Μ. Σπυριδάκης: Από τον Άνα στον Καϊάφα

Από τον Άνα στον Καϊάφα

Μετά τον πρόσφατα άδικο χαμό του Μανώλη Καντάρη, η κατάσταση πλέον είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθεί.

Η μεταναστευτική «ανέχεια», δηλαδή η ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών τα τελευταία χρόνια σε πολλές περιοχές της Ελλάδος, η έλλειψη προσωπικού, πόρων αλλά και γενικότερα ενός ολοκληρωμένου σχεδίου από πλευράς κυβέρνησης και ΕΛ.ΑΣ. καθώς και η κλιμακούμενη ξενοφοβία από πλευράς των πολιτών δημιουργούν ένα ζοφερό σκηνικό του οποίου η λύση δε διαφαίνεται να είναι άμεση.

Το κλίμα της ευμάρειας, το κλίμα του «τρεις λαλούν και δυο χορεύουν», έγινε ορατό στις αρχές της δεκαετίας με το σύνολο των μεταναστών να αποτελούν ένα ακόμα δείγμα «επίδειξης» και «πολυτέλειας» των νεόπλουτων ελλήνων σε όλη γενικά την επικράτεια. Από τις αστικές, μέχρι και τις αγροτικές περιοχές.
Από τις νοικοκυρές λόγου χάρη, οικιακές βοηθοί από όλα τα μήκη τα πλάτη του πλανήτη να τις ξεκουράζουν, στους αγρότες, όπου σημείο αναφοράς στις μεταξύ τους συζητήσεις ήταν το ποιος μετανάστης στα χωράφια είναι καλύτερος, φτάσαμε στο άλλο άκρο της πλήρους απέχθειας των όποιων ξένων.

Εξαιτίας της ανεξέλεγκτης εισόδου αλλά και της δύσκολης οικονομικής κατάστασης που βιώνουμε όλοι, μία μάζα μεταναστών εκμεταλλεύτηκε αυτό το σκηνικό.
Έκαναν τα δικά τους «γκέτα» και πολλοί από αυτούς δημιούργησαν συμμορίες, είτε λόγω πρότερου εγκληματικού βίου, είτε λόγω των οικονομικών δυσκολιών. Γι’ αυτό δεν διστάζουν πια, να χτυπούν όπου και όποτε μπορούν, τον οποιοδήποτε.

Δυστυχώς για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί αλλά και με το γενικότερο κλίμα που επικρατεί, υπό τις παρούσες συνθήκες, δύσκολα θα αλλάξουν τα πράγματα.

Μάνος Σπυριδάκης - Δημοσιογράφος