Μιλούσα χθες στο τηλέφωνο με την αξιόλογη και νεαρή (αλλά πολλά υποσχόμενη στην πολιτική) βουλευτή Επικρατείας της Ν.Δ. κα Διονυσία Αυγερινοπούλου.
Όλες αυτές τις ημέρες μετέχει στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, σ' αυτή την ετήσια συνάντηση όλων των οικονομικών θηρίων του πλανήτη μας, από Σόρος και Ρουμπινί μέχρι Μέρκελ και Άκερμαν.
Στο Νταβός ουσιαστικά χαράσσεται το πλαίσιο για το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας, επιλέγονται οι χώρες που θα στηρίξουν οι αγορές, οι χώρες που θα τις αφήσουν να πεθάνουν, καθορίζονται οι τάσεις των αγορών και της παραγωγικότητας παγκοσμίως – δηλαδη μεγάλα και σοβαρά θέματα.
Και η κ. Αυγερινοπούλου μου έλεγε χθες σχεδόν κλαίγοντας: «Είμαι μόνη μου εδώ από την Ελλάδα. Εδώ που έπρεπε να είναι κάποιος υπουργός της ελληνικής κυβέρνησης. Ούτε ένας. Κι όλοι κουβεντιάζουν για την Ελλάδα».
Δεν πήγε λοιπόν κανείς δικός μας επίσημα στο Νταβός. Ο ένας τράβηξε Κόστα Ρίκα κι ο άλλος για Μόσχα.
Το χειρότερο όμως από όλα είναι – όπως μου είπε η κα Αυγερινοπούλου – ότι στο Νταβός συζητούσαν καθημερινά όλοι για μια Ελλάδα που ουσιαστικά έχει βγει από την οικογένεια του ευρώ, είναι ήδη σε πλήρη πτώχευση και δεν λογαριάζεται σαν κρατική οντότητα από τις διεθνείς αγορές. Μόνο η ημερομηνία αναγγελίας του θανάτου της δεν έχει οριστεί ακόμα.
Φρίκη σύντροφοι. Κι εμείς εδώ πλακωνόμαστε για το ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων!
