Σιγάλας: «Το πήρα σπίτι μου!»

Ο Γιώργος Σιγάλας θυμάται μέσω του Onsports τις αξέχαστες στιγμές που έζησε με τον Ολυμπιακό στη Ρώμη το 1997.

Το βράδυ της 24 Απριλίου του 1997, η ομάδα του Πειραιά θριάμβευσε με 15 πόντους διαφορά (73-58) επί της Μπαρτσελόνα και σήκωσε το πρώτο Κύπελλο της ιστορίας του, με τον τότε αρχηγό του Ολυμπιακού να μοιράζεται μαζί μας τις ξεχωριστές στιγμές που έζησε...

- Τι θυμάσαι από εκείνη τη χρονιά;
«Δεν είχαμε καλά αποτελέσματα στην αρχή της σεζόν. Είχαμε πολλά αγωνιστικά προβλήματα. Αυτή η ομάδα όμως άξιζε να φτάσει ψηλά. Είχαμε χτίσει μία ομάδα που αποτελούνταν κυρίως από Έλληνες παίκτες και από έναν μόνο Αμερικανό (σ.σ. Ρίβερς). Ήταν μεγάλη υπόθεση μία ομάδα να διαθέτει καλούς Έλληνες παίκτες. Στην αρχή δεν μας πίστευαν, αλλά στο τέλος δείξαμε πως ήμασταν η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη».

- Ποια στιγμή σου έχει μείνει στο μυαλό από εκείνη τη χρονιά;
«Αυτό που έγινε στη Ρώμη ήταν μοναδικό. Όταν είχαμε πάρει το πρώτο κύπελλο είχα φωνάξει «το πρώτο!». Το πίστευα, δεν το είπα έτσι, βγήκε αυθόρμητα. Πίστευα πολύ τότε στην ομάδα και το Κύπελλο μας έκανε να πιστέψουμε στους εαυτούς μας. Δώσαμε μία υπόσχεση στους εαυτούς μας και είχαμε την απαιτούμενη πίστη μέχρι να φτάσουμε στον στόχο μας».

- Πόσο σημαντικό ήταν αυτό το τρόπαιο για τον Ολυμπιακό και για το ελληνικό μπάσκετ γενικότερα;
«Αν υποθέσουμε πως ο Παναθηναϊκός μας είχε προλάβει, αφού είχε κατακτήσει πιο πριν το Ευρωπαϊκό, μπορώ να πω, πως ήταν πολύ σημαντικό για τον Ολυμπιακό. Ήταν το επιστέγασμα μιας πολύ μεγάλης προσπάθειας που είχαμε κάνει όλη τη σεζόν. Ήμασταν η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη όπως είπα και πιο πριν. Τα προηγούμενα τρία χρόνια είχε γίνει μία πολύ μεγάλη προσπάθεια από την πλευρά της διοίκησης και της ομάδας του Ολυμπιακού και αυτό το τρόπαιο ήταν η επιβράβευση».

- Ποια ήταν η αντίδραση του κόσμου προς το πρόσωπό σου και γενικά απέναντι στην ομάδα μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τίτλου;
«Εκείνη την εποχή υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα. Δεν υπήρχε οργάνωση, ωστόσο ο κόσμος να χαρεί όπως έπρεπε με την ομάδα του. Θυμάμαι είχε έρθει κόσμος στο αεροδρόμιο, αλλά ήταν λίγοι και τότε δεν υπήρχε η οργάνωση ώστε να μαζευτεί ο κόσμος στο ΣΕΦ για παράδειγμα και να μας περιμένει. Γι’ αυτό κα πανηγυρίσαμε το τρόπαιο στο βοηθητικό του ΣΕΦ. Ο τρόπος υποδοχής και προβολής τότε δεν ήταν ο καλύτερος. Έτσι πήραν το πρώτο βράδυ το Κύπελλο στο σπίτι μου και πολλοί ήταν αυτοί που είχαν την ευκαιρία να φωτογραφηθούν με αυτό. Την επόμενη μέρα, το επέστρεψε στον σύλλογο».

- Ποια είναι η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας σου με τη φανέλα του Ολυμπιακού;
«Δεν ήταν μία, ήταν δύο. Η χρονιά του 97’ είχε μεγάλη συγκίνηση. Ο τελικός, αλλά και γενικά όλη η χρονιά ήταν μία σπουδαία στιγμή και είναι μία γλυκιά ανάμνηση για μένα. Από κει και πέρα, πολύ σημαντική χρονιά ήταν και το 94’ στο Τελ Αβίβ. Όλοι οι αγώνες που έγιναν τότε στην Ευρωλίγκα ήταν εξαιρετικά αμφίρροποι, δεν χωρούσαν προγνωστικά. Χάσαμε ένα ματς και βρεθήκαμε εκτός, αλλά πιστεύω πως είχαμε την καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη τότε».

- Ποιό ήταν το πιο δύσκολο παιχνίδι στην Ευρωλίγκα τη χρονιά που το σηκώσατε στη Ρώμη;
«Τα δύσκολα παιχνίδια ήταν πολλά, από το Βέλγιο που ξεκινήσαμε, όπου είχαμε νικήσει στο τέλος με ένα τρίποντο δικό μου. Και με τον Παναθηναϊκό ήταν πολύ δύσκολα παιχνίδια, αλλά καταφέραμε να δείξουμε την αξία μας. Επίσης με την Παρτιζάν δυσκολευτήκαμε ιδιαίτερα. Γενικά πριν περάσουμε στο Final-4 βγάλαμε το πιο δύσκολο πρόγραμμα πιστεύω. Ήμασταν η καλύτερη ομάδα».

- Ποια είναι η άποψή σου για τον φετινό Ολυμπιακό;
«Η ομάδα έχασε τον πρώτο στόχο, καθώς αποκλείστηκε από τη Σιένα στην Ευρωλίγκα. Απομένουν όμως δύο ακόμη στόχοι που είναι το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει την ανατροπή στην Ελλάδα, να αλλάξει τους ρόλους. Έχει κάνει μέχρι στιγμής μία σπουδαία προσπάθεια και διαθέτει ένα πολύ καλό ρόστερ με πολλές επιλογές. Τα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό θα είναι συναρπαστικά».

Πηγή: onsports.gr