Χαράλαμπος Ταϊγανίδης: Το τάμα και ο φόβος που ξεπέρασε στη θάλασσα
Ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης μίλησε στο Newsbomb.gr για το πώς κατάφερε να ξεπεράσει τους φόβους του και να κολυμπήσει στη θάλασσα, για την παρενόχληση από τουρκική ακταιωρό και για τα επόμενα βήματά του.
«Κολύμπησα για όλους τους Έλληνες», λέει στο Newsbomb.gr ο παραολυμπιονίκης, Χαράλαμπος Ταϊγανίδης, που κατάφερε να εκπληρώσει τον στόχο του και να φθάσει από τη Ρόδο στον Πανορμίτη Σύμης.
Για τουλάχιστον 10 ώρες ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης, που έχει πάρει μέρος σε 5 Παραολυμπιακούς Αγώνες, έχει κατακτήσει 10 παραολυμπιακά μετάλλια, 4 χρυσά, 4 ασημένια, 2 χάλκινα μετάλλια, 14 παγκόσμιους τίτλους και 24 παγκόσμια ρεκόρ, κολύμπησε σε ανοιχτό πέλαγος. Φοβόταν, είχε μάθει άλλωστε τις πισίνες και ήθελε να ξεπεράσει τις φοβίες του.
Οπλίστηκε με υπομονή και θέληση, έκανε σκληρή προπόνηση επί έναν χρόνο και τα κατάφερε. Εφτασε μέχρι τον Πανορμίτη Σύμης, στον οποίο αφιέρωσε το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε στο Μεξικό. Ομως, στην προσπάθειά του να εκπληρώσει το τάμα του, τουρκική ακταιωρός τον παρενόχλησε, όπως λέει, αλλά εκείνος δεν πτοήθηκε στη θέα της. «Δεν ξέραμε πώς θα αντιδράσουν οι Τούρκοι», συμπληρώνει, περιγράφοντας την παρενόχληση του τουρκικού Λιμενικού και προσθέτει: «Μας ακολούθησαν για 4 χιλιόμετρα, όμως μετά έφυγαν». Πάντως, αυτό που δεν θα ξεχάσει ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης είναι η ανταπόκριση του κόσμου, το χειροκρότημα που έλαβε όταν έφτασε στη στεριά.
Κολυμπήσατε από τη Ρόδο ως τη Σύμη για να εκπληρώσετε το τάμα σας. Πώς ξεκίνησαν όλα;
«Ηταν ένα τάμα, που ήθελα να κάνω εδώ και καιρό για να ξεπεράσω τους φόβους μου και να δώσω μηνύματα στα νέα παιδιά και σε όλους τους ανθρώπους ότι η ζωή δεν μπορεί να μας φέρνει σε δύσκολες καταστάσεις και εμείς να παραδινόμαστε. Πρέπει να πολεμάμε, να πιστεύουμε στον εαυτό μας και όλα τα προβλήματά μας να τα λύνουμε με θάρρος, όπως έκανα και εγώ.
Ηρθα αντιμέτωπος με τους φόβους μου. Ο φόβος μου ήταν η θάλασσα και γι’ αυτό αποφάσισα να κολυμπήσω από τη Ρόδο έως τη Σύμη και να του αφιερώσω στον Πανορμίτη το χρυσό μετάλλιο που πήρα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Μεξικό το 2017. Επίσης, το εγχείρημά μου αυτό είχε και κοινωνικό σκοπό, γιατί μαζεύουμε χρήματα για να αγοράσουμε σκύλους – οδηγούς και να τα δώσουμε στους τυφλούς».
Κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς σας, σας παρενόχλησε τουρκική ακταιωρός. Τι συνέβη; Φοβηθήκατε;
«Ξεκινήσαμε στις 4 Νοεμβρίου από τις Κάτω Πέτρες. Δίπλα μου είχα πάρα πολλά παιδιά. Μαζί μου ήταν η Αφροδίτη Σκαφίδα, ο Πύρρος Δήμας και πολλά παιδιά από το κολυμβητήριο που μου έδωσαν την ώθηση στο ξεκίνημά μου για να πάνε όλα καλά. Στη μέση της διαδρομής, κοντά στα 24 χιλιόμετρα από τη Ρόδο, την ώρα που ξεκουραζόμασταν, η ομάδα μας αντιλήφθηκε ότι ερχόταν κατά πάνω μας το τουρκικό Λιμενικό.
Εκείνη τη στιγμή με όλα αυτά που ακούγαμε με τη γείτονα χώρα, φοβηθήκαμε, γιατί δεν ξέραμε πώς θα αντιδράσουν οι Τούρκοι. Αγχωθήκαμε πάρα πολύ γιατί ερχόταν κατά πάνω μας και ουσιαστικά μπήκε στα χωρικά μας ύδατα. Δεν ξέραμε πώς θα αντιδράσουν, αυτό ήταν το θέμα. Επειδή αντιδράσαμε πάρα πολύ σωστά και ψύχραιμα, όπως μας λένε και οι ειδικοί, η ομάδα η δική μου, μού είπε “Χαράλαμπε συνέχισε να κολυμπάς” και ουσιαστικά απέκοψε δύο βάρκες, δεν ξέρω τι έλεγαν ή τι γινόταν γιατί μου τα είπαν μετά. Όταν, όμως, έφτασε το τουρκικό Λιμενικό, δεν μας ενόχλησε. Μια δεύτερη βάρκα πλησίασε την ομάδα που με ακολουθούσε και την οικογένειά μου αλλά ευτυχώς πήγαν όλα καλά. Όταν όμως είσαι στα χωρικά ύδατα, αυτά είναι ασύλληπτο να συμβαίνουν. Οι Τούρκοι μας ακολουθούσαν σε μεγάλη απόσταση για περίπου 4 χιλιόμετρα και μετά έφυγαν».
Εχετε διαπρέψει στις πισίνες και ο φόβος σας, όπως αναφέρατε, ήταν πάντα η θάλασσα. Πόσο δύσκολο ήταν το εγχείρημά σας και τι προετοιμασία χρειαζόταν;
«Η προετοιμασία ξεκίνησε από το 2021, μετά το τέλος του Τόκυο. Η προετοιμασία, μάλιστα, ήταν τελείως πρωτόγνωρη για εμένα, καθώς ήμουν αθλητής μικρών αποστάσεων σε πισίνες και ξαφνικά βρέθηκα να κολυμπώ στη θάλασσα και για πολλά χιλιόμετρα.
Η αλλαγή ήταν ξαφνική αλλά δεν με αιφνιδίασε αυτό, καθώς ήμουν πολύ καλά προπονημένος. Μαζί με τον προπονητή μου καταφέραμε και βγάλαμε σε έναν χρόνο μια προετοιμασία και το μόνο που έπρεπε να προσέξουμε ήταν τις καιρικές συνθήκες που θα αντιμετωπίζαμε».
Τι σκεφθήκατε όταν φθάσατε στον Πανορμίτη; Μουδιάσατε;
«Μπορεί να μην μούδιασε το σώμα μου στα 49 χλμ. αλλά στο τελευταίο χιλιόμετρο που η ομάδα μού είπε “φτάσαμε, βλέπουμε Πανορμίτη” εκεί μούδιασα ολόκληρος. Είπα, “τα κατάφερα”, να κρατηθούμε τώρα να βγάλουμε την απόσταση, να φτάσουμε στη στεριά που μας περιμένει ο κόσμος… Άκουγα ενθαρρυντικά μηνύματα από την ομάδα μου που ήταν πάνω στη βάρκα και μου έλεγαν “έλα Μπάμπη, λίγο ακόμα έμεινε σε περιμένει κόσμος, σε περιμένει ο μητροπολίτης, σε περιμένουν οι άνθρωποί σου, η οικογένεια σου, σε περιμένει ο Πύρρος Δήμας…
Εκείνη τη στιγμή σαν να έβαλα προπέλα και έφυγα πιο γρήγορα! Στον τερματισμό στον Πανορμίτη βίωσα τα ίδια συναισθήματα με τον τερματισμό στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα… Ο τερματισμός στους Ολυμπιακούς Αγώνες, που ακούς τον Εθνικό Υμνο, είναι συναισθήματα που δεν μπορούν να περιγραφούν. Σηκώνεις την ελληνική σημαία, το ίδιο ήταν και στον Πανορμίτη».
Για ποιον κολύμπησε ο Χαράλαμπος τελικά;
«Ο Χαράλαμπος δεν κολύμπησε για τον Χαράλαμπο… Κολύμπησα για όλους τους Έλληνες, ήθελα να δώσω μηνύματα σε όλους τους Έλληνες που έχουν ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ, έχουν αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα… Ήθελα να περάσω το μήνυμα ότι η ελπίδα παραμένει ζωντανή. Ναι, η ζωή είναι δύσκολη αλλά πρέπει πάντα να προσπαθούμε. Δεν πρέπει να σταματήσουν να ονειρεύονται οι νέοι. Μπορεί ένας Ολυμπιονίκης, Παραολυμπιονίκης, να καταφέρνει να παίρνει μετάλλια στις πισίνες, αλλά έπρεπε να δείξω με έναν διαφορετικό τρόπο να περάσω το μήνυμά μου, αντιμετωπίζοντας τον φόβο μου. Ο φόβος μου υπήρχε, υπάρχει, αλλά τον αντιμετώπισα και τον νίκησα. Και αυτό το μήνυμα ήθελα να περάσω. Όταν βγήκα έξω, με αυτό που αντίκρισα… πάγωσα. Οι νέοι, λοιπόν, πρέπει να μην το βάζουν κάτω και να αγωνίζονται για τα θέλω τους».
Ποιο είναι το επόμενο εγχείρημα που ετοιμάζετε μετά τον Πανορμίτη;
«Το επόμενο εγχείρημα είναι να κολυμπήσω μεγαλύτερη απόσταση για να δω την αντοχή μου. Θέλω να κάνω κάτι μεγάλο για να αποδείξω στους νέους ότι όλα μπορούν να γίνουν. Ολοι έχουμε δυνάμεις μέσα μας, αρκεί να το γνωρίζουμε.
Τώρα, θα δούμε με τον προπονητή μου τις διαδρομές και θα αποφασίσουμε σύντομα ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος μας. Αυτός ο στόχος χρειάστηκε έναν χρόνο, θα δουλέψουμε τώρα για τον επόμενο στόχο μας».
Όταν σταματήσατε το 2021, φιλήσατε το βατήρα. Όταν φτάσατε στην στεριά, τι είπατε στον εαυτό σας πρώτα;
«Πανορμίτη μου σ’ ευχαριστώ πολύ που με άφησες να σε τιμήσω και να σου δώσω το μετάλλιο που σου αξίζει. Εζησα κάτι πρωτόγνωρο πραγματικά. Ηταν μια στιγμή που θα μου μείνει για όλη μου τη ζωή».
Γιατί έχετε δηλώσει ότι ο βατήρας σάς έκανε άνθρωπο;
«Γιατί από τον συγκεκριμένο βατήρα από το 1985 έως το 2021 από εκεί ξεκινούσα κάθε μέρα. Από εκεί ξεκίνησαν και τα όνειρά μου, οι αποτυχίες μου, οι επιτυχίες μου, όλα. Μέσα από αυτό τον βατήρα δημιουργήθηκα και εξελίχθηκα ως άνθρωπος. Έκανα οικογένεια μέσα από αυτό τον βατήρα».
Ποιο είναι το μεγαλύτερο μετάλλιο για εσάς;
«Το μεγαλύτερο μετάλλιο είναι να αφήσω ένα καλό όνομα στην κοινωνία. Να γίνω παράδειγμα προς όλα τα παιδιά και να τους δώσω κουράγιο να μην φοβούνται και να ονειρεύονται».
Χρόνο με τον χρόνο τελικά οι Έλληνες είναι πιο θετικοί απέναντι στα άτομα με αναπηρία;
«Εχουμε γίνει ήδη καλύτεροι. Υπάρχει αποδοχή και αναγνώριση, όμως εμείς δεν θα σταματήσουμε ποτέ να αποδεικνύουμε ότι είμαστε ισότιμοι με όλους τους ανθρώπους. Γι’ αυτό και με το εγχείρημά μου έδειξα σε όλους ότι δεν διστάζω να τα βάλω με τα κύματα και μπορώ να κάνω αυτά που μπορούν να κάνουν όλοι οι άνθρωποι».
Και ένα μήνυμα στους νέους;
«Να μάθουν να αγαπούν τον αθλητισμό, γιατί ο αθλητισμός ενώνει».
Διαβάστε επίσης
Λήμνος: Η πέτρινη ελληνική σημαία «για να φαίνεται η Ελλάδα από ψηλά»!
Ο Σταύρος Γκίνης στο Newsbomb.gr: Θέλω να προπονούμαι με την εθνική και παράλληλα να σπουδάζω
Μαρία Πολύζου: Μετά τον καρκίνο είμαι η καλύτερη έκδοση του εαυτού μου
