ΠΑΙΔΙ

«Η επιλεκτική ευαισθησία της παγκόσμιας ειδησεογραφίας…»

«Η επιλεκτική ευαισθησία της παγκόσμιας ειδησεογραφίας…»

Έξι μέρες έχουν περάσει από τη συντέλεια ενός εκ των μεγαλυτέρων πληγμάτων λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων. Αυτό, του δολοφονικού τυφώνα που έπληξε τις Φιλιππίνες.

Χιλιάδες κόσμος σκοτώθηκε, άνθρωποι έμειναν κυριολεκτικά στο δρόμο, κάποιοι χαροπαλεύουν για να ζήσουν, άλλοι αγνοούνται ακόμα, χάθηκαν περιουσίες, καταστράφηκε μία ολόκληρη χώρα, κι όμως ένα τόσο συνταρακτικό θέμα, πέρασε στα… ψιλά.

Οι εικόνες της καταστροφής έκαναν το γύρω του κόσμου, έπαιξαν σε όλα τα ειδησεογραφικά κανάλια, αλλά ως guest star. Αυτό ένιωσα κι αυτό εξακολουθώ να νιώθω για την προβολή μίας τόσο σοβαρής και δυσάρεστης είδησης που ισοδυναμεί με το τσουνάμι στην Ινδονησία, με το τσουνάμι στην Ιαπωνία, με τον Κατρίνα στην Αμερική...

Κι όμως! Αυτή η είδηση που θα έπρεπε να συγκλονίσει τον κόσμο, που θα έπρεπε να παίζει συνέχεια στην τηλεόραση για να παραμένουμε ενήμεροι για όλες τις εξελίξεις, κατάφερε να «πρωταγωνιστήσει» μόνο για λίγα λεπτά, μάλιστα σε κάποια μέσα έπαιξε σαν ένα πέρασμα στα διεθνή.

Αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε αν κάτι αντίστοιχο συνέβαινε σε μία δυτική χώρα. Αν για παράδειγμα αυτή η καταστροφή συνέβαινε στην Ευρώπη και έπληττε τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Βέλγιο...

Τότε είμαι σίγουρη ότι αυτή η καταστροφή, όχι μόνο θα παιζόταν καθημερινά ολημερίς και ολονυχτίς στις τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα, αλλά θα στιγμάτιζε τη σύγχρονη ιστορία και θα συζητιόταν για πολλά χρόνια μετά.

Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με το πρόσφατο ναυάγιο στη Νότια Ιταλία. Σχεδόν τριακόσιοι λαθρομετανάστες εκ των οποίων γυναίκες και παιδιά πνίγηκαν σε αυτή την πολύνεκρη τραγωδία και δεν άνοιξε μύτη. Αμφιβάλω αν θυμάται κανείς τι συνέβη εκεί. Σε αντίθεση βέβαια με το ναυάγιο του Κόστα Κονκόρντια όπου 32 άτομα έχασαν τη ζωή. τους Αυτό το θλιβερό περιστατικό βεβαίως ήταν πρώτο θέμα παγκοσμίως για πολλές μέρες και μέχρι σήμερα γίνονται αφιερώματα σε διεθνή μέσα όπως το National Geographic για την ιστορία και τις συνθήκες του ναυαγίου.

Όσο κι αν γνωρίζω ότι ζω σε έναν κόσμο άδικο και άνισο για τους περισσότερους πολίτες του, δε θα μπορέσω ποτέ να δεχτώ ότι ο ρατσισμός δεν υπάρχει μόνο ανάμεσα στους ανθρώπους και στις καθημερινές συμπεριφορές τους. Ο ρατσισμός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που δυστυχώς εκφράζεται και μέσω της ειδησεογραφίας...

Καλή σας ημέρα!

Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ.

Μπορείτε να με βρείτε και στο φυσικό μου περιβάλλον.