ΑΠΟΨΕΙΣ

Πρέπει επιτέλους να «καθαρίσουν» τα Πανεπιστήμια!

Πρέπει επιτέλους να «καθαρίσουν» τα Πανεπιστήμια!

Το ερώτημα είναι απλό. Είμαστε ή όχι μία δημοκρατική κοινωνία; Σε μία τέτοια λοιπόν, ο εκφοβισμός δεν χωράει στα Πανεπιστήμια. - Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης.

Σε μία χώρα σαν την Ελλάδα στην οποία οι έννοιες έχουν χάσει την αξία τους, κάθε ορθώς σκεπτόμενος πολίτης πρέπει να μάχεται καθημερινά για την προάσπιση των δημοκρατικών θεσμών, τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ελευθερία του λόγου και της σκέψης. Πόσω μάλλον όταν όλα τα παραπάνω αφορούν στο ακαδημαϊκό περιβάλλον.

Η εικόνα που έκανε τον γύρο του διαδικτύου και των ΜΜΕ τις τελευταίες ημέρες δεν είναι άλλη από αυτή που δείχνει τον πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημήτρη Μπουραντώνη με την ταμπέλα «Αλληλεγγύη στις Καταλήψεις» να κρέμεται από τον λαιμό του. Μία ταμπέλα που του έχει βάλει μία ομάδα με ακροαριστερό* πρόσημο η οποία μάλιστα λίγο πριν γραφτούν αυτές οι λέξεις με κείμενό της σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου υπερασπιζόταν τις πρακτικές της λέγοντας πως στόχος της ήταν ο «εκφοβισμός, όχι μόνο του ιδίου αλλά και των ομοίων του» και πως «υπάγεται στη λογική “χτύπα έναν να φοβηθούν εκατό’’».

Ζούμε, όμως, σε μία εποχή που πλέον έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι της ανοχής σε τέτοια περιστατικά. Οι λεκτικές καταδίκες δεν αρκούν και αυτό το γνωρίζουν οι ίδιοι οι καθηγητές. Αλήθεια τι δημοκρατία είναι αυτή στην οποία οι πανεπιστημιακοί φοβούνται να εκφραστούν μην έρθουν κάποιοι τραμπούκοι και τους φιμώσουν, τους χτίσουν, τους δείρουν και ένας Θεός ξέρει πόσο μακριά θα φτάσουμε ακόμα;

Η αρχή έγινε με την πολυπόθητη κατάργηση του ασύλου. Η συνέχεια έγινε με ενέργειες της ΕΛΑΣ σε καταλήψεις και χώρους πανεπιστημίων όπου φυλάσσονταν καδρόνια, μολότοφ κ.α. Δυστυχώς, δεν αρκούν αυτά. Η εικόνα με τον κ. Μπουραντώνη το απέδειξε περίτρανα και η κυβέρνηση πρέπει να κινηθεί με ταχείς ρυθμούς.

Το πλαίσιο που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός την Δευτέρα δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία για όσους γνωρίζουν τις συζητήσεις που γίνονται στο Μέγαρο Μαξίμου. Η κυβέρνηση σε συνεργασία με πρυτάνεις και καθηγητές εξήγγειλε ένα σχέδιο με προτάσεις που κατατέθηκαν από την ίδια την ακαδημαϊκή κοινότητα.

Θέλει, όμως, προσοχή. Όπως λέει η κυρία Βάσω Κιντή, καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο ΕΚΠΑ, σε άρθρο της στην εφημερίδα Καθημερινή, «η κάρτα εισόδου δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το μέγεθος του προβλήματος που έχουμε. Χρειάζεται μια υπηρεσία ασφαλείας στα ΑΕΙ με ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό (όχι θυρωρούς με διορισμούς ημετέρων) που θα δρα με βάση λεπτομερές σχέδιο το οποίο θα έχει εκπονηθεί σε συνεργασία με την Αστυνομία».

Η διαπίστωση είναι λυπητερή. Η Ελλάδα, μία χώρα η οποία είχε θεσμοθετήσει το πανεπιστημιακό άσυλο για να κατοχυρώσει την ελευθερία διακίνησης ιδεών, αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει τελικά την Αστυνομία μερικές δεκαετίες αργότερα για να κατοχυρώσει ξανά την ελευθερία της έκφρασης. Η παραπάνω διαπίστωση όμως, μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε πως δεν μπορούμε να είμαστε το… γαλατικό χωριό που όλα τα κάνουμε με τον δικό μας τρόπο.

Όλα τα Πανεπιστήμια του κόσμου, σε χώρες που σέβονται την έρευνα αλλά και τον εαυτό τους, γνωρίζουν ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει. Γνωρίζουν τι συμβαίνει στους χώρους τους και φυσικά δεν επιτρέπουν την βία.

Αλλά το ζήτημα δεν αφορά μόνο σε άυλα πράγματα όπως η ιδέες και η έκφραση. Αφορά και στην σωματική ακεραιότητα όλων. Είναι απαράδεκτο να φοβάσαι να μιλήσεις γιατί κάποιος που διαφωνεί μαζί σου θα σε δείρει.

Αλλά μην κάνουμε όλοι τις μωρές παρθένες. Αυτό που έζησε ο κ. Μπουραντώνης δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο. Για χρόνια οι φοιτητικές παρατάξεις μετέρχονταν της βίας σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Πολιτικοί, πολιτικολογούντες και πανεπιστημιακή κοινότητα έκαναν όλοι τα στραβά μάτια. Άλλωστε ήταν δεξαμενές ψηφοφόρων. Ωστόσο το ξύλο και οι τραμπουκισμοί μεταξύ κατά τα άλλα δημοκρατικών φοιτητών μπορεί να μην γέννησαν αυτή τη γενιά αντιεξουσιαστών που θυμίζει πούρο ναζισμό, αλλά σίγουρα επέτρεψαν στο να ξεπεταχτεί.

Η Πολιτεία δεν έχει άλλο χρόνο. Πρέπει να σταματήσει την ανομία.

*ΥΓ. Εάν από όλο το κείμενο το μόνο που σε απασχόλησε ήταν εάν υπάρχουν ή όχι τα δύο άκρα, τότε μάλλον αποτελείς και εσύ μέρος του προβλήματος γιατί σίγουρα δεν συμμετέχεις στην λύση του.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr

Διαβάστε επίσης:

Πώς θα πηγαίνουν τα ΑμεΑ στην Ακρόπολη, με ελικόπτερο;