Όχι για τον Παπαδήμο, για την κακομοίρα την… τρόικα!

Αυτά είναι μερικές από τις συνεχείς εντολές της τρόικας που καλείται να εφαρμόσει πιστά ο μεταβατικός πρωθυπουργός της Ελλάδας Λουκάς Παπαδήμος.

Τι θα γίνει όμως αν όλο αυτό το «έργο» ολοκληρωθεί; Μάλλον η Ελλάδα θα γυρίσει πολλά χρόνια πίσω αν δεν έχει γυρίσει ήδη.

Και γιατί το λέμε αυτό; Επειδή οι άστεγοι έχουν γεμίσει τους δρόμους της Αθήνας, επειδή οι νέοι φεύγουν μετανάστες στο εξωτερικό καθώς δεν βρίσκουν δουλειά πουθενά και επειδή στον ΗΣΑΠ τα ακορντεόν στα βαγόνια ηχούν περισσότερο από ποτέ για λίγα κέρματα.

Μήπως σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Μήπως σας θυμίζουν παλιές ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του 60 όπου οι περιπέτειες του μικρού λουστράκου, Βασιλάκη Καΐλα έκαναν την Ελλάδα να κλαίει;

Ποιος το περίμενε πως στο 2012 θα θυμόμασταν όλοι τον Νίκο Ξανθόπουλο με τις δακρύβρεχτες περιπέτειές του στην ξενιτιά, με την άρρωστη μάνα να περιμένει το παιδί να γυρίσει στην πατρίδα από τα ξένα.

Σίγουρα κανενός το μυαλό λίγα χρόνια πριν δεν θα μπορούσε να φανταστεί το πισωγύρισμα της Ελλάδας.

Άραγε οι άνθρωποι του κινηματογράφου και της μουσικής θα χρησιμοποιήσουν ως αφορμή, τις περιπέτειες και τις κακουχίες των Ελλήνων του 2012 για να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους; Μάλλον πρέπει να το σκεφτούν σοβαρά.

Εμείς ένα θα πούμε. Μακάρι να μην ακούγονται στα κέντρα από τους νέους καλλιτέχνες τραγούδια του στυλ «Είμαι το νούμερο οκτώ με ξέρουν μόνο με αυτό και γω κρατάω μυστικό ποιο είναι τ’ όνομά μου» και οι πελάτες (αν υπάρχουν) από κάτω να κλαίνε για το παιδί ή τον αδερφό που έχει φύγει στα ξένα, γιατί ο κύριος Παπαδήμος προς τα κει την πάει τη δουλειά.

Για να θυμηθούμε όμως κάποιες στιγμές από τις ελληνικές ταινίες που όλοι αγαπήσαμε