Εθνική Ελλάδος: Το τρέξιμο, η φρεσκάδα και το πάτημα του κάλου
Μάλιστα.Αυτή η Εθνική, βγάζει τον κόσμο στους δρόμους.
Νίκη στις καθυστερήσεις με πέναλτι. Και λοιπόν;
Το ποδοσφαιρικό παιχνίδι αρχίζει με τη σέντρα και τελειώνει με το τριπλό σφύριγμα του άρχοντα.
Μου ζητήθηκε - πριν - άποψη.
Την κατέθεσα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά:
1. Ως οπαδός και πολύ φίλος της Εθνικής ομάδας - έχω γράψει, άλλωστε και την ιστορία της - ήθελα νίκη εκ καρδίας.
2. Ως δημοσιογράφος τοποθέτησα το ματς στο 1-Χ-2.
3. Και επειδή δεν πρέπει να λείπει από πουθενά το χιούμορ, πέταξα και το «ας μας περάσουν, βρε αδελφέ, μιά φορά και Βέρα στο δεξί...».
Έγιναν και τα τρία. Ευτυχώς και μπράβο σε όλους.
Στους παίχτες που κυριολεκτικά τα έδωσαν όλα και πέτυχαν αυτό που ήθελαν. Δεν έκαναν, βέβαια, βόλτα στην Ακτή Ποσειδώνος, αλλά νίκησαν έναν πολύ δυνατό αντίπαλο και έδειχναν κάθε δεύτερο, κάθε λεπτό πως ήθελαν τον άσο (ως «γηπεδούχοι») με κάθε δύναμη.
Στον κόσμο. Όλοι - πλην ελαχίστων γκρινιάρηδων - γνωστών και αγνώστων - πίστευαν σε νίκη και είχαν εμπιστοσύνη σε όλα τα παιδιά. Μεγάλα και μικρά.
Στον Σάντος, που τόλμησε να βάλει τον τρεχαλιτή Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο, να περάσει - at last - τον Γιώργο Σαμαρά στο κέντρο της επίθεσης (έστω και αν την κίνηση την βάφτισε «ψευτο9άρι»), που εμπιστεύτηκε - έστω και αναγκαστικά - τον νεαρό, φρέσκο και με καλή απόδοση την ποδοσφαιρική περίοδο που μας πέρασε Ανδρέα Σάμαρη σε μιά πολύ νευραλγική θέση.
Τελικά, μήπως οι Έλληνες για να ξυπνήσουν, από την κακή τύχη, ή αν θέλετε από την έλλειψη ρέντας, από τις ορέξεις των ξένων, από... από... από...πρέπει να τους «πατήσουν τον κάλο»;
Αυτό στη μπάλα και μόνον σε αυτή, το είδαμε ως τα τώρα με το ποδόσφαιρο που έπαιξε η Εθνική Ελλάδας, από κάποια στιγμή και μετά.
Όσο τη λαβώνεις αυτή την ομάδα, τόσο την ανδρώνεις, την παθιάζεις την κάνεις να πετάει σε στιγμές πού μόνον μπουσούλαγε. Βλέπε την αποβολή του Κώστα Κατσουράνη, που έκανε τους υπόλοιπους δέκα μιά γροθιά και τις αναγκαστικές αλλαγές στο τελευταίο ματς του ομίλου, πριν από το 20΄, που πέρα από το ψυχολογικό, αφαιρούσε από τον προπονητή μεγάλο μέρος από το να επέμβει, όποια στιγμή ήθελε και να αλλάξει κουρασμένα παληκάρια και το σκηνικό.
Αυτή η Εθνική πάτησε στην Ακτή, γιατί έτρεξε με μία ταχύτητα περισσότερο από τον αντίπαλο, κάτι που δεν έγινε στα δύο πρώτα 90λεπτα.
Και τώρα, η συνέχεια επί της μικρής οθόνης την Κυριακή.
Μετά την ΑΚΤΗ η ΚΟΣΤΑ Ρίκα.
Ελπίζουμε; Μπορούμε;
Εμείς «το χαβά μας».
Ως αμετανόητοι οπαδοί θέλουμε νίκη εκ καρδίας.
Ως δημοσιογράφοι: 1-Χ-2
Ισχύουν - πάντα, πως το ποδόσφαιρο είναι δημοφιλές γιατί είναι το άθλημα με έντονο το στοιχείο της αβεβαιότητας. Το 11 αυτοί - 11 εμείς και το ότι αυτή η ομάδα, άμα πάρει φόρα...
Υπάρχει κάποιο συν; Ναι υπάρχει. Οι χαμηλών τόνων δηλώσεις των Ελλήνων παιχτών μετά τον θρίαμβο, που έδειξαν ήδη αυτοσυγκέντρωση, αλλά και πίστη.
Έως την Κυριακή υπάρχει αρκετός χρόνος για σκέψεις προκειμένου να υπάρξει μεγαλύτερο φρεσκάρισμα και πτώση του μέσου όρου ηλικίας της ενδεκάδας.
Πάμε, λοιπόν: Κόστα Ρίκα - Κάμπελ και στο βάθος Ολλανδία - Ρόμπεν.
Ποιός ξέρει: 2004 - 2014. Μπορεί το ελληνικό ποδοσφαιρικό άστρο να λάμπει ανά δεκαετία.
ΥΓ. Ελλάδα - Ακτή 2-1. Τα γκολ Σάμαρης - Σαμαράς και διαιτητής ο εκ του Εκουαντόρ Κύριος Κάρλος Ροντρίγκεζ ΒΕΡΑ.
Διαβάστε επίσης:
Μουντιάλ 2014: Μια γροθιά - Η selfie της Εθνικής μας! (pic)
Θεσσαλονίκη: «Πλημμύρησε» από περήφανους Έλληνες ο Λευκός Πύργος (video)
Μουντιάλ 2014: «Ξενύχτησαν» από τους πανηγυρισμούς τα Τρίκαλα (video)
Ελλάδα-Ακτή Ελεφαντοστού: Συγχαρητήρια Ρανιέρι για την πρόκριση
Αντώνης Σαμαράς: «Κάνατε περήφανους τους Έλληνες»
Ελλάδα – Ακτή Ελεφαντοστού: Βγήκαν στους δρόμους οι Έλληνες! (pics+video)
Σάντος: «Ελληνες βγείτε στους δρόμους...»
Tα γκολ που μας οδήγησαν σε μια ιστορική πρόκριση (video)
Δημοφιλείς Ειδήσεις
