Charlie Hebdo: Η μαρτυρία του γραφίστα που κρυβόταν επί 8 ώρες

Ο νεαρός γραφίστας μίλησε για πρώτη φορά στη γαλλική τηλεόραση και αποκάλυψε πώς ξέφυγε από τους τζιχαντιστές, που σκόρπισαν το θάνατο στο Παρίσι, αλλά και πώς κατάφερε να επικοινωνήσει με τις αρχές, βοηθώντας στην αστυνομική επιχείρηση.

Συγκινημένος ο Λέπερ, ευχαρίστησε καταρχάς το αφεντικό του, που καθυστέρησε τους τρομοκράτες και του έδωσε τον χρόνο για να κρυφτεί.

«Θα ήθελα να τον ευχαριστήσω που μου έδωσε τα πολύτιμα δευτερόλεπτα που χρειαζόμουν για να κρυφτώ. Αν βρίσκομαι εδώ σήμερα είναι χάρη στο αφεντικό μου».

Ο ιδιοκτήτης του τυπογραφείου, Μισέλ Καταλανό, μόλις είδε τα αδέρφια Κουασί να μπαίνουν βαριά οπλισμένοι αποφάσισε να τους καθυστερήσει και είπε στον Λιλιέν να πάει να κρυφτεί για να γλυτώσει τουλάχιστον ο ένας από τους δύο.

Ο Λιλιέν έτρεξε να κρυφτεί κάτω από τον νεροχύτη της κουζίνας και περιγράφει τις στιγμές αγωνίας που έζησε:

«Είχα κρυφτεί κάτω από το νεροχύτη και τους άκουγα που ερχόντουσαν για να ανοίξουν το ψυγείο ή για να πιούν νερό. Γρήγορα κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνω κάτι και έστειλα ένα μήνυμα στο πατέρα μου λέγοντας του ότι είμαι κρυμμένος στον πρώτο όροφο και ότι πρέπει να ειδοποιήσει την αστυνομία».

Ο πατέρας του έδωσε το νούμερο στις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας και ο νεαρός γραφίστας έδινε σημαντικές πληροφορίες στην αστυνομία σχετικά με τις κινήσεις των δραστών.

«Μου είχαν πει να μην βγω από την κρυψώνα μου και καθόμουν κουλουριασμένος με τα χέρια στο κεφάλι μου για να προστατευτώ. Αλλά όταν συνειδητοποίησα η αστυνομία ήταν έτοιμη να εισβάλλει, δεν άντεξα. Ήμουν πολύ φοβισμένος και νόμιζα ότι οι αδερφοί Κουασί είχαν παγιδεύσει το κτήριο με βόμβες. Βγήκα από την κρυψώνα μου και έτρεξα».

«Όταν οι εκρήξεις και οι πυροβολισμοί σταμάτησαν, τότε άκουσα φωνές, άνοιξε η πόρτα και είδα το φως. Με έβγαλαν έξω από ένα παράθυρο και με έφερε έξω, όπου με περίμενε ένας γιατρός ».

Τέλος, ο Λέπερ δηλώνει ότι θα ήθελε να συμμετέχει στην πορεία της Κυριακής στο Παρίσι, αλλά δεν είχε τη δύναμη : «Αλλά η καρδιά μου ήταν με τους ανθρώπους. Συμπάσχω με τις οικογένειες των θυμάτων στο εβραϊκό παντοπωλείο και στο Charlie Hebdo που δεν είχαν την τύχη μου ».