ME TO N & ME TO Σ

Μετά τα παιδιά ο Σειραγάκης «ασέλγησε» και στη Δικαιοσύνη

Μετά τα παιδιά ο Σειραγάκης «ασέλγησε» και στη Δικαιοσύνη

Ο Σειραγάκης είχε καταδικαστεί σε 401 χρόνια φυλάκισης για ασέλγεια σε 36 παιδιά.

Δεν είμαι καλός στα μαθηματικά αλλά από το 2011 μέχρι σήμερα θαρρώ πως δεν έχουν περάσει 401 χρόνια. Ούτε καν 25 που έχουν “καταντήσει” πια τα ισόβια. Μαζί και η λέξη δικαιοσύνη που ουδείς πια πιστεύει πως αποδίδεται. Θυμάμαι πως όταν είχε πιαστεί ο Σειραγάκης, το πρόσωπο του οποίου πια δεν μπορείς να το δείξεις γιατί “προστατεύεται” από το Νόμο, είχα δεχτεί ένα τηλεφώνημα.

Μου είπαν “σε δέκα χρόνια θα είναι έξω”. Βγήκε σε 12. Τα “γιατί και τα πώς” τα ξέρουν καλά οι δικηγόροι, οι δικαστές και οι νομοθέτες. Αυτό που καταλαβαίνει ο μέσος πολίτης είναι ότι μετά τα παιδιά ο Σιεραγάκης “ασέλγησε” και στη δικαιοσύνη, στην κοινωνία και στην κοινή λογική. Αυτή που θεωρεί ότι ένα κτήνος που ασέλγησε σε 36 παιδιά πρέπει να μην ξαναδεί το φως της μέρας ελεύθερος. Πολλώ δε μάλλον από την στιγμή που και επιστημονικά πλέον είναι αποδεδειγμένο ότι δεν θεραπεύεται. Όχι ο Σειραγάκης αλλά κανείς από όλα αυτά τα καθάρματα.

Στην Ελλάδα όμως του νομικού πολιτισμού και της ατελείωτης κοινωνικής ευαισθησίας για τους ανώμαλους, ο Σειραγάκης κυκλοφορεί ελεύθερος… Προσωπικά αδυνατώ να απαντήσω ειλικρινά τι θα έκανα αν ήμουν γονιός ενός από τα παιδιά που έπεσαν θύματα αυτού του αλήτη. Ξέρω όμως πως νιώθω οργή, αγανάκτηση και ντροπή για όποιον νομοθέτησε ώστε τύποι σαν τον Σειραγάκη να έχουν δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.

Το έχουμε πει πολλές φορές και θα το ξαναπούμε επειδή το συναντάμε διαρκώς μπροστά μας: Το μήνυμα της δικαιοσύνης όταν αφήνει τους Σειραγάκηδες ελεύθερους είναι ένα. Βιάστε ελεύθερα. Όταν τα 401 χρόνια γίνονται 12 οι Σειραγάκηδες θα πληθύνονται χωρίς φόβο αλλά με πάθος.

Κι επειδή ακούω ολοένα και περισσότερο τους Δικαστές να παραπονιούνται ότι δεν νομοθετούν αυτοί αλλά οι πολιτικοί, ας αντιδράσουν. Ας διεκδικήσουν. Ας προστατέψουν τη Δικαιοσύνη. Μαζί και τα παιδιά. Αλλιώς θα είναι απλά κάποιοι άνθρωποι που κάθονται σε μια καρέκλα. Όπως οι ανεκδιήγητοι που νομοθετούν.