Πώς εξηγείται η ραγδαία αύξηση της εξωσωματικής γονιμοποίησης στην Ελλάδα;

Μπορεί να ακούγεται ως παράδοξο, όμως τα τελευταία μνημονικά χρόνια καταγράφεται αύξηση των κύκλων για εξωσωματική στην Ελλάδα, παρά την οικονομική κρίση και παρά το γεγονός ότι οι γεννήσεις πλέον έχουν μειωθεί δραματικά!

Ο κ.Κωνσταντίνος Πάντος, Γυναικολόγος και Γ.Γ. Ελληνικής Εταιρείας Αναπαραγωγικής Ιατρικής, εξηγεί διεξοδικά τους λόγους οι οποίοι οδήγησαν σε αύξηση των κύκλων εξωσωματικής καθώς και γιατί όλο και περισσότερες Ελληνίδες έχουν πρόσβαση σε αυτές τις θεραπείες.

Καταγράφεται αύξηση των κύκλων εξωσωματικής στην Ελλάδα; Και αν ναι, που οφείλεται αυτό;

Παρατηρείται μια αύξηση των κύκλων ως προς την εξωσωματική γονιμοποίηση στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια, της τάξης του 10 -15%, η οποία θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη αν δεν έρχονταν η οικονομική κρίση στη ζωή μας. Αυτό οφείλεται σε πολλές παραμέτρους.

Αρχικά, στην διεύρυνση της εφαρμογής της μεθόδου αυτής της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Με την είσοδο του ICSI (της ενδοκυτταροπλασματικής έγχυσης σπερματοζωαρίου στο ωάριο) και τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας μας η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, τόσο στην διερεύνηση όσο και στην αντιμετώπιση, έχει επεκταθεί και στον ανδρικό παράγοντα υπογονιμότητας, ο οποίος ευθύνεται κι αυτός εξίσου με τον γυναικείο, σε ποσοστό μάλιστα που αγγίζει το 40%. Άρα, τα ζευγάρια που είναι υπογόνιμα και γνωρίζουν την αιτία, όποια κι αν είναι, έχουν μια πιο δυναμική προοπτική αντιμετώπισης της υπογονιμότητάς τους και είναι περισσότερα, ως υποψήφια, για την διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Επίσης η άνοδος της μέσης ηλικίας των γυναικών (34-36 έτη) που αποφασίζουν να κάνουν οικογένεια λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, σπουδών, καριέρας, νέων αντιλήψεων χειραφέτησης, της κοινωνικής αποδοχής της παράτασης της μητρότητας, είναι ένας λόγος που καταφεύγουν τα ζευγάρια αυτά σε εξωσωματική γονιμοποίηση μιας και είναι γνωστό ότι μετά τα 35 η γυναίκα έχει προοδευτική πτώση της αναπαραγωγικής της ικανότητας και δραματική πτώση μετά τα 39, οπότε από εκεί κι έπειτα όταν καθίσταται η ανάγκη της δημιουργίας οικογένειας επιτακτική και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, η εξωσωματική γονιμοποίηση λειτουργεί ως μονόδρομος.

Σήμερα άλλωστε οι ορίζοντες της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής έχουν διευρυνθεί τόσο πολύ, χάρη στην τεράστια βελτίωση των τεχνολογιών και των μεθόδων που ακολουθούνται, που την καθιστά έτσι μια προσφιλή και αναγκαία ιατρική πράξη για όλο και μεγαλύτερη ομάδα του πληθυσμού.

Έχει εισβάλει στην ζωή μας η διατήρηση γονιμότητας είτε στους ογκολογικούς ασθενείς, όπου μπορούν να καταψύξουν ωάρια, σπέρμα και ωοθηκικό ιστό και να τα χρησιμοποιήσουν μετά το πέρας της θεραπείας της νόσου τους μέσω της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Ακόμη γυναίκες που έχουν μείνει μόνες ή θέλουν να μεταθέσουν την μητρότητα για προσωπικούς ή κοινωνικούς λόγους έχουν την ίδια δυνατότητα.

Επίσης και η είσοδος της Κλινικής Γενετικής και της Προεμφυτευτικής Διάγνωσης στις υπηρεσίες της Αναπαραγωγικής Ιατρικής, δίνει την ευκαιρία πια σε ζευγάρια που αντιμετωπίζουν γενετικές διαταραχές και κληρονομικά νοσήματα να καταφεύγουν όλο και πιο συχνά στην Εξωσωματική Γονιμοποίηση προκειμένου να αποκτήσουν ένα υγιές παιδί ή ακόμα και να θεραπεύσουν το υπάρχον πάσχον παιδί τους φέρνοντας στον κόσμο ένα υγιές αδελφάκι τους.

Όλα αυτά λοιπόν δείχνουν πως η Εξωσωματική Γονιμοποίηση βελτιώθηκε σημαντικά και έτσι αυξήθηκαν οι ενδείξεις, άρα και οι ασθενείς που καταφεύγουν σε αυτήν.