Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη: Η κόρη της αποκαλύπτει τις τελευταίες στιγμές πριν τον θάνατό της

Τις τελευταίες στιγμές της μεγάλης κυρίας του δημοτικού τραγουδιού, της Ειρήνης Κονιτοπούλου-Λεγάκη, η οποία έφυγε από τη ζωή λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Δευτέρας περιέγραψε η κόρη της.

Όπως είπε στην Espresso όλα ξεκίνησαν το βράδυ της Δευτέρας όταν η 91χρονη τραγουδίστρια διαισθανόμενη ότι πλησιάζει το τέλος ζήτησε να μιλήσει για λίγο με τα παιδιά της.

«Η μητέρα μου είχε αρκετά προβλήματα υγείας εδώ και έναν περίπου χρόνο. To τελευταίο διάστημα δεν σηκωνόταν καθόλου από το κρεβάτι. Είχε όμως πλήρη διαύγεια και ήθελε να μας μιλάει» ξεκινά την περιγραφή της για το τελευταίο βράδυ η κόρη της Ειρήνης Κονιτοπούλου-Λεγάκη, Ελένη Λεγάκη.

«Λίγο προτού πέσει σε κώμα μου λέει «παιδί μου, δεν είμαι καλά». Εγώ προσπαθούσα να της δώσω κουράγιο. Της λέω «πού θα πας ρε μάνα; Αλλά και να φύγεις έχεις αφήσει τέτοια κληρονομιά στο τραγούδι που οι επόμενες γενιές θα συζητούν» και μου απαντάει "μμμ, σιγά βρε Ελένη"» συνέχισε την περιγραφή της η Ελένη Λεγάκη.

«Έπειτα από λίγα λεπτά η μεγαλύτερη νησιωτική φωνή της Ελλάδας έπεσε σε κώμα. Γύρω στις 00:45 μετά τα μεσάνυχτα της Δευτέρας η κυρία Ρηνιώ του Αιγαίου σίγησε για πάντα» κατέληξε στην περιγραφή της η κόρη της Ελένης Κονιτοπούλου-Λεγάκη για τις τελευταίες στιγμές της μεγάλης τραγουδίστριας.

Ποια ήταν η Ειρήνη Κονιτοπούλου

Η Ειρήνη Κονιτοπούλου γεννήθηκε το 1931 στη Νάξο. Ήταν κόρη του μεγάλου βιολιστή Μιχάλη Κονιτόπουλου «το μωρό» και της Μαρίας Φυρογένη.

Από τα 11 παιδιά που έκαναν, οι γινείς της επέζησαν τα πέντε. Η Ειρήνη, ο Γιώργος, ο Κώστας, και αργότερα η Αγγελική και ο Βαγγέλης.

Με την Ειρήνη μωρό, η οικογένεια ταξίδεψε στην Αθήνα. Στην Κατοχή επιστρέφουν και πάλι στο νησί. Ο Μιχάλης Κονιτόπουλος δούλεψε ως οικοδόμος αλλά παράλληλα διέπρεψε σε εκδηλώσεις και πανηγύρια με το βιολί του. Μετά την κατοχή άρχισε και η ενασχόληση του Γιώργου με το βιολί.

Μετά την απελευθέρωση, το ραδιόφωνο αρχίζει και αναζητά εκπροσώπους από κάθε μέρος της Ελλάδας, παραδοσιακούς οργανοπαίχτες προκειμένου να παίζουν ζωντανά στις εκπομπές του. Έτσι σε μία ακρόαση του Σίμωνα Καρρά, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν Προϊστάμενος του Τμήματος Παραδοσιακής Μουσικής της Ραδιοφωνίας, παρουσιάζεται και ο λαουτιέρης Δημήτρης Φυρογένης, θείος της Ειρήνης. Όταν μετά από λίγο καιρό ο Καρράς του ζητάει κάποιον να τον βοηθάει στο τραγούδι, εκείνος σκέφτεται την 20χρονη ανιψιά του Ειρήνη.

Αρχικά κρυφά από τον πατέρα της εκείνη τραγουδάει στο «Σταθμό». Εκείνος στην αρχή αντιδρά, αλλά στη συνέχεια ενσωματώνεται στο συγκρότημα, το οποίο το 1955 – 1956 μαζί με την Άννα Καραμπεσίνη, ηχογραφούν τέσσερα τραγούδια.

Την εποχή που ηχογραφεί τα πρώτα της τραγούδια παντρεύεται το Στέλιο Λεγάκη και αρχίζει να μεγαλώνει τα παιδιά της. Ο άνθρωπος που θα δώσει νέα ώθηση στην Αθηναϊκή πια οικογένεια του Μιχάλη Κονιτόπουλου είναι ο Γιώργος, ο οποίος αντικαθιστά τον πατέρα του στο συγκρότημα του Φυρογένη. Ο Γιώργος με βασική τραγούδιστρια την Ειρήνη, θα αρχίσει πια επαγγελματικά να δουλεύει για τη δισκογραφία.

Τις πρώτες κοινές τους εμφανίσεις θα τις πραγματοποιήσουν στα 1960 όπου και κυκλοφόρησαν δύο μικρούς δίσκους 45 στροφών, με παραδοσιακά τραγούδια διασκευασμένα από το Γιώργο.

Το 1963 ηχογράφησαν τις μεγάλες επιτυχίες μέχρι σήμερα «Αρμενάκι», «Έλα να πάμε σ ένα μέρος», «Στον Αρτεμώνα», τον «Μάουκας», «Με κοτσάκια φανερώνω».

Έκτοτε, ολόκληρη η οικογένεια Κονιτόπουλου την είχε ως πρότυπο.

Πρωτοτραγούδησε σε Κέντρο το 1961 (Γαλάτσι). Ακολούθως και για πολλά χρόνια εμφανίστηκε στο Κέντρο «Μουράγιο». Από το 1984 έως το 2008 εμφανιζόταν μαζί με την κόρη της Ελένη Λεγάκη στο «Αρμενάκι». Παράλληλα, εκτός από την Ελλάδα, έχει εμφανιστεί και στην Αμερική.

Μετέχει επίσης σε πολλούς άλλους δίσκους: «Ντιρλαντά» (1971), «2ο Ταξίδι στην Ελλάδα» (1975), «Τραγούδια απ’ τα νησιά μας» (1975), «Ντάρι-ντάρι, νησιώτικο γλέντι» (1991), «Τα ωραιότερα νησιώτικα τραγούδια» (1992), κ.λπ.

Προσωπική δισκογραφία

• «Νησιώτικα τραγούδια 1, 2, 3» (1967, 1968, 1968)
• «Τσάρκα με το τρεχαντήρι» (1970)
• «Νησιώτικη τσάρκα» (1973)
• «Τραγούδια του Αιγαίου» (1973)
• «Από λιμάνι σε λιμάνι» (1975)
• «Τα πελαγίσια» (1975)
• «Θαλασσινοί αντίλαλοι» (1977)
• «Θαλασσινά» (1982)
• «Μεγάλες επιτυχίες» (1982)
• «Χρυσός δίσκος» (1982)
• «9 μποφόρ» (1987)
• «Ανέφαλα θαλασσινά» (1993)
• «Νησιώτικα» (1994)

Συμμετοχές

• «Ντιρλαντά» (1971)
• «2ο Ταξίδι στην Ελλάδα» (1975)
• «Τραγούδια απ’ τα νησιά μας» (1975)
• «Ντάρι-ντάρι, νησιώτικο γλέντι» (1991)
• «Τα ωραιότερα νησιώτικα τραγούδια» (1992)

Διαβάστε επίσης:

Πέθανε η Ειρήνη Κονιτοπούλου – Λεγάκη