Οι εργαζόμενοι του Alter, αποφάσισαν...

Όταν πριν από λίγες ημέρες μετέφερα στους δημοσιογράφους του Alter μία άδικη και μη εφαρμόσιμη πρόταση του Γιώργου Κουρή, πολλοί αναρωτηθήκαν γιατί το κάνω. Ευτυχώς υπήρξαν κι εκείνοι που κατάλαβαν το κίνητρό μου: η κατάσταση στο Alter δεν είναι πλέον στο χείλος του γκρεμού, αλλά έχει ξεκινήσει ήδη η μοιραία βουτιά στο κενό!

Και το χειρότερο; Εκείνοι που το οδήγησαν στην καταστροφή, κοιτάζουν από ψηλά το «έργο» τους, χωρίς -για την ώρα!- να τους αγγίζει η «σκόνη». Εξοργιστικό, αδιανόητο, άδικο, χυδαίο... όπως κι αν το χαρακτηρίσει κανείς θα έχει δίκιο, αλλά είναι η σκληρή πραγματικότητα!

Αυτή ήταν και παραμένει η δική μου πληροφόρηση και είναι νομίζω περιττό να διευκρινίσω ότι η ενημέρωση που έχω δεν προέρχεται ΜΟΝΟ από την πλευρά Κουρή, αλλά και από πολλούς άλλους που εμπλέκονται στην υπόθεση.

Με ΜΟΝΑΔΙΚΟ λοιπόν κριτήριο αυτό, θεωρούσα και θεωρώ πως αν υπάρχει μία πιθανότητα να είμαστε εμείς οι εργαζόμενοι, που θα ανακόψουμε το γκρεμοτσάκισμα του Alter, αξίζει να το δοκιμάσουμε.

Οι δημοσιογράφοι και οι διοικητικοί, αντιλαμβανόμενοι την κρισιμότητα της κατάστασης, έβαλαν στην άκρη τη λογική, την οργή, την αδικία που τους «πνίγει», τον συντεχνιακό εγωισμό, την συνδικαλιστική γραμμή και είπαν «ας προσπαθήσουμε»!

Οι τεχνικοί του σταθμού, από την άλλη πλευρά, δεν δέχονται να δώσουν στο σταθμό, στους συναδέλφους τους αλλά και στους εαυτούς τους την ύστατη ευκαιρία. «Όλα ή τίποτα» επιμένουν! «Οι εργαζόμενοι στο Alter δεν είναι είλωτες», γράφουν στην κάρτα που παίζει στον αέρα του σταθμού. Συμφωνώ όσο δεν φαντάζεστε!

Και θα αντιλαμβανόμουνα πλήρως την στάση τους αν δεν υπήρχε το εξής παράδοξο: πώς καταδέχονται να ζητούν «εργασιακή δικαιοσύνη» και εξόφληση των δεδουλευμένων τους εις βάρος των υπολοίπων; Γιατί όταν άκουσαν την πρόταση του Γιώργου Κουρή για «πλήρη εξόφληση των τεχνικών» αλλά «καταβολή μισού μισθού στους άλλους», δεν αρνήθηκαν την αδικία στο όνομα της «επαγγελματικής δεοντολογίας»;
Όταν στην κάρτα που παίζει στον αέρα του Alter γράφουν «εργαζόμενοι», εννοούν μόνο τους εαυτούς τους; Γιατί θεωρώ αυτονόητο ότι δεν γίνεται κάποιος να παλεύει για την αξιοπρέπεια του, πατώντας πάνω στην αξιοπρέπεια του συναδέλφου του!

Γνωρίζω τους περισσότερους από τους τεχνικούς του σταθμού εδώ και χρόνια. Και θεωρώ πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έβαζαν συνειδητά την «ταφόπλακα» του Alter.

Οι μόνες λογικές εξηγήσεις λοιπόν, που μπορώ εγώ να δώσω για την άρνησή τους να δώσουν στον σταθμό την ευκαιρία να επαναλειτουργήσει αποφεύγοντας έτσι το «λουκέτο», είναι δύο:

1. Από κακή ενημέρωση και λάθος εκτίμηση, δεν έχουν αντιληφθεί ότι εδώ που μας έφτασαν οι διοικούντες τον σταθμό ΔΕΝ υπάρχει κανένα άλλο περιθώριο. Ή δοκιμάζουμε να ανοίξουμε τον σταθμό, εισπράττοντας 1 1/2 μισθό τώρα και από τέλος Ιουνίου την κανονική μισθοδοσία μας ή ΤΕΛΟΣ- και μάλιστα χωρίς να πάρει κανείς τίποτα! Στην περίπτωση αυτή, οι ευθύνες του Σωματείου τους είναι τεράστιες!

2. Αν δεν ισχύει το παραπάνω, τότε η μόνη ερμηνεία που υπάρχει είναι πως οι τεχνικοί του Alter και οι συνδικαλιστές τους, προφανώς έχουν ΣΤΟΙΧΕΙΑ που τους οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει περιθώριο να το κάνουν. Διαθέτουν ίσως ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ότι μπορούν να «τραβήξουν το σκοινί στα άκρα» χωρίς να «σπάσει»!
Ένα σκοινί, που κουβαλάει μαζί του 700 οικογένειες! Σας διαβεβαιώνω πως η δική μου ενημέρωση για την κατάσταση του σταθμού, είναι δραματικά διαφορετική! Εύχομαι όμως κι ελπίζω το δικό τους... ρεπορτάζ να είναι το σωστό! Ίσως θα είναι η πρώτη φορά που θα χαρώ γιατί έκανα λάθος ρεπορτάζ!

Ότι κι αν ισχύει, θα το μάθουμε άμεσα- ίσως και μέσα στην εβδομάδα! Ο καθένας από εμάς, έχει πλέον αναλάβει τις ευθύνες του!

Κώστας Χαρδαβέλλας