Ο Ρούντολφ, οι καλικάντζαροι, ο Άγιος Βασίλης, τεράστια ζαχαρωτά και πολύχρωμα ζωγραφιστά λαμπιόνια κοσμούν τις βιτρίνες της Χαλκίδας.
Η πόλη έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο χριστουγεννιάτικο παραμύθι και αυτό το οφείλει στη ζωγράφο Αιμιλία Κουβέλη που έχει «ντύσει» με τις χριστουγεννιάτικες ζωγραφιές της σχεδόν όλες τις προθήκες της πόλης.
Η Αιμιλία μιλά στο Newsbomb.gr και δηλώνει χαρούμενη που η πόλη της έχει αποκτήσει αυτή τη χριστουγεννιάτικη νότα που σπάει τη μονοτονία της καθημερινότητας.
Όλη η Χαλκίδα μια χριστουγεννιάτικη εικόνα, παντού χρώματα...
«Είμαι χαρούμενη που η πόλη μου είναι γεμάτη με σχέδια χριστουγεννιάτικα, πολλές βιτρίνες φέρουν την επιμέλειά μου τόσο σε σχέδια όσο και σε χρώματα. Ήθελα να δώσω μια νότα αισιοδοξίας, άλλωστε τα Χριστούγεννα κατά κύριο λόγο ανήκουν στα παιδιά και αποτελούν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να γίνουμε και εμείς παιδιά».
Πόσες προθήκες έχετε ζωγραφίσει;
«Πραγματικά έχω χάσει το μέτρημα. Αρκεί να σας πω πως έχω αρχίσει να δουλεύω αυτά τα πρότζεκτ από αρχές Νοεμβρίου. Τώρα αυτές τις ημέρες, είναι οι τελευταίες πινελιές που κάνω. Η Χαλκίδα στο κέντρο της είναι ένα κάδρο χριστουγεννιάτικο, εορταστικό, που θεωρώ ότι ανοίγει την καρδιά και την διάθεση όλου του κόσμου!».
Τα παιδιά το χαίρονται;
«Όλα αυτές τις ημέρες γίνονται για τα παιδιά! Τα παιδιά είναι αυτά που μας βάζουν και εμάς σε μια πιο εορταστική διάθεση. Πολλές φορές όταν ζωγραφίζω, έρχονται δίπλα μου και με ρωτάνε διάφορα. Αν έχω δει τον Άγιο Βασίλη, αν ο Ρούντολφ έχει στα αλήθεια κόκκινη μύτη! Μου αρέσει πολύ που ζουν το παραμύθι στο "τώρα" και μέσα από τις εικόνες που αποτυπώνω τους βγαίνει αυτή η εξωστρέφεια στη φαντασία τους.
Και ξέρετε, εγώ ως καλλιτέχνης, αυτό που εισπράττω είναι ότι ζούμε στα χρόνια που βασιλεύουν οι τεχνοκράτες. Η φαντασία και η διάθεση για καλλιέργειά της δυστυχώς εκλείπουν από την σημερινή εποχή και θεωρώ ότι είναι ένας λόγος που πολλοί άνθρωποι περπατάνε σκυθρωποί. Τους έχει κυριεύσει το άγχος για τις υποχρεώσεις. Υπάρχει μια αίσθηση κατάθλιψης η οποία από την έναρξη του Covid-19 και μετά, αναδύθηκε πιο έντονα. Εγώ ως καλλιτέχνης είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και αυτό προσπαθώ να το μεταφέρω σε όσους είναι κοινωνοί της τέχνης μου.
Με ρωτήσατε αν τα παιδιά το χαίρονται. Θα σας πω ότι το χαίρονται και τα παιδιά και οι ενήλικες. Όλοι πλέον έχουμε την ανάγκη για λίγες ημέρες -έστω- να παραμερίσουμε αυτά που μας αγχώνουν και μας πιέζουν και να περάσουμε όμορφες στιγμές με τους δικούς μας ανθρώπους. Εγώ θέλω αυτά που ζωγραφίζω να τα χαίρονται τα παιδιά και να αναπολούν οι μεγάλοι τις δικές τους παιδικές στιγμές. Θεωρώ πως σε κάποιο βαθμό τα έχω καταφέρει».
Ποια είναι τα δικά σας αγαπημένα χρώματα;
«Αγαπώ τα παστέλ χρώματα σε αποχρώσεις του σιέλ, ροζ, πράσινου. Μου δημιουργούν μια παραπάνω αίσθηση οπτικής αρμονίας και γαληνής».
Πώς ξεκινήσατε αυτό το ταξίδι στην Τέχνη σας;
«Από πολύ μικρή ηλικία μου άρεσε η ζωγραφική, και η φοίτηση μου στο εργαστήρι του Δημήτρη Μυταρά αποτέλεσε τον πρώτο σταθμό για το ταξίδι μου στη ζωγραφική».
Τι θα κάνατε για να αλλάξετε τον κόσμο;
«Αν μπορούσα να αλλάξω τον κόσμο το πρώτο πράγμα που θα άλλαζα είναι ο τρόπος σκέψης των ανθρώπων. Νομίζω ότι μόνο έτσι θα μπορούσαμε να σώσουμε τον πλανήτη και τους συνανθρώπους μας. Όπως είπα και προηγουμένως, ο κόσμος έχει εγκλωβιστεί σε έναν τρόπο σκέψης γκρίζο για να μην πω μαύρο. Επιβάλλεται στον τρόπο σκέψης μας αλλά και λειτουργίας μας, να προσδώσουμε χρώμα και ενσυναίσθηση».
Διαβάστε επίσης
Η ιστορία πίσω από το στόλισμα του πρώτου Χριστουγεννιάτικου Δέντρου
Χριστουγεννιάτικα έθιμα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας
Μελομακάρονα και κουραμπιέδες έγιναν… δαχτυλίδια για δάγκωμα
