.
Εμείς θα ξαναχορέψουμε στις 12 Ιουνίου, μέχρι τότε, θα ξεκούρασω λίγο το σώμα μου γιατί το Σάββατο που μας πέρασε πραγματικά έκλαιγα από τους πόνους στα πόδια μου τα οποία έχουν πρηστεί σαν μελιτζάνες από την πολύωρη άσκηση.
Μέχρι τότε να μου χαμογελάτε και σας ευχαριστώ όλους. Αντ1, θείε Λάτσιε , κύριε Φωκά, κύριε Κωστάλα, Έρρικα, σας ευχαριστώ για την πανέμορφη συνεργασία. Ζέτα σε φιλώ.
Δημοφιλείς Ειδήσεις
