ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Συναυλίες μνήμης για τα 100 χρόνια από τον Α΄ Παγκόσμιο

Συναυλίες μνήμης για τα 100 χρόνια από τον Α΄ Παγκόσμιο

Μουσικό αφιέρωμα στην επέτειο για τα 100 χρόνια από την έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου διοργανώνουν οι αίθουσες του δικτύου ECHO (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Κέντρων Συμφωνικής Μουσικής), οι οποίες -σε ανάμνηση του πλέον καθοριστικού γεγονότος της σύγχρονης Ιστορίας- επέλεξαν ως κοινή ημέρα εορτασμού την 9η Νοεμβρίου. Με αυτή την αφορμή, παρήγγειλαν στον Γιώργο Απέργη τον «Άγνωστο στρατιώτη», που θα παρουσιαστεί σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση το βράδυ της Κυριακής 9/11 (ώρα 20:30) στην Αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» του Μεγάρου Μουσικής (μέλος του δικτύου ECHO), μαζί με την «Ιστορία του στρατιώτη» του Ίγκορ Στραβίνσκι.

Ο Στραβίνσκι (1882-1971) έγραψε την «Ιστορία του στρατιώτη» το 1918, κοντά στη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (11 Νοεμβρίου 1918). Η πρώτη παγκόσμια πρεμιέρα του έργου δόθηκε στη Λωζάννη της Ελβετίας την ίδια χρονιά υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Ερνέστ Ανσερμέ. Το έργο, «που διαβάζεται, παίζεται και χορεύεται σε δύο μέρη», όπως σημειώνει ο μεγάλος Ρώσος μουσουργός στην παρτιτούρα του, αποτελεί ένα είδος μουσικοθεατρικού πειραματισμού για τρεις ηθοποιούς, χορευτές και επταμελές ενόργανο σύνολο. Το ποιητικό κείμενο υπογράφει ο Γαλλοελβετός Σαρλ-Φερντινάν Ραμύζ, ο οποίος εμπνεύστηκε το λιμπρέτο του από το λαϊκό ρωσικό παραμύθι «Ο φυγάς στρατιώτης και ο διάβολος».

Ο Γιώργος Απέργης εμπνεύστηκε τον «Άγνωστο στρατιώτη» ("Le soldat inconnu") από ένα κείμενο του Φραντς Κάφκα. Όπως διευκρινίζει ο ίδιος ο δημιουργός του, η ενορχήστρωση του έργου βασίζεται σε εκείνη της «Ιστορίας του στρατιώτη» του Στραβίνσκι. «Πάνω στα ερείπια που ακόμα καπνίζουν μέσα από τη φρίκη του πολέμου, ξεπροβάλλει ένας άνθρωπος μόνος: είναι ο Άγνωστος Στρατιώτης που ανακαλεί στη μνήμη του το μύθο του Πύργου της Βαβέλ. Δείχνει να συνειδητοποιεί την αναλογία μεταξύ εκείνου του ματαιόδοξου εγχειρήματος και της χωρίς νόημα λαίλαπας από την οποία έχει μόλις ξεφύγει, περισσότερο νεκρός παρά ζωντανός» σημειώνει ο Γ. Απέργης. Μέσα από την πυκνή και γεμάτη ένταση μουσική της ημίωρης αλληγορίας του, ο συνθέτης επιχειρεί να κάνει το κοινό να συνειδητοποιήσει ότι ο παραλογισμός του πολέμου είναι η έσχατη άρνηση της ανθρωπότητας αλλά και της ανθρωπιάς.

Στην «Ιστορία του στρατιώτη» του Στραβίνσκι, τους ρόλους του Αφηγητή και του Στρατιώτη ερμηνεύει ο βαθύφωνος Τάσος Αποστόλου. Τον Διάβολο υποδύεται ο ηθοποιός Φάνης Μουρατίδης. Τα φωνητικά μέρη στον «Άγνωστο στρατιώτη» του Γιώργου Απέργη αποδίδει ο βαρύτονος Χόλγκερ Φαλκ. Θα τους πλαισιώσει το Εrgon Ensemble υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη.

To μουσικό αφιέρωμα στην επέτειο για τα 100 χρόνια από την έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου θα ξεκινήσει από το πρωί της Κυριακής 9 Νοεμβρίου με την παιδική χορωδία Rosarte, την οποία διευθύνει η Ρόζη Μαστροσάββα, να ερμηνεύει «τραγούδια από όλο τον κόσμο για την ειρήνη». Οι 80 χορωδοί του νεανικού συνόλου (τμήμα των μεγάλων παιδιών της Χορωδίας Rosarte) θα φιλοξενηθούν στην Αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» (ώρα 11:30 π.μ.) στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Κυριακή πρωί στο Μέγαρο-Το Μέγαρο των παιδιών». Στο πιάνο συνοδεύει η Τζένη Σουλκούκη. Συμμετέχει, επίσης, ο νεαρός μουσικός Περικλής Καλούμενος, που θα παίξει το παραδοσιακό περουβιανό κρουστό καχόν.

Στη συναυλία «Τα παιδιά τραγουδούν για την ειρήνη», θα ακουστούν μεταξύ άλλων τα χορωδιακά «Look at the World» και «For the Beauty οf the Earth» του Βρετανού Τζον Ράττερ, το αφρικανικό τραγούδι από την παράδοση της φυλής των ζουλού «Oh Baba Sone Ngani?» (ενορχήστρωση: Αντρέ φαν ντερ Μέρβε), καθώς και η σύνθεση του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν «Joyful, Joyful» σε χορωδιακή επεξεργασία του ίδιου ενορχηστρωτή. Από την πρωινή συναυλία των παιδιών για την ειρήνη δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει το θρυλικό «Imagine» του Τζον Λέννον που κυκλοφόρησε το 1971, μεσούντος του πολέμου του Βιετνάμ, και παραμένει μέχρι τις μέρες μας μια ανησυχητικά επίκαιρη αντιπολεμική μπαλάντα.

Ακόμα θ’ ακουστούν συνθέσεις σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση, όπως το χορωδιακό «Ειρήνη είναι όταν…», που βασίζεται στην ποίηση του μεγάλου Έλληνα λογοτέχνη Νικηφόρου Βρεττάκου, το οποίο συνέθεσε φέτος ο Θόδωρος Αντωνίου ειδικά για τη Χορωδία Rosarte.

Σχετικές ειδήσεις