Μια ΤΟΣΟ βαριά φανέλα…

Είναι νύχτα, γλυκιά νύχτα, απ’ αυτές τις ανοιξιάτικες που παρά την κόπωση της ημέρας σε κάνουν να χαμογελάς και να νιώθεις πιο αισιόδοξος. Τουλάχιστον να πολεμήσεις σ’ αυτές τις πολύ δύσκολες μέρες…

Δεν θέλω –γιατί τελικά μπορεί να μην έχω ιδέα- να προσπαθήσω να καταλάβω αυτά τα απίθανα «πικ εν ρολ», «μις ματς» και άλλα περίεργα. Απέτυχε προ πολλών ετών να μου τα μάθει ο Σκουντής.

Ποια… πικ εν ρολ τώρα, όταν βλέπεις αυτή τη ΜΕΓΑΛΗ ομάδα, τον Παναθηναϊκό, να κερδίζει για δεύτερη συνεχόμενη φορά μέσα σε λίγες μέρες τη Μπαρτσελόνα;

Άκουγα προ εβδομάδων τους μπασκετικούς αναλυτές να υποστηρίζουν με επιχειρήματα γιατί ο Παναθηναϊκός δεν έχει καμία τύχη απέναντι στη μεγάλη ισπανική ομάδα. Κάποιοι μάλιστα (όνομα και μη χωριό…) μιλούσαν ακόμα και για… 3-0.

Απορούσα με τα λεγόμενά τους! Επέμεναν όμως ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να κοντράρει τη Μπαρτσελόνα σε ταχύτητα, δεν μπορεί να την ανακόψει, δεν μπορεί να την περιορίσει στην περιφέρεια, δεν έχει τα απαραίτητα stop για τους μπόμπερ Ναβάρο και Λάκοβιτς.

Απαντούσε όμως το ένστικτό μου. Μια ομάδα με πέντε αστέρια στη φανέλα, με ομάδα που έχει το… κομπιούτερ Διαμαντίδη, τον δυναμίτη Μπατίστ, τον τρελο-Νίκολας, τον Τσαρτσαρή, τον Φώτση, τον Καλάθη, αυτόν τον απίθανο Σάτο που σουτάρει από το… Μέγαρο Μουσικής, πώς μπορεί να θεωρείται ξεγραμμένη;
Και πόσο ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟ είναι να μιλάει κάποιος για… 3-0;

Είδα με θρησκευτική ευλάβεια και τα τρία παιχνίδια. Ε, το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός νίκησε στα δύο, ενώ μπορούσε να πάρει και το άλλο, το πρώτο, δεν λέει κάτι; Ή μήπως τα λέει όλα;

Φοβερός ο Ναβάρο, πάντα σουτέρ φόβητρο ο Λάκοβιτς, δηλητήριο ο Ρούμπιο κι ο Άντερσον, αλλά ΠΟΙΟΣ ΔΙΑΟΛΕ μπορεί να υποτιμήσει ΑΥΤΟΝ τον Παναθηναϊκό;

Μια ομάδα με ΙΣΤΟΡΙΑ, με ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ, με παίχτες γαλουχημένους στα πολύ δύσκολα, δεν ήταν δυνατόν να παραδοθεί.

Και το απέδειξε η σειρά αυτών των τριών πρώτων αγώνων, στους οποίους (και στους τρεις!) ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος, έχοντας τη δυνατότητα να κερδίσει και στους τρεις!

Γιατί μπορεί να υπάρχουν κάποιες ελλείψεις, μπορεί να έγιναν ορισμένα λάθη, αλλά ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΗΤΗ δεν μπορεί να χαθεί. Κι αυτό έλαμψε μέχρι τώρα, φέρνοντας τα πράγματα ως εδώ.

Γιατί και το μειονέκτημα έδρας αναποδογύρισε με την επική νίκη στη Βαρκελώνη και ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ της πρόκρισης στο final four (της… Βαρκελώνης, έτσι;) είναι πια κοντά. Ίσως και πολύ κοντά…

Για μένα, που έφαγα τη ζωή μου στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, αυτές είναι οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ. Να τις έχουν ξεγραμμένες, κι εκείνες να δείχνουν πόσο λάθος κάνουν όσοι τις υποτιμούν.

Ε, αυτό έκανε ο Παναθηναϊκός ΚΑΙ τη νύχτα της Τρίτης, αυτή τη γλυκιά ανοιξιάτικη νύχτα. Έδειξε πόσο μεγάλη ομάδα είναι και ΠΟΣΟ ΒΑΡΙΑ είναι η φανέλα του. Αυτό ακριβώς που λέγαμε για τον Άρη αλλοτινές δεκαετίες, τότε που παρατούσαμε τα πάντα για να δούμε Γκάλη, Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά.
Μετά συγχωρήσεως –αν γίνομαι ιερόσυλος- αλλά αυτός ο Παναθηναϊκός (παρότι καμιά φορά οι συγκρίσεις είναι αδόκιμες) έχει ξεπεράσει εκείνο τον θρύλο.
Δεν ξέρω τι θα γίνει την Πέμπτη, στον τέταρτο και πλέον καθοριστικό αγώνα.

Ξέρω όμως ότι αυτή η ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ αξίζει το σεβασμό όλων, επειδή πραγματικά φροντίζει να το αποδεικνύει.

Κι όσο ο Δημήτρης Διαμαντίδης –αληθινός σερ του μπάσκετ- είναι συνδεδεμένος με… κομπιούτερ της NASA, ναι, οι πιθανότητες είναι πολλές…

Μπορεί να ξανασπάσουν καρδιές, όπως συνέβη τη νύχτα της Τρίτης, αλλά ναι, όλοι οι μεγάλοι άθλοι χτυποκάρδι έχουν.

Έχει κι άλλα να αποδείξει αυτός ο Παναθηναϊκός. Και δεν χρειάζεται να παρακαλάει για κανένα… σεβασμό. Τον έχει κατακτήσει από μόνος του, παρά τις ανίερες συγκρίσεις που γίνονται κατά καιρούς. Γιατί όπως συνέβαινε πάντα, βασιλιάς είναι ΜΟΝΟ ένας…

Υ.Γ. Τις τεχνικές αναλύσεις τις αφήνουμε για άλλους. Γιατί τελικά τι σημασία έχουν για τον απλό κόσμο όταν τα αποτελέσματα ΒΟΟΥΝ;

Μένιος Σακελλαρόπουλος

Πηγή: onsports.gr