Ιδανικοί αυτόχειρες!

Προχθές πήδηξε από το παράθυρο ένας γνωστός επιχειρηματίας πολυτελών εστιατορίων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και ήταν ο 72ος απελπισμένος άνθρωπος που μέσα στο 2011 «φουντάρισε» στο κενό, να γλυτώσει από την κόλαση των χρεών του.

Την Τετάρτη αυτοκτονήσαμε όλοι μαζί λέγοντας στους ξένους τουρίστες να μην τολμήσουν να πατήσουν καλοκαιριάτικα στην Ελλάδα, γιατί το λιγότερο που μπορεί να τους συμβεί είναι μια μολότοφ στα πόδια ή ένα κομμάτι μάρμαρο στο κεφάλι.

Την ίδια μέρα σφίγγαμε ακόμα περισσότερο τη θηλιά γύρω από τον λαιμό μας ξοδεύοντας δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για δακρυγόνα, καπνογόνα, χημικά αέρια και βόμβες κρότου και λάμψης.

Χθες αυτοκτονήσαμε όλοι μαζί ψηφίζοντας και τον εφαρμοστικό νόμο για το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Γιατί όπως θα διαβάσετε σε άλλη στήλη παραδίδουμε ουσιαστικά τη χώρα μας στους πλιατσικολόγους και στις ύαινες Ευρώπης και Αμερικής.

Ιδανικοί αυτόχειρες όλοι μας, χωρίς να το θέλουμε ή να το έχουμε πάρει χαμπάρι; Πιθανότατα ναι.

Εγώ όμως, πήρα κουράγιο και ελπίδα σήμερα το πρωί από τον φίλο μου τον Μπάμπη τον φυλακόβιο. Είναι ένας τύπος «κλεφτοκοτά», ψιλικατζής πορτοφολάς δηλαδή, όχι τίποτα σοβαρό, ο οποίος μπαινοβγαίνει στην φυλακή όπως εμείς στο σπίτι μας.

Κάθε πρωί, λοιπόν, κάνει πιάτσα σε ένα φανάρι της Ποσειδώνος – όταν είναι έξω.

Και πουλάει κάτι «μαϊμούδες» ρολόγια, γυαλιά δήθεν οίκων μόδας και κάτι τέτοια. Κάθε πρωί όταν σταματήσω στο φανάρι λέμε 2-3 λέξεις με τον Μπάμπη. Σήμερα τι μου είπε μόλις με είδε; «κυρ Κώστα θα την βγάλουμε τώρα για να κανά χρονάκι;»

«Δεν λες μήνες καλύτερα ρε Μπάμπη» του απάντησα.

Την ώρα που άναβε πράσινο και ξεκίναγα, τον άκουσα τον Μπάμπη τον φυλακόβιο να φωνάζει πίσω μου: «Δύναμη κυρ Κώστα και ψυχή βαθιά, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει».

Μερικές φορές τα σίδερα της φυλακής είναι για τους λεβέντες…