Ιστορικό Doodle: Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Η 9η Νοέμβριου του 1989, σηματοδότησε το τέλος της τριακονταετούς διάσπασης της Γερμανίας και άνοιξε το δρόμο για την επίσημη επανένωση του γερμανικού κράτους το 1990.

«Τείχος της ντροπής» στη Δύση, «αντιφασιστική προστασία» στην Ανατολή, αυτό το μήκους άνω των 150χλμ οικοδόμημα υψώθηκε στις 12 Αυγούστου 1961 για να διαχωρίσει το κουμουνιστικό Ανατολικό Βερολίνο από το δυτικό και πήρε τη μορφή ενός συρματοπλέγματος, πριν μετατραπεί σε φράχτη και έπειτα σε ένα ισχυρό ζεύγος τειχών στη μέση του οποίου βρισκόταν μία μεγάλη ακατοίκητη περιοχή.

Όσοι διέμεναν ακόμη στην κουμουνιστική πλευρά της Γερμανίας, ξύπνησαν το πρωί της 13ης Αυγούστου και βρέθηκαν διαχωρισμένοι από τους φίλους και τους συγγενείς στη Δύση.

Το ολοκληρωμένο τείχος κατασκευάστηκε από 66 μίλια ισχυρού υλικού, ύψους 3,6 μέτρων, με επιπλέον 41 μίλια συρματοπλέγματος και περισσότερα από 300 επανδρωμένους πύργους ελέγχου. Μέχρι το 1949, η Γερμανία είχε μετατραπεί σε δύο ξεχωριστά κράτη. Τη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ) ή Ανατολική Γερμανία και την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Παρά το ότι το Βερολίνο βρισκόταν στην Ανατολική Γερμανία, ως πρωτεύουσα, ήταν επίσης διαχωρισμένο μεταξύ Βρετανίας, Γαλλίας, Αμερικής και Σοβιετικής Ένωσης. Το τείχος του Βερολίνου ήταν ο τρόπος της Ανατολικής Γερμανίας να αποτρέψει τους ανατολικογερμανούς από το να μεταναστεύσουν στη Δύση.

Το τοίχος διαίρεσε φίλους, οικογένειες και αγαπημένα πρόσωπα, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι και στις δύο πλευρές να χάσουν τις δουλειές τους και την προηγούμενη ζωή τους με το να παγιδευτούν στην "λάθος" πλευρά.

Για 28 χρόνια, εκτιμάται ότι πάνω από 200 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθεια να περάσουν στην άλλη πλευρά του τείχους, ωστόσο οι εκτιμήσει ποικίλουν. Πολλοί σκοτώθηκαν μέσω των ηλεκτροφόρων «παγίδων θανάτου», που περιελάμβαναν ηλεκτροφόρα καλώδια και καρφιά.

Με το πέρασμα του χρόνου, και ενώ το τείχος στεκόταν αγέρωχο, οι κάτοικοι του Ανατολικού Βερολίνου ξεσηκώνονταν με την προοπτική της ελευθερίας που προσφερόταν στα σύνορα, την οποία τους αρνούνταν και ξεκίνησαν επαναστάσεις κατά της Σοβιετικής Ένωσης και ξεκίνησαν να απαιτώντας ελεύθερη δίοδο προς τη δύση.

Με τις διαμαρτυρίες να κορυφώνονται τη νύχτα της 9ης Νοέμβρη, οι φύλακες, βρισκόμενοι σε σύγχυση, άνοιξαν τις πύλες γύρω στις 10:45 μ.μ., μετά από την ανακοίνωση του Günter Schabowski, του εκπροσώπου τύπου του κόμματος του Ανατολικού Βερολίνου ότι το πέρασμα θα επιτρεπόταν αμέσως πριν εκείνο το απόγευμα.

Οι διαδηλωτές επιδόθηκαν στη διάλυση μέρος του τείχους κατά τη διάρκεια της νύχτας, αλλά μη επίσημη πτώση του τείχους δεν επήλθε πριν από το καλοκαίρι του έτους 1990.

Το Doodle που δεσπόζει στην κεντρική σελίδα της Google, αποτυπώνει τις σκηνές πανηγυρισμών των κατοίκων του δυτικού Βερολίνου.