Πάγκαλος ή τανκς

Μέσα στο γενικό χαμό ο φίλος μου ο Θόδωρος αμόλησε πάλι την μπαρούφα του: Aν επιστρέψουμε στη δραχμή θα πρέπει να κατέβουν ο στρατός και τα τανκς να προστατεύουν τις τράπεζες από τους πανικόβλητους πολίτες.

Τι λες ρε μεγάλε; Μα αν έχω να κάνω με μια τέτοια κυβέρνηση που θα αναγκαστεί να καλέσει τα τανκς για να προστατεύσουν τις τράπεζες τότε να το πάρω απόφαση ότι το ρολόι σ΄ αυτή τη χώρα έχει κολλήσει στον Απρίλη του ’67.

Κάποτε είχαμε το Καραμανλής ή τανκς, τώρα έχουμε το Πάγκαλος ή τανκς, δηλαδή Μνημόνιο, απάνθρωπα μέτρα, χρέος μέχρι τα εγγόνια μας ή τανκς.

Αυτά όλα βέβαια λέγονται για το φοβισμένο πόπολο, ώστε να πάψει να ασκεί πιέσεις στους βουλευτές του να μην ψηφίσουν Μεσοπρόθεσμο και Εφαρμοστικό νόμο και να έχουμε τουλάχιστον τις μαγικές 151 ψήφους που χρειάζονται το βράδυ της Πέμπτης στη Βουλή.

Εγώ βέβαια δε θα πω στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τι να ψηφίσουν. Θα πω όμως από την εμπειρία μου, 40 χρόνια στη δημοσιογραφία ότι η ιστορία δε γυρίζει πίσω, ότι σε μία χώρα της ευρωζώνης δεν υπάρχουν τανκς για να επιβάλλουν νόμους κι αυτές τις αρλούμπες περί στρατού και τανκς να τα λέει ο φίλος μου, ο Θόδωρας εκεί στην Τζια, που κάνει μπάνια, σε κανέναν αφελή ψαρά .

Βεβαίως – κατά την άποψή μου- επιστροφή στη δραχμή σημαίνει πιθανή «αλβανοποίηση» της ζωής μας, (ε, τώρα έχουμε φτάσει μέχρι επίπεδα Εκουαδόρ). Αλλά όχι και τανκς, ρε συ Θόδωρε, το χόντρυνες πολύ το παραμύθι και σε λίγο θα βγουν οι δράκοι να μας φάνε.