ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Επίθεση Μιχελάκη στο «δίδυμο» Παπανδρέου-Βενιζέλου

Επίθεση Μιχελάκη στο «δίδυμο» Παπανδρέου-Βενιζέλου

Εδώ και τρία χρόνια ο κ. Παπανδρέου, λειτουργώντας μικροπολιτικά, ισχυρίζεται ότι η κρίση είναι αμιγώς ελληνική και ότι κυβερνά μια αναξιόπιστη και διεφθαρμένη χώρα. Τώρα, που αποκαλύπτεται η αναξιοπιστία και η αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησής του, ισχυρίζεται τα ακριβώς αντίθετα», παρατήρησε ο κ. Γιάννης Μιχελάκης, επισημαίνοντας τις αντιφατικές δηλώσεις Παπανδρέου που ενώ μιλούσε για «διεφθαρμένους Έλληνες», εχθές υποστήριξε ότι «είμαστε ένας περήφανος λαός».


Ο εκπρόσωπος της ΝΔ, υπογράμμισε ακόμη πως εχθές ο πρωθυπουργός έκρινε αναγκαίο να δηλώσει ότι «αυτή η κρίση δεν είναι ελληνική, είναι ευρωπαϊκή», κατηγορώντας τον παράλληλα ότι αυτός ήταν που είχε δημιουργήσει αυτή την πεποίθηση.

Σειρά αντιφατικών δηλώσεων
Ο εκπρόσωπος της ΝΔ υπενθύμισε ακόμη σειρά παλαιότερων δηλώσεων του πρωθυπουργού, όπως:
• Τον Νοέμβρη του 2009 ισχυριζόταν ότι «η διεθνής κρίση υπάρχει, αλλά δεν είναι η αιτία».
• Ένα μήνα αργότερα υποστήριζε ότι «το πρόβλημα είναι δικό μας».
• Στο ίδιο διάστημα κατηγορούσε τη χώρα σαν «αναξιόπιστη» και «διεφθαρμένη».
• Στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου του 2009 έλεγε ότι «κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα».

Παπανδρέου και Βενιζέλος παρίστανται και παρακολουθούν
Δριμεία κριτική στο «δίδυμο» Παπανδρέου-Βενιζέλος εξαπέλυσε ο κ. Μιχελάκης, κατηγορώντας τους δυο άνδρες πως δεν διαπραγματεύονται, πως δεν παρουσιάζουν κανένα ελληνικό σχέδιο απέναντι σε όσα σχεδιάζονται και δρομολογούνται για την Ελλάδα και πως αυτό ακριβώς το λάθος οδηγεί τη χώρα, εδώ και δύο χρόνια, από το κακό στο χειρότερο.
Ο κ. Μιχελάκης, υπερθεμάτισε ακόμη της τοποθέτησης Σαμαρά πως η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, εκτός από το όποιο «κούρεμα», προϋποθέτει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και μεγάλα και συνεχή πρωτογενή πλεονάσματα, σημειώνοντας πως για αυτό απαιτείται:
Να υπάρξει Επανεκκίνηση της Ελληνικής Οικονομίας.
• Να «πάρουν μπροστά οι μηχανές» και να αρχίσουν να μειώνονται τα ελλείμματα.
• Να μπούμε σε τροχιά βιώσιμης λύσης των προβλημάτων μας, στο πλαίσιο, πάντα, της Ευρωζώνης.

Τα «καμπανάκια» Σαμαρά
Η Νέα Δημοκρατία, επιμένει ότι η αναθεώρηση των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου εμπεριέχει μεγάλους κινδύνους για την Ελλάδα. Σε αυτό το πλαίσιο, ο εκπρόσωπος τύπου της «γαλάζιας» παράταξης απαρίθμησε:
• Κινδύνους για τις αντοχές και τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, την αναγκαία επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τη διασφάλιση της ρευστότητας.
• Κίνδυνος για τα Ασφαλιστικά Ταμεία, που πρέπει να αποτραπούν, ώστε να μην πληγούν ακόμη περισσότερο οι συνταξιούχοι μας.
• Κινδύνους για τον εθελοντικό χαρακτήρα της συμμετοχής των ιδιωτών.
Ώστε να μην «πυροδοτηθούν» άλλες δυσάρεστες εξελίξεις, όπως η μετάδοση της κρίσης σε ολόκληρη την Ευρωζώνη.
• Κινδύνους για την κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας, για όσο διάστημα -και αυτό εκτιμάται, δυστυχώς πλέον, ότι θα είναι πολύ μεγάλο- η χώρα θα μείνει εκτός αγορών.
• Κινδύνους για τον οικονομικό έλεγχο της χώρας και την επιβολή πιο σκληρής και παρατεταμένης λιτότητας σε μια Κοινωνία, που, ήδη, έχει φθάσει στα όρια της αντοχής της.

Καταπέλτης η Έκθεση της Ε.Ε.
«Καταπέλτη», χαρακτηρίζει την έκθεση της Ε.Ε. για την Ελληνική Οικονομία, παρατηρώντας πως αυτή αποδεικνύει ότι τα απανωτά “σχέδια σωτηρίας” της χώρας απέτυχαν, διαψεύδει τους ισχυρισμούς ότι οι προηγούμενες συμφωνίες είχαν βάλει «πάτο στο βαρέλι» του χρέους, εντοπίζει καθυστερήσεις και διαχειριστικές αδυναμίες στην προετοιμασία και την υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών, επιβεβαιώνει τις καταγγελίες της ΝΔ για παράνομες προσλήψεις, καθώς τονίζει ότι παραβιάζεται ο κανόνας 1 προς 10, επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι του 2011 δεν επιτυγχάνονται και ότι οι αποκλίσεις διευρύνονται, επισημαίνει ότι ο στόχος των εσόδων από αποκρατικοποιήσεις παραμένει ανέφικτος.
Με άλλα λόγια, όπως παρατηρεί ο κ. Μιχελάκης,η έκθεση:
• Αποτυπώνει την αναποτελεσματικότητα, την αναβλητικότητα, την ασυνέπεια και την ανεπάρκεια της κυβέρνησης.
• Αναδεικνύει τις εσφαλμένες επιλογές και τις συνεχείς αναδιπλώσεις της.
• Αναδεικνύει τα αδιέξοδα της ασκούμενης πολιτικής.