Πώς γίνεται η εξωσωματική γονιμοποίηση (vid)

H ιδανική ηλικία για εξωσωματική γονιμοποίηση θεωρείται το διάστημα από τα 23 μέχρι τα 39 έτη.

Η επέμβαση της ωοληψίας εκτελείται σε επίπεδο εξωτερικού ιατρείου και η γυναίκα επιστρέφει στο σπίτι της αυθημερόν. Κατά την επέμβαση χορηγείται ελαφρά αναισθησία. Η ωοληψία δεν είναι επώδυνη επέμβαση και το όποιο άλγος συνήθως δεν διαρκεί πάνω από 24 ώρες και αντιμετωπίζεται με ήπια αναλγητικά. Τα ωάρια μετά τη συλλογή τους γονιμοποιούνται στο εργαστήριο.

Τα γονιμοποιημένα ωάρια (ζυγωτά) αναπτύσσονται στο εργαστήριο υπό την παρακολούθηση εξειδικευμένου προσωπικού για περίπου 5 ημέρες. Τα έμβρυα, τα οποία τελικά επιλέγονται, τοποθετούνται στην ενδομητρική κοιλότητα της γυναίκας 3 έως 5 ημέρες μετά την ωοληψία και γονιμοποίηση των ωαρίων. Η διαδικασία αυτή λέγεται εμβρυομεταφορά. Κατά την εμβρυομεταφορά ένας λεπτός καθετήρας εισάγεται στην ενδομητρική κοιλότητα μέσω του τραχήλου. Στη μήτρα μπορούν να εισαχθούν πλέον του ενός εμβρύου, έχοντας όμως πάντα υπόψη πως ναι μεν ο μεγαλύτερος αριθμός εμβρύων μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες κάποιο ή κάποια από αυτά αν εμφυτευθεί, αλλά οι πολύδυμες κυήσεις θεωρούνται υψηλού κινδύνου.

Οι βασικότερες παρενέργειες της εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι το σύνδρομο υπερδιέγερσης των ωοθηκών και η ελαφρά αύξηση της εξωμητρίου κύησης.

Οι πιθανότητα επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης εξαρτάται από διαφόρους παράγοντες, κυριότερος από τους οποίους είναι η ηλικία της γυναίκας. Σημαντική για την επιτυχία της εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι και η ποιότητα του σπέρματος ενώ αρνητικά στην αποτελεσματικότητά της εξωσωματικής γονιμοποίησης επιδρά το κάπνισμα και η παχυσαρκία.

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί πώς γίνεται βήμα-βήμα η εξωσωματική: