Οι τελευταίες στιγμές ένος άστρου!

Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες και φωτεινότερες εκρήξεις που έχουν καταγραφεί ως σήμερα- αν σκεφτεί κανείς ότι η ισχυρή ενέργειά της διέσχισε 3,8 δισ. έτη φωτός μέχρι να φθάσει στη Γη και τα σημάδια της εξακολουθούν να είναι ορατά δυόμισι μήνες μετά.

Μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Γουόρικ εντόπισε σε αυτή τις τελευταίες στιγμές ενός άστρου καθώς αυτό απορροφάται από τη μαύρη τρύπα του κέντρου ενός μακρινού γαλαξία.

Η ακτινοβολία που εξέπεμψαν οι τελευταίες στιγμές του άστρου, καταγράφηκαν στις 28 Μαρτίου από το Τηλεσκόπιο Burst Alert του διαστημικού ερευνητικού σκάφους Swift, το οποίο συλλαμβάνει οποιαδήποτε έκρηξη ακτινοβολίας συμβεί στον ουρανό. Οι εκλάμψεις που εντοπίζει συνήθως προέρχονται από την κατάρρευση κάποιου γηραιού άστρου- είναι δηλαδή μεμονωμένες και σύντομες.

Η συγκεκριμένη όμως, με την την κωδική ονομασία Sw1644-57, είχε διαφορετικά χαρακτηριστικά. Το πιο περίεργο ήταν ότι παρουσίασε τέσσερις εκλάμψεις μέσα σε τέσσερις ώρες. Ηταν αυτό ακριβώς που έβαλε τους ερευνητές σε σκέψεις. «Ταίριαζε απόλυτα με αυτό που θα περιμέναμε να δούμε αν ρίχναμε ένα άστρο μέσα σε μια μαύρη τρύπα» δήλωσε στο BBC ο Αντριου Λίβαν, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Γουόρικ και επικεφαλής της ομάδας.

Στο βίντεο που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε πώς έχουν καταγραφεί οι εκλάμψεις:

Αυτό που εντυπωσίασε τους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Γουόρικ, ήταν τα χαρακτηριστικά της ακτινοβολίας που συνέλαβε το Swift. «Η μόνη εξήγηση που ταιριάζει στο μέγεθος, στην ένταση, στη χρονική κλίμακα και στη διακύμανση αυτού του γεγονότος είναι ότι μια τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο του συγκεκριμένου Γαλαξία τράβηξε μέσα της ένα μεγάλο άστρο και το συνέθλιψε» επεσήμανε ο κ. Λίβαν σε σχετική πανεπιστημιακή ανακοίνωση.

Ο Γαλαξίας στον οποίο οι ειδικοί εντόπισαν το "κύκνειο άσμα" του άστρου, βρίσκεται προς τον αστερισμό του Δράκοντα και απέχει 3,8 δισ. έτη φωτός από τη Γη. Ο κ. Λίβαν θεωρεί ότι το συμβάν έγινε ορατό σε εμάς επειδή το ηλιακό μας σύστημα έτυχε να βρίσκεται προς την κατεύθυνση όπου εκτοξεύθηκε η ενέργεια. «Αφού συνέθλιψε το άστρο η στροβιλιζόμενη μαύρη τρύπα δημιούργησε δύο πίδακες ακτινοβολίας, ένας εκ των οποίων εκτοξεύθηκε κατ’ ευθείαν προς τη Γη».

Στην παρακάτω εικόνα βλέπετε την καλλιτεχνική απεικόνιση της NASA, από τη στιγμή που η μαύρη τρύπα "καταπίνει" το άστρο:

Όταν ένα άστρο πέσει σε μαύρη τρύπα...

Όταν ένα άστρο «καταπίνεται» από μια μαύρη τρύπα δέχεται τεράστιες βαρυτικές δυνάμεις που κυριολεκτικά το συνθλίβουν. Αρχικά επιμηκύνεται παίρνοντας ένα «σχήμα μπανάνας» όπως το αποκαλούν οι ειδικοί. Τότε η εσωτερική άκρη του, που βρίσκεται προς την πλευρά της τρύπας, περιστρέφεται πολύ πιο γρήγορα από την εξωτερική, με αποτέλεσμα το άστρο να επιμηκύνεται ακόμη περισσότερο και να παίρνει σχήμα δίσκου ο οποίος «τυλίγεται» γύρω από την τρύπα.

Καθώς μέρος της μάζας του αρχίζει να πέφτει μέσα σε αυτήν, το άστρο συμπιέζεται ακόμη περισσότερο και απελευθερώνει τεράστια ακτινοβολία κι ετσι η μαύρη τρύπα γίνεται ορατή. Το φαινόμενο, το οποίο αποκαλείται μίνι-κβάζαρ, είναι εξαιρετικά σπάνιο, αφού υπολογίζεται ότι συμβαίνει μια φορά κάθε εκατό εκατομμύρια χρόνια σε έναν γαλαξία.

Πηγή: Pyles.tv