Ελληνίδα στη Γάζα: «To μωρό μου είναι άρρωστο-Αν μετακινηθεί θα πεθάνει»
Οι βόμβες πέφτουν δίπλα στο σπίτι της! Ο φόβος για άλλη μία φορά είναι ζωγραφισμένος στα μάτια της. Κάνει την προσευχή της. Παρακαλά την Παναγία να γλυτώσουν κι αυτή την φορά από την απειλή του θανάτου. Είναι Ελληνίδα. Ζει χρόνια στη Γάζα. Και δεν την εγκαταλείπει. Εκεί είναι το σπίτι και τα παιδιά της. Εκεί είναι η ζωή της! Γι αυτό θέλει να "νικήσει" τον πόλεμο και τον θάνατο που την παραμονεύει δύο...φορές, αφού το μωρό της δίνει μάχη μέσα από τους βομβαρδισμούς, να κρατηθεί στη ζωή.
Η Αγγελική είναι μητέρα 5 παιδιών. Είναι παντρεμένη με Παλαιστίνιο που σπούδασε στην Ελλάδα. Ερωτεύτηκαν και την πήρε να ζήσει μαζί του στην χώρα του. Η Ελληνίδα μιλάει στην δημοσιογράφο Μαρία Γιαχνάκη, για τις τρομακτικές στιγμές που βιώνει στην Παλαιστίνη. Εχει βιώσει πολέμους, συρράξεις, βομβαρδισμούς και ζει με την ελπίδα μια μέρα να σταματήσει αυτός ο βροντερός θάνατος που τρομοκρατεί τις ψυχές τους.
Στον πόλεμο του 2008 που κράτησε 23 μέρες και στον πόλεμο του 2012 είχε έρθει χωρίς τον άνδρα της στην Ελλάδα, παίρνοντας τότε τα παιδιά της.
Τώρα όμως αρνήθηκε. Είπε στους υπαλλήλους του ελληνικού προξενείου: «Ή όλοι ή κανείς».
«Δεν θα άφηνα ποτέ τον άντρα μου μόνο του στην Γάζα θα τον ακολουθήσω μέχρι το τέλος».
Η ίδια γυναίκα σήμερα με δυναμική φωνή που νιώθεις όμως ότι κρύβει πόνο και παράπονο που δεν θέλει να το δείξει, ζει και πάλι το ίδιο δράμα: Βομβαρδισμούς ,αίμα, νεκρά παιδιά.
Διαβάστε πως περιγράφει την κατάσταση που ζει αυτές τις μέρες στην Γάζα.
"Εμείς ζούμε στο κέντρο. Οι βομβαρδισμοί δεν σταματούν. Έχουμε συνεχώς διακοπές ρεύματος και το φαγητό τελειώνει. Δεν με νοιάζει η πείνα θέλω όμως να τελειώνει αυτή η κατάσταση. Κάθε φορά που ακούμε έναν βομβαρδισμό παίρνουμε αγκαλιά τα πέντε παιδιά μας και παρακαλούμε την Παναγιά η επόμενη βόμβα να μην πέσει στο σπίτι μας.Αυτή την φορά με πήραν από το προξενείο και με ρώτησαν αν ήθελα να φύγω και μάλιστα μαζί με τον άνδρα μου τώρα. Όμως τώρα και να ήθελα δεν μπορούσαμε να φύγουμε.Το ένα από τα παιδιά μας, το μωράκι, είναι πολύ άρρωστο και χρειάζεται διαρκώς οξυγόνο. Χωρίς την μπουκάλα οξυγόνου θα πεθάνει. Έχει ειδικές ανάγκες και πρέπει να είμαστε πάντα δίπλα σε νοσοκομείο. Για φανταστείτε τώρα να χρειαστεί να πάω σε νοσοκομείο. Πως να τα καταφέρουμε να φύγουμε από εδώ. Θα πρέπει να πάμε στο Έρες από εκεί αφού θα περιμένουμε με τις ώρες στον έλεγχο μπορέι και μέρες, να φτάσουμε στο Ισραήλ και μετά να περάσουμε άλλα σύνορα άλλους στρατιωτικούς ελέγχους για να μπούμε στην Ιορδανία και μετά στην Ελλάδα. Πως να το κάνω αυτό το παιδί δεν θα ζήσει".
Συγκλονισμένη συνεχίζει: "Το νοσοκομείο Ουάφα που είναι για ηλικιωμένους έχει βομβαρδιστεί. Το νοσοκομείο Ουρόπα έχει χτυπηθεί ανελέητα. Στο νοσοκομείο Μπερτιλμπάλαχ οι νεκροί και οι τραυματίες έχουν γεμίσει μέχρι και τα πατώματα τους διαδρόμους. Φρίκη σε όλο της το μεγαλείο. Λέτε λοιπόν να μην τρομάζω; Χθες βράδυ στην περιοχή Σεχραντουάν χτυπούσαν σπίτια συνεχώς. Εμείς χάσαμε φίλους, γείτονες. Οι βομβαρδισμοί είναι όλο και περισσότεροι και όλο τριγύρω μας. Τα βράδια δεν κοιμόμαστε περιμένουμε να ξημερώσει μήπως με το φως της μέρας έρθει κάποιο καλό νέο. Όμως και το φως της μέρας πια ασκημαίνει τις ζωές μας διότι μας δείχνει ξεκάθαρα τις καταστροφές και τα θύματα του πολέμου".
O μεγάλος της γιός, όπως λέει, θέλει η μητέρα του όταν τελειώσουν όλα να σπουδάσει στην Ελλάδα.
"Θέλω να γίνω γιατρός και αν γυρίσω εδώ να φροντίζω τους ανθρώπους. Έδωσα εξετάσεις και βγήκα από τους πρώτους αλλά τώρα με αυτά δεν θα πάρω ποτέ το απολυτήριο για να έρθω στην Ελλάδα. Ξέρω ότι η μητέρα μου παρακαλάει γι αυτό" αναφέρει στην Μαρία Γιαχνάκη.
Η εξομολόγηση του νεαρού Ελληνοπαλαιστίνιου καθρέπτιζε πραγματικά την ανθρώπινη πραγαμτικότητα που θέλει την ελπίδα και τα όνειρα να πεθαίνουν τελευταία.
πηγη www.briefingnews.gr
Διαβάστε επίσης
Λωρίδα της Γάζας: Οι Ισραηλινοί (ξανά)χτύπησαν σχολείο των Ηνωμένων Εθνών
Δημοφιλείς Ειδήσεις
