«Ο συλλέκτης ακούει τις διηγήσεις των προκατόχων των αντικειμένων, ακούει όλες τις ιστορίες των παιχνιδιών, πολλά χρόνια πίσω, έχει πει ο Αντρέι Ταρκόφσκι, αυτό θα ήθελα να το γράψεις», είπε στο τέλος της (νοσταλγικής) συνέντευξής του στο Newsbomb.gr, ο Βασίλης Κούλογλου, ένας μουσικός που μαζεύει παιχνίδια από τα τέλη της δεκαετίας του '90 δηλαδή σχεδόν 25 χρόνια. Τον συναντήσαμε στον 1ο όροφο του Δημαρχιακού Μεγάρου Περιστερίου όπου αυτό το διάστημα (και έως τις 15 Ιανουαρίου 2023) εκθέτει μέρος της σπάνιας και πολύ όμορφης συλλογής του.
Στη συλλογή του Βασίλη βρίσκονται παιχνίδια από τον 19ο ακόμα αιώνα και φτάνουν μέχρι το 1970, σπάνιες κούκλες, επιτραπέζια, στρατιωτάκια, αυτοκινητάκια, σιδηρόδρομοι, ακόμη και παιχνίδια πανηγυριώτικα που κάποτε κράταγαν καλή συντροφιά στα παιδιά της εποχής.
Χωρίς υπερβολή, η συλλογή του Βασίλη, αποτυπώνει τις τάσεις της ελληνικής ιστορίας και του τρόπου ζωής που είχαν οι άνθρωποι στις αρχές της δεκαετίας του '80. Μάλιστα, κάποια παιχνίδια που έχει στην κατοχή του ήταν φτιαγμένα για παιδιά εύπορων οικογενειών.
Ο Βασίλης Κούλογλου μιλάει στο Newsbomb.gr για τη σπάνια συλλογή του και δηλώνει χαρούμενος που τα παιδιά ενθουσιάζονται με τα παιχνίδια που είχαν στα χέρια τους οι προηγούμενες γενιές.
Πώς ξεκίνησες τη συλλογή σου;
«Είχα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη, επειδή τραγουδούσα. Πήγα στο Μπιτ Παζάρ και εκεί βρήκα ένα παλιό παιχνίδι. Αυτό ήταν και το έναυσμα για να ξεκινήσω τη συλλογή μου».
Ποιο ήταν το πρώτο που πήρες;
«Ήταν ένα παιχνίδι του Κουβαλιά και ένα τρενάκι της Μίστερ Πι. Δεν είχα εντρυφήσει τόσο πολύ στο συλλεκτικό και στο σοβαρό παιχνίδι. Μετά από αυτά τα δύο άρχισα να μαζεύω μανιωδώς. Δύο αγάπες έχω, τη μουσική και τα παιχνίδια».
Όταν λες μανιωδώς;
«Όπου βρισκόμουν και όπου πήγαινα για να τραγουδήσω είτε ήταν στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό, έψαχνα να βρω παλαιοπωλεία».
Έχεις βρει θησαυρούς;
«Βρήκα θησαυρούς. Βρήκα αποθήκες σε χωριά στην Καλαμάτα που είχαν κάποια παλαιοπωλεία με σπάνια Playmobil, άθικτα και το κουτί του έγραφε απέξω 1974. Κάποιες κούκλες πολύ παλιές. Έχω κομμάτι που είναι του 1910 και μάλιστα μπορεί να έχει φτιαχτεί το 1890!».
Δεν υπάρχουν πλέον ελληνικές βιοτεχνίες που να φτιάχνουν παιχνίδια.
«Αν σκεφτείς ότι μια παλιά βιοτεχνία παιχνιδιού όπως του Ανανιάδη, του Πρίφτη, του Νικολαΐδη, ήταν άνθρωποι που ασχολήθηκαν με το τσίγκινο παιχνίδι και ξεκίνησαν μόνοι τους. Υπήρχε κόσμος που μάζευε κονσέρβες και τις πήγαινε στις μικρές βιοτεχνίες οι οποίες με τη σειρά τους τις μετέτρεπαν σε παιχνίδια. Έχω κάποια πολύ παλιά παιχνίδια τσίγκινα που πίσω έχουν γράμματα από κονσέρβες. Έχω παιχνίδι που είναι 70 χρονών και κουρδίζεται ακόμη, δουλεύει κανονικά».
Ποια είναι τα κορυφαία παιχνίδια της δεκαετίας του '70 και του '80;
«Από το '80 είναι το Σπιτάκι του Απέργη, ο Πλούτο, τα Playmobil της Lyra και από το '70 είναι οι μαριονέτες του Muppet Show, τα πανηγυριώτικα παιχνίδια, τα τσίγκινα που έχουν λιθογραφίες, τα τρενάκια της Fino. Τα παιχνίδια που έχω εγώ είναι φτιαγμένα στο χέρι. Παλιά υπήρχε σε μια μικρή βιοτεχνία αυτός που έκανε τη λιθογραφία, ο τορναδόρος, προσωπικό που έχασε τη δουλειά του».
Τα πιτσιρίκια σήμερα, σε παιχνίδια της συλλογής σου «κολλάνε»;
«Στα πανηγυριώτικα γιατί είναι πολύχρωμα. Επίσης, στα διαστημικά και στον Καραγκιόζη σταματάνε πολλά, το οποίο μου αρέσει».
Λέγοντας πανηγυριώτικα, τι εννοείς;
«Τα παγηγυριώτικα ήταν πολύ καλά και διαδεδομένα. Τα ελληνικά παιχνίδια που έβγαζαν τη δεκαετία του '70 δεν μπορούσε να τα έχει ένα παιδί της μεσαίας τάξης, για αυτό τα πανηγυριώτικα έκαναν θραύση. Ήταν φτιαγμένα από μικρές βιοτεχνίες με αγάπη και μεράκι και το χαρακτηριστικό τους ήταν τα πολλά και έντονα χρώματά τους».
Θεωρείς ότι το παιχνίδι αναπτύσσει τη φαντασία και καλλιεργεί ιδανικά;
«Βέβαια, το παιχνίδι έχει πολιτιστικό, ταξικό και κοινωνικό χαρακτήρα».
Θα έβαζες ποτέ τη συλλογή σου σε μουσείο;
«Ναι, θεωρώ πως υπάρχουν κομμάτια τα οποία είναι σπάνια και αξίζει να εκτεθούν».
Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνεις;
«Όταν οι μεγάλοι πάνε να πάρουν ένα δώρο στα παιδιά τους, να αγοράσουν και ένα παιχνίδι στον εαυτό τους και να το κρύψουν κάπου...».
Πού μπορείτε να δείτε τη σπάνια συλλογή του Βασίλη Κούλογλου
Στον όμορφο χώρο του Δημαρχιακού Μεγάρου Περιστερίου, η έκθεση παλαιού παιχνιδιού «Παίζουμε;» του συλλέκτη Βασίλη Κούλογλου, είναι έτοιμη να εξάψει τη φαντασία και να διεγείρει την περιέργεια μικρών και μεγάλων παιδιών!
Σπάνια παλιά παιχνίδια, που γνωρίζουμε ή δεν έχουμε καν ξαναδεί, θα βρίσκονται εκεί για να μας κάνουν να τα εξερευνήσουμε ή να αναπολήσουμε μνήμες και στιγμές από άλλες εποχές.
Τρένα, αρκουδάκια, κούκλες, αλογάκια, παιχνίδια κουρδιστά, διαστημικά, στρατιωτάκια, κατασκευές, φιγούρες, κουκλοθέατρα και ένα σωρό παιχνίδια, μας προσκαλούν να γίνουμε πάλι παιδιά και να φέρουμε τα νέα σε επαφή με το «πραγματικό» παιχνίδι που θα ενισχύσει το ομαδικό τους πνεύμα και τη φαντασία τους και θα τα απομακρύνει για λίγο από τις ψυχρές οθόνες. Στην έκθεση θα δείτε παιχνίδια που χρονολογούνται από το 1900 και μετά, κάποια εκ των οποίων εξαιρετικά σπάνια.
Η έκθεση «Παίζουμε» θα πλαισιώνεται από παράλληλες εκδηλώσεις, όπως αναγνώσεις παραμυθιών, μουσικά events για μικρούς και μεγάλους. Eίναι ανοιχτή καθημερινά στο ευρύ κοινό και σε σχολεία, συλλόγους και φορείς.
Ειδικά, για τις ομαδικές επισκέψεις, έχει δημιουργηθεί ειδική πλατφόρμα προκράτησης μέσα από το σύνδεσμο depadp.gr.
Διαβάστε επίσης
Χριστούγεννα στην Παλιά Αθήνα - Τα γιορτινά έθιμα που έσβησε ο χρόνος
Γενέθλια για τους Simpsons: Οι «προφητείες» του θρυλικού καρτούν
Ο Καραγκιόζης αφήνει για λίγο τον μπερντέ για χάρη του κινηματογράφου
Στο φετινό AthensCon θα μονομαχήσετε με τον Darth Vader
Ο Μικρός Ήρωας συνεχίζει να εμπνέει τους Έλληνες μέχρι σήμερα
