Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών: Πλήγμα η αποξένωση του γονέα από το παιδί

Μία πολύ σημαντική Δικαστική Απόφαση από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών (ΠΠρΑθ 124/2021) δημοσιεύθηκε προ ολίγων εβδομάδων.

Βάσει της Απόφασης αυτής κρίθηκε ότι η ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ του παιδιού από τον πατέρα, συνιστά προσβολή της προσωπικότητάς και προκαλεί ηθική βλάβη συνισταμένη στην πίκρα, απογοήτευση, στενοχώρια και ακύρωση του πατρικού ρόλου και, πρέπει δε άμεσα να αρθεί.

Σύμφωνα με το Δικαστήριο ο γονέας που ασκεί τη γονική μέριμνα (επιμέλεια στην περίπτωση αυτή) έχει υποχρέωση θετικής συνδρομής ως προς την ουσιαστική πραγματοποίηση της επικοινωνίας, υποχρεούται να απέχει από κάθε ενέργεια, που μπορεί άμεσα ή έμμεσα να οδηγήσει στην παρεμπόδιση της, ενώ και οι δύο γονείς οφείλουν αμοιβαίο σεβασμό και συνεργασία μεταξύ τους, προκειμένου να μη θίγονται με τη συμπεριφορά του καθενός από αυτούς τα δικαιώματα του άλλου (σημείο να τονίσουμε το οποίο εισάγεται εμφατικά και με το νέο Νόμο).

Το Δικαστήριο τονίζει τη διάσταση της σημασίας της ουσιαστικής επικοινωνίας του παιδιού με το γονέα του, υποχρεώνει εν προκειμένω την μητέρα του παιδιού να άρει την προσβολή της προσωπικότητας του πατέρα, καθώς και να την παραλείπει στο μέλλον και ειδικότερα την υποχρεώνει να επιτρέπει ανεμπόδιστα αλλά και να διευκολύνει την επικοινωνία του πατέρα με τον ανήλικο παιδί τους.

Η Απόφαση αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική καθώς αναδεικνύει και αναγνωρίζει -σε συνέχεια και της Αρεοπαγιτικής που πρόσφατα αναδείξαμε (ΑΠ1910/2005), αλλά και άλλων αποφάσεων, όπως του Εφετείου Θεσσαλονίκης (ΕφΘεσσ.1686/2017)- τη νομική υπόσταση της Γονεϊκής Αποξένωσης, μιλώντας ξεκάθαρα και σε επίπεδο ουσίας και σε επίπεδο ορολογίας για ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ του πατέρα από το παιδί.

Η σοβαρότατη αυτή νομολογιακή εξέλιξη δικαιώνει απόλυτα τη θέση αρκετών νομικών όπως για παράδειγμα του Μάριου Ανδρικόπουλου που εδώ και χρόνια αρθρογραφεί ως προς το ότι η έννοια της αποξένωσης πρέπει να απεμπλακεί από τον ατέρμονο διάλογο σε επίπεδο παιδοψυχιατρικής/παιδοψυχολογίας καθώς αποπροσανατολίζει από την ουσία (η εκεί διαφορά έγκειται ως προς το αν είναι ή όχι σύνδρομο/νόσος) και να εστιαστεί στην αποτελεσματική αντιμετώπιση μίας απολύτως αντικοινωνικής και παράνομης συμπεριφοράς η οποία και πρέπει να εξαλειφθεί και την ύπαρξη της οποία συνομολογούν κατά τρόπο απίστευτο, ακόμα και οι αρνητές της.

Είναι συνεπώς σημαντικό και στο νέο Νόμο να εστιάσουμε στην ανάγκη εξάλειψης της μάστιγας αυτής, μακριά από το κρυφτό της ορολογίας και τα παιχνίδια με τις λέξεις. Η ουσία είναι και με ολοένα και συστηματικότερη αντιμετώπιση από τη Δικαιοσύνη, ότι η Γονεϊκή Αποξένωση αποτελεί πλήγμα στο σκληρό πυρήνα του συμφέροντος του παιδιού, της προσωπικότητας του τελευταίου και της προσωπικότητας των γονέων - ανεξαρτήτως φύλου. Και αυτό ο Νομοθέτης ξεκάθαρα και με πυγμή οφείλει να το εξαλείψει. Ως εδώ τα παιχνιδάκια με τις λέξεις και το κρυφτούλι με ανομολόγητο στόχο να διαιωνιστεί περαιτέρω το αίσχος της αποξένωσης.

Όπως γράφει στην σελίδα του «Δράση κατά της Γονεϊκής Αποξένωσης» ο δικηγόρος κ. Μάριος Ανδρικόπουλος:

«Έχουν όμως πλέον σημαντική ευθύνη, την οποία πρέπει να αναλάβουν και οι νομικοί οι οποίοι με ιδεοληψία έχουν ασυλλόγιστα αποδοθεί σε καταδικασμένες μάχες οπισθοφυλακής προκειμένου να ανασχέσουν την αποτελεσματική αντιμετώπιση της απεχθούς αυτής μάστιγας. Οφείλουν από επιστημονική αξιοπρέπεια να παύσουν πλέον να κάνουν τη νύχτα μέρα και να ανακυκλώνουν τις πιο λιωμένες καραμέλες που έχουν στο εξωτερικό κάποτε χρησιμοποιηθεί - αναγνωρίζοντας ότι το φαινόμενο υπάρχει, όμως με τα γνωστά "ναι μεν αλλά" να ψάχνουν, άγνωστο τελικά γιατί, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει, προσχήματα και υπεκφυγές.

Η νομική και κοινωνική δικαίωση των απόψεων που αναδεικνύουμε σθεναρά εδώ και δύο χρόνια είναι πλέον συντριπτική και θα είναι ολοένα και μεγαλύτερη.
Ας αντιληφθούν οι πάντες ότι τα παιδιά δεν είναι πεδίο βολής, δεν είναι όπλα, ανθρώπινες ασπίδες, αντικείμενο πλύσης εγκεφάλου και οτιδήποτε άλλο νοσηρό και απεχθές επινοούν ασυνείδητοι γονείς, συνεργοί και ανέχονται ακόμα και νομικοί τους παραστάτες.

Η νομική και δικαστική κρίση, συμπορεύεται με την κοινωνία και πλέον η νομική αλλά και η πολύ σημαντική κοινωνική αποδοκιμασία και απομόνωση αποξενωτριών και αποξενωτών γονέων θα πρέπει να είναι δριμεία».

Στα σημεία της Απόφασης στα οποία πρέπει να σταθούμε επικριτικά, είναι ότι η τελευταία παραλείπει την καταδίκη σε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης - και τονίζει ότι η ηθική βλάβη θα αποκατασταθεί με την ανάταξη της επικοινωνίας. Είναι σημαντική η ηθική διάσταση - είναι όμως και η απειλή της χρηματικής καταβολής προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης ένα ουσιαστικά αποτρεπτικό αλλά και δίκαιο μέσο το οποίο δεν πρέπει να μείνει σε αχρησία.

Τα Δικαστήρια επιδικάζουν χρηματικές καταβολές ως ικανοποίηση ηθικής βλάβης για πολύ υποδεέστερα θέματα ακόμα και για ήσσονος σημασίας ζητήματα. Το ρήγμα στη σχέση γονέα παιδιού, η αποξένωση του γονέα, ο ατελείωτος και βαθύς πόνος που προκαλεί και η υπονόμευση του μέλλοντος του παιδιού, δεν είναι άραγε εξίσου και προφανώς πολύ βαρύτερα;

Αναμένουμε με ενδιαφέρον την Εφετειακή πλέον κρίση η οποία και θα πρέπει να επανεξετάσει το σκέλος αυτό.

Στο συμβολικό, νομικό και ηθικό επίπεδο σε κάθε περίπτωση η Απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, αποτελεί σταθμό και ελπίζουμε να ακολουθηθεί με συνέπεια».

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

«Βόμβα» για lockdown: Πιθανή η παράταση στην Αττική – Πόσο θα διαρκέσει